خبرگزاری خانه ملت

"سیدعلی حسینی" مسائل مختلف حوزه انتخابیه خود را طی گفت وگویی با روزنامه خراسان رضوی مطرح کرده که متن آن چنین است:

بزرگ‌ترین نقطه قوت حوزه انتخابیه شما، نیشابور، کدام است؟

حوزه انتخابیه من شهرستان‌های نیشابور و فیروزه است و همان گونه که می‌دانید ما سه ضلع تمدن‌ساز در ایران داریم که عبارتند از شیراز و اصفهان و نیشابور و خوشبختانه همین سابقه درخشان فرهنگی و علمی نیشابور را می‌توان مهم‌ترین نقطه قوت آن قلمداد کرد. علیرغم این که در سنوات مختلف نیشابور با خاک یکسان شده اما ققنوس‌وار از دل آن شهری دیگر سربرآورده و منشأاثر خدمات علمی و فرهنگی شده است.

این شهر از دیرباز شهر فرهنگ و علم بوده به قسمی که در اوج تمدن اسلامی نیشابور به عنوان ابرشهر تاریخی و علمی شناخته می‌شود و زمانی که 28 دانشگاه بزرگ در دنیا وجود داشته 22 تا  در نیشابور بوده‌است. بیش از 4300 نفر از مفاخر ایران‌زمین تحصیلکرده نظامیه‌های نیشابور هستند که برخی از آنها در نیشابور مدفون هستند و بسیاری از آنها در شهرها و بلاد اطراف ایران اسلامی.

ما درواقع نقطه قوت نیشابور را در بخش فرهنگ می‌دانیم که خوشبختانه در حال حاضر هم در حال رشد و بالندگی است. از این میان می‌توان به مستقل شدن دانشکده هنر این شهر اشاره کرد. از سوی دیگر به تازگی مجوز ایجاد دانشگاه علوم پزشکی دریافت کرده‌ایم که در رشته‌‌های مختلف پرستاری و پزشکی دانشجو می‌گیرد.

پژوهشگاه میراث فرهنگی شرق کشور هم از دیگر مؤسساتی است که به تازگی در این شهر تأسیس شده است. می‌بینیم که نیشابور در عرصه‌های علم و فرهنگ دارد جایگاه خودش را به دست می‌آورد.

هر چند که این شهر در عرصه کشاورزی هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و مرغوبترین و قدیمی‌ترین معدن فیروزه جهان را نیز در دل خود جای داده است که این ویژگی منحصر به فردی است.

نیازمندی‌های این شهر بیشتر در کدام بخش خودنمایی می‌کند؟

از جمله نیازمندی‌هایی که نیشابور دارد، ایجاد زیرساخت‌های گردشگری در منطقه است. در سفر دوم استانی ریاست جمهور نیشابور به عنوان منطقه نمونه بین‌المللی گردشگری انتخاب شد اما متأسفانه هیچ کار اجرایی در این خصوص انجام نگرفت. دولت در پاسخ به پیگیر‌ی‌های ما گفته که اعلام این منطقه وظیفه‌اش بوده و برای اجرایی کردن آن باید سرمایه‌گذاران وارد عرصه شوند و در بخش خدماتی مانند ساخت هتل و اقامتگاه و ایجاد شهرک‌های گردشگری و توریستی اقدام کنند.

ما این گله‌مندی را داریم که بالاخره یک اعلام دردی را دوا نمی‌کند به ویژه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری باید در این زمینه تلاش کند. خواسته مردم این است نیشابور به شایستگی خودش برسد. ما خوشبختانه 8 دره آباد داریم که در دل سلسله جبال بینالودند، همه صاحب آبشارند رودخانه دارند. گردشگران زیادی به آنجا می‌روند ولی زیرساخت گردشگری در آنجا وجود ندارد، حتی یک هتل هم در نیشابور نداریم و این ضعفی است که امروز یک شهر 270 هزار نفری از آن رنج می‌برند.

نیشابور چند منطقه میراثی دارد که با قدمت 5 هزار ساله شناسایی شده شهر شادیاخ و کهندژ و پژوهشگران در کاوش‌هایشان یافته‌های خوبی در این منطقه به دست می‌آورند اما چون سازمان میراث فرهنگی نمی‌تواند نگهداری کند آنها را به خاک بر می‌گردانند تا خاک بتواند از آنها نگهداری کند. در واقع مطالبه مردم و ما این است که در جهت تقویت گردشگری این منطقه بایستی اتفاقات جدیدی انجام بشود.

 وقتی یک منطقه به عنوان منطقه نمونه بین‌المللی گردشگری انتخاب شده، حتی سیاست تشویقی هم در این باره از سوی دولت اعمال نشده‌است؟

نه متأسفانه هیچ کاری در این زمینه انجام نشد و ما حداقل انتظار داریم دولت اطلاعیه بدهد و اعلام کند که این منطقه با این عنوان خاص انتخاب شده‌ است. حتماً در سطح کشور چند منطقه اعلام شده و ما خواستار این هستیم که دولت تمامی این مناطق را به مردم معرفی کند و امتیازهای این مناطق را به اطلاع سرمایه‌گذاران برسانند و اگر دولت قصد دارد امتیازهایی نظیر معافیت مالیاتی و یا تسهیلات بانکی و یا معافیت عوارض مناسب دراختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد، می‌بایستی این اطلاعات را منتشر کند تا سرمایه‌گذاران با اطلاع از این نوع تسهیلات نسبت به سرمایه‌گذاری در مناطق اقدام کنند و به نظر می‌رسد با این کندی اطلاع‌رسانی در واقع فرصت از دست می‌رود ولی متأسفانه نه در خصوص نیشابور، که در هیچ کجای کشور این اطلاع‌رسانی انجام نشده است.

 خود شما برای اجرای این طرح توانسته‌اید اقدامی بکنید؟

البته هر جایی که صحبتی بشود، من تلاش می‌کنم که این موقعیت ویژه را معرفی کنم و در واقع یک حساسیت نسبت به این موقعیت در سرمایه‌گذاران احتمالی نیشابور ایجاد کنم اما به هر حال تا وقتی که دولت تصمیم‌هایش را برای ارائه تسهیلات به این طرح اعلام نکند، ما نخواهیم توانست اطلاعات دقیق و درستی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار بدهیم.

 این در واقع حق و مطالبه‌ای است که مردم از دولت دارند؟ ‌

بله و درکنار مطالبه تبدیل بخش‌های پر جمعیت به شهر می‌توان گفت که از جمله مطالبات جدی مردم است.

 چرا مردم خواستار تبدیل بخش‌های محل سکونتشان به شهرستان هستند؟

وقتی تخصیص اعتبارات کشوری بر اساس موقعیت اداری و سیاسی مناطق است، در مردم این مطالبه ایجاد می‌شود که بایستی حتماً جایگاه محل سکونتشان در تقسیمات کشور ارتقاء پیدا کند تا بتوانند اعتبارات بیشتری را برای منطقه محل سکونتشان دریافت کنند و در واقع می‌توان گفت که این خواسته مردم به تأسی از اقدامات دولت است.

 شما درخواست تبدیل بخش به شهرستان ارائه داده‌اید؟

بله با توجه به اینکه مردم مطالباتی در این زمینه دارند، ما در حال پیگیری این مطالبه هستیم. در حال حاضر خیلی از شهرستان‌های کوچکتر از نیشابور به شهرستان‌های مختلفی تقسیم شده‌اند البته ما معتقدیم که اگر تخصیص اعتبارات بر حسب استعدادها باشد، کوچک‌ کردن مناطق صلاح نیست. 

به دلیل اعمال سیاستهایی که تخصیص اعتبار را تابعی از موقعیت سیاسی و اداری مناطق کرده است یک حرص و ولعی در مردم کشورمان ایجاد شده که تمایل دارند روستاهای محل اقامتشان به بخش تبدیل بشوند و اگر ساکن یک بخش هستند حتماً خواستار آنند که بخش‌ محل سکونتشان به شهر تبدیل شوند و شهرستان‌ها استان بشوند.

این یک پدیده مذمومی است که در حال رشد و نمو در میان مردم کشور ماست اما بالاخره مسئولین روستاها، بخش‌ها و شهرها هم مجبورند برای دستیابی به این خواسته مردم به سمت ارتقاء جایگاه سیاسی و اداری مناطق گام بردارند. ما با جمعیت 500 هزار نفری صرفاً توانسته‌ایم سال گذشته یک شهرستان به نام فیروزه جدا بکنیم که شهرستان فعلی نیشابور هنوز 450 هزار نفر جمعیت دارد در حالی که شهرستان‌هایی کنار نیشابور با 200 هزار نفر جمعیت به سه شهرستان تبدیل شده‌اند.

در واقع یکی از مطالبات مردم این منطقه این است که تقسیمات اجرا بشود به ویژه این که ما چند بخش مستعد هم داریم. مثلاً یک بخش زبرخان داریم با 60 هزار جمعیت که هنوز بخش است در حالی که ما شهرهایی با جمعیت بسیار کمتر از این در کشور داریم. در بخش مرکزی شهر نیشابور ما 240 روستا داریم که این در نوع خودش برای یک بخش بسیار زیاد است و انتظار می‌رود تا شهری جدید در این منطقه تأسیس شود. در عین حال این خواسته مردم به صورت مطالبه جدی درآمده. البته بخش زبرخان را استانداری تأیید کرده و در دستور کار هیأت وزیران است که امیدوارم هر چه زودتر این کار انجام بشود.

 نیازهای دیگر نیشابور از نگاه شما به عنوان نماینده چیست؟

در بخش زیرساخت‌‌های فرهنگی هم ما مشکلات زیادی داریم از جمله این که خود شهر نیشابور که 270 هزار نفر جمعیت دارد اما کتابخانه مرکزی ندارد و کتابخانه‌ای که قبل از انقلاب کتابخانه بوده و زیرزمین اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده که در واقع به همین صورت باقی مانده است و یکی، دو تا کتابخانه خیلی کوچک در سال‌های بعد از انقلاب ساخته شده و ما به شدت نیازمند ایجاد کتابخانه‌ای متناسب با جایگاه و وضعیت این شهر هستیم.

از سوی دیگر مجتمع‌های فرهنگی هنری نیز یکی از نیازهای اهالی فرهنگ و هنر این شهر است و اگر بخواهیم نگاه کلی‌تری به بخش فرهنگ در حوزه نیشابور داشته باشیم می‌توانیم به کمبود امکانات برای اقامت در بخش گردشگری نیز اشاره کنیم که در یک نگاه کلان‌ فرهنگی خودنمایی می‌کند و در واقع از رخ دادن اتفاقات بزرگ فرهنگی در این بستر تاریخی فرهنگی ممانعت می‌کند.

 منظورشما از زیرساخت گردشگری اشاره به ایجاد هتل و اقامتگاه برای مسافران است؟

بله، وقتی اقامتگاه مناسبی در شهر نداشته باشیم با وجود استعدادهای فرهنگی و توریستی زیادی که در شهر هست، عملاً ما در این بخش نمی‌توانیم شاهد فعالیتی متناسب با شرایط منطقه باشیم، در حال حاضر 4 پروژه هتل در نیشابور کلید خورده که 3 پروژه در مرحله بروکراسی اداری درجا می‌زند و سرمایه‌گذاران با وجود علاقه‌ای که به ادامه کار دارند، در رویارویی با مشکلات اداری و ناتوانی در حل آنها ممکن است از ادامه کار منصرف شوند. در حالی که نیشابور توانایی زیادی برای جذب گردشگران خارجی و داخلی دارد که در غیبت امکانات ویژه اسکان مسافر هدر می‌رود.

 و سخن آخر. . .؟

این منطقه سرزمین و زادگاه فیروزه است، معدن 5 هزار ساله فیروزه نیشابور که حالا در شهر جدید فیروزه جای گرفته شاهد خلاقی بر این ماجراست. مردم منطقه هزاران سال است که به استخراج و تراش فیروزه و نشاندن آن بر زیورآلات و ظروف کار کرده‌اند. کارگاه‌های کوچکی که به شکل سنتی فعالند، پاسخگوی نیاز امروز بازارهای داخلی و خارجی نیستند از همین رو به نظر می‌رسد ما نیازمند ایجاد تأسیساتی برای تراش این سنگ قیمتی در زادگاهش باشیم تا با جلوگیری از خروج سنگ معدن به ایجاد اشتغال بومی نیز کمک کنیم و بخش بزرگی از هویت این شهر را به مردم بازگردانیم.