حیدری دستنایی نسبت به انتقال منابع آب استان بختیاری‌ها به اصفهان هشدار داد
**نمایندگان استان بختیاری‌ها در روزهایی که نزولات آسمانی در بیشتر مناطق کشور صورت گرفته، هنوز هم از معضل آب در استان خود گله دارند.
این معضل که گویا قصد ندارد گریبان بختیاری‌ها را رها کند، این بار از زبان نورالله حیدری دستنایی، نماینده اردل، فارسان، کوهرنگ و کیار مطرح شد؛ آن هم به شیوه‌ای تازه.
حیدری این بار هم از کم آبی و رسیدگی نکردن به مسئله آب در استانی که 11 درصد منابع آب کشور را دارد و با این حال، 200 روستایش با تانکر آبرسانی می‌شود، گلایه کرد.
اما این بار بیشتر اعتراضات او متوجه شرکت آب منطقه‌ای اصفهان بود، شرکتی که با حفر تونل‌های مختلف، مشغول انتقال آب استان چهارمحال و بختیاری به اصفهان است.
به گزارش خانه ملت؛ این اقدام که تاکنون هم به خشک شدن بسیاری از چشمه‌های بختیاری‌ها انجامیده، در آینده می‌رود که شکل جدی‌تری به خود بگیرد و نوک پیکان طرح‌های این شرکت، تغییر مسیر رودخانه زاینده‌رود را نشانه گرفته است.
طرحی که با اجرای آن، چهارمحالی‌ها دیگر رنگ یک قطره از آب زاینده‌رود را هم نخواهند دید و طبق هشدار حیدری، وزیر نیرو را با خطر استیضاح مواجه می‌کند.
در این خصوص حیدری دستنایی با زردکوه به گفت و گو پرداخته است که در زیر می خوانیم:
آقای حیدری، به رغم اینکه استان چهارمحال و بختیاری، سرچشمه بسیاری از منابع مهم آب در کشور است، اما همواره از نمایندگان این استان می‌شنویم که از بحث آب به عنوان مهمترین معضل استان یاد می‌کنند. علت این امر چیست؟
آب در استان چهارمحال و بختیاری، فراتر از اینکه مایه حیات است، مایه بقا هم هست. زیرا عمده مساحت استان ما کوهستانی است و دشت و زمین‌های مناسب برای کشاورزی بسیار کم داریم، از طرفی صنعت هم توسعه چندانی نیافته و گردشگری هم ارتباط تنگاتنگی با آب می‌یابد. به همین دلیل چون ما سرچشمه و تولیدکننده بسیاری از منابع آب هستیم، بنابراین استان بسیار مستعدی برای احداث سدهای آبخیزداری، سدهای برقی- آبی یا قطب شهرک تولید آب معدنی - که الان در شهرستان کوهرنگ دارد احداث می‌شود- به شمار می‌رویم. از این لحاظ، آب برای ما بسیار مهم است که متأسفانه در این زمینه استقلال کامل نیافته‌ایم و همچنان وابسته به اصفهان هستیم.
بحث انتقال برخی منابع آب استان شما به اصفهان از سوی شما با چه واکنشی روبه‌رو شده است؟
این یک بحث عمومی است، اما مسئله نگران‌کننده جدید این است که شرکت آب منطقه‌ای استان اصفهان، بدون مشورت با هیچ مقام مسئولی، طرح‌های انتقال آب خود را انجام می‌دهد. این کار با حفر تونل انجام می‌شود. به طوری که یک تونل به طول 30 کیلومتر در کوهرنگ حفر کرده‌اند و در حالی که زیر تونل یک رودخانه پرآب جاری است، چشمه‌های ما در سطح زمین خشکیده است. علاوه بر این، احداث یک تونل 70 کیلومتری در دست بررسی است که تقریباً بسیاری از چشمه‌های بزرگ ما را خواهد خشکاند.
واکنش مسئولان استان شما به این طرح‌ها چه بوده است؟
ما فعلاً جلوی این طرح را گرفته‌ایم. اما مطلب خطرناکتر اینکه اصفهان در منطقه صفر مرزی ما و خودشان در منطقه‌ای به نام حجت‌آباد، تونلی حفر کرده که اگر کامل شود، کل آب رودخانه زاینده‌رود را از استان ما خارج می‌کند و به اصفهان انتقال می‌دهد. اگر این کار- که بدون هیچ مشورت و قراردادی صورت گرفته- انجام شود، استان ما بسیار متضرر می‌شود و با یکجانبه‌نگری مسئولان اصفهان و بی‌خبری مسئولان وزاتخانه‌ای، این مسئله به یک معضل تبدیل شده است. به همین دلیل است که در استانی که 11 درصد کل آب کشور را تولید می‌کند، حدود 200 روستا را با تانکر آبرسانی می‌کنند!
چرا این منابع آب در استان چهارمحال و بختیاری بهره‌برداری نمی‌شود؟
از آنجا که هزینه بهره‌برداری ما از آب، به دلیل کوهستانی بودن استان بالاست، وزارت نیرو به سختی مجوز تخصیص و بهره‌برداری از آب را برای خود استان صادر می‌کند. اما با این حال وقتی ما در استان خود برای تأمین آب شرب مشکل داریم، توجیهی ندارد که آب را برای استفاده کشاورزی و صنعتی به جای دیگری انتقال دهیم.
آیا برای حل این معضل از ابزارهای قانونی نمایندگی هم استفاده کرده‌اید؟
من چندین جلسه با وزیر نیرو برگزار کرده‌ام و تذکرات و نامه‌هایی هم خطاب به ایشان داده‌ام، اما در نهایت به ایشان گفته‌ام که اگر این طرح‌ها را متوقف نکنند، برای استیضاح ایشان اقدام می‌کنیم.
اما در مجموع، به نظر می‌رسد نمایندگان استان چهارمحال و بختیاری کمتر تمایل به استفاده از ابزارهایی چون تذکر و استیضاح و... دارند.
علت کم تذکر بودن نمایندگان استان چهارمحال و بختیاری، یکی این است که متأسفانه وزرا به تذکرات نمایندگان توجه نمی‌کنند. دیگر اینکه ما نمایندگان استان می‌کوشیم برخی امور را با گفت‌وگو، نشست و با استفاده از روش‌های دیپلماتیک حل کنیم. البته بخشی از این موضوع نیز ممکن است به دلیل درخواست‌ها و قول‌های دولت بوده باشد و لابی‌گری‌ها هم در این موضوع بی‌تأثیر نبوده است.
اصولاً مسئولان وزارتخانه‌ای به طور مرتب از استان شما بازدید می‌کنند یا خیر؟
متأسفانه بنده بعضاً شاهدم که برخی از مسئولان ملی در حوزه وزارت راه و ترابری و برخی وزارتخانه‌های دیگر، وقتی به استان‌ها سفر می‌کنند، صرفاً سفرشان را در همان قالبی تعریف می‌کنند که نماینده خاصی مطالبه کرده، در حالی که این رویکرد درست نیست و وقتی یک مسئول ملی وارد استان می‌شود، حتی اگر دعوت‌کننده او یکی از نمایندگان استان باشد، اما او باید متوجه وظایف ملی خود باشد، چرا که این مسئله آسیب‌های خاصی به همراه دارد. بنابراین مسئولان ملی در هر سطحی وقتی به یک استان سفر می‌کنند، باید عدالت را در بین شهرستان‌های مختلف رعایت کنند و با حس احترام به تک تک نمایندگان استان، در حوزه انتخابیه آنان هم حضور یابند و با مسئولان شهرستان‌های مختلف جلساتی برگزار کنند.
باتوجه به اینکه گفته می‌شود بسیاری از طرح‌ها و پروژه‌های عمرانی استان به دلیل کمبود بودجه و اعتبارات معوق مانده، برای گنجاندن آنها در ردیف بودجه سال 90 چه برنامه‌ای دارید؟
ببینید، بودجه هر کشور متشکل از دو ستون درآمدها و هزینه‌ها است. در شرایط فعلی کشور ما، در حین انجام این قالب و تنظیم فهرست درآمدها و هزینه‌ها و تدوین آن در معاونت برنامه‌ریزی، متأسفانه هم در متن بودجه و هم در جداول آن، شرایط استان‌ها به طور عادلانه مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
منظورتان از عادلانه نبودن چیست؟
مثلاً برخی مسئولان در الحاقات بودجه، یکسری پروژه‌هایی که روند کمیسیون ماده 32 را طی نکرده، قرار می‌دهند و به نوعی با نوشتن چند لفظ و کلمه، می‌خواهند نمایندگان را نسبت به تصویب بودجه برای آنها راضی کنند. به همین جهت و در آستانه ارائه بودجه، من با توجه به تجربیات دو سال گذشته‌ام در مجلس، نگرانم که آیا بودجه سال آینده هم عملیاتی و به مصلحت استان‌ها نخواهد بود و صرفاً درباره برخی پروژه‌ها به صورت انشایی و توصیفی و بدون توجیه کارشناسانه مشخصی نوشته خواهد شد یا نه. این نوع بودجه وزانت قانونی ندارد.
فکر می‌کنید در فرصت باقیمانده از سال، مجلس زمان کافی برای بررسی دقیق بودجه و رسیدگی به موارد این چنینی در اختیار دارد؟
مشکل همین است که دولت معمولاً بودجه را با تأخیر غیرموجه به مجلس ارائه می‌کند و بررسی آن که دست کم چهار ماه کار شبانه‌روزی می‌طلبد، نمی‌تواند در مدت کوتاهی در کمیسیون‌ها و صحن صورت پذیرد. بنابراین توصیه‌ام به دولت این است که بودجه را به موقع و با دقت تصویب کند که امسال هم این کار انجام نشد. اما از نمایندگان و هیأت رئیسه می‌خواهیم که با صرف وقت بیشتر و بررسی دقیق‌تر در مجلس، بودجه را تصویب کنند.
روند اجرایی شدن پروژه‌های عمرانی مصوب در استان شما چطور پیش می‌رود؟
متأسفانه هر قدر ما برای برخی پروژه‌های تعطیل شده یا کند حوزه انتخابیه، به معاونت برنامه‌ریزی رئیس‌جمهور و وزارتخانه‌های مختلف نامه می‌نویسیم، هیچ علامت و نشانه‌ای از تأمین اعتبار لازم نمی‌بینیم. ضمن اینکه سال گذشته یکسری از پروژه‌ها را در جداول اعتباراتی آورده بودند که تا الان هیچ اقدامی برای اخذ ماده 32 آنها انجام نشده و این مشکل در پایان امسال هم باقی است و ممکن است در بودجه سال آینده هم صرفاً اسمی از آنها ذکر شود. به همین جهت هم از وزارت راه و هم از وزارت نیرو خواهش می‌کنم تا مسئولان، چه استانی و چه ملی، حداقل بودجه طرح‌هایی که این یکی دو سال جزو الحاقات بودجه بوده، برای سال 90 تصویب نمایند.
