فولادگر تاکید کرد
جولان خودروهای سمی در مرکز شهر
**همزمان با تهران که آلودگی هوا ستاد بحران را به اتخاذ تصمیم‌هایی مثل آب‌پاشی با هواپیما واداشته بود، اصفهان نیز دچار آلودگی شدی بود. پیش از این برخی نمایندگان استان اصفهان درباره آلایندگی برخی کارخانه‌های صنعتی، عدم رعایت محدوده سبز از سوی برخی کارخانه‌ها هشدار داده و خواهان پیشگیری شده بودند.
"حمیدرضا فولادگر" نماینده مردم اصفهان در گفت و گو با نسل فردا معتقد است تنها یک سوم این آلود گی‌ها ناشی از کارخانه‌های صنعتی است و دو سوم به دلیل عدم اجرای طرح خروج خودروهای فرسوده در کشور و اصفهان است. روزنامه «نسل فردا» اصفهان با فولادگر درباره دلایل آلودگی هوای استان اصفهان و راههای پیشگیری از آن و همچنین تصمیمات ستاد بحران گفت‌وگو کرده که در زیر می خوانیم:
اجازه دهید از مقایسه‌ای بین آلودگی هوای تهران و اصفهان در آن ایام بحرانی شروع کنیم. اصفهانی‌ها می‌گویند شاخص آلودگی در این شهر از تهران بالاتر بود. شما هم به این موضوع معتقد هستید؟
بله! ما همزمان که در تهران آلودگی‌ها را داشتیم در اصفهان هم شاهد آلودگی هوا بودیم و بدتر هم شد به طوری که شاخص آلودگی در این استان، شرایط بحران را نشان می‌داد و حتی در بعضی از مناطق شهر این شاخص به بالای 250 هم رسیدکه شرایطی نگران‌کننده را نشان می‌داد. می‌دانید که شاخص آلودگی بین 100 تا 200 وضعیت خطر است، 200 به بالا به معنای هشدار است و 300 به بالا مرز بحران و شرایط اضطراری است، در آن چند روز وضعیت هوای اصفهان به این معنا از تهران هم بالاتر بود و در شرایطی که شاخص آلودگی تهران بین 150 تا 200 بود، اصفهان روی 250 قرار گرفته بود.
ریشه‌های این آلایندگی‌ها چه بود؟
البته یک توده هوای سرد و خشک از شمال سیبری و شمال روسیه به ایران آمده است و چون بارندگی هم نبوده است و وزش باد هم نداشته‌ایم، این توده هوا در منطقه مرکزی ایران مانده است، خب گازهای گلخانه‌ای وقتی با این توده برخورد می‌کنند پدیده وارونگی اتفاق می‌افتد و دوباره به سطح زمین برمی‌گردند این بحث علمی‌اش است اما اینکه ریشه‌های دیگر این آلودگی‌ها چیست؛ دو سوم آلودگی از تردد خودروهاست و یک سوم از صنعت.
یعنی در اصفهان خودروهای فرسوده یا خودروهایی که معاینه فنی ندارند بیشتر باعث این آلودگی شده بودند؟
دو سوم آلودگی از همین خودروها بود. دلایلش هم بخشی به خاطر بی‌تکلیفی در خروج خودروهای فرسوده است.
تقریباً از 2 میلیون خودرویی که در برنامه چهارم باید خارج می‌شد تنها یک سوم خارج شده اند.
در خود اصفهان؟
نه در کل کشور.
چگونه می‌توان این مسئله خودروهای فرسوده را حل کرد؟ چه پیشنهادی در این زمینه دارید؟
این خودروهای فرسوده که از آن صحبت می‌کنیم فقط خودروهای فرسوده سبک منظورمان نیست. خودروهای سنگین و نیمه سنگین را هم شامل می‌شود که برای اینها در آن سبد سوختشان قرار بود جایگزین‌هایی مثل ال. پی. جی یا سی. ان. جی تعیین شود که زیاد در این زمینه موفق نبوده‌ایم. گازوئیل‌هایی که الان این خودروهای سنگین استفاده می‌کنند چندان استاندارد نیستند و آلودگی شان بالا است و چند هزار پی پیام گوگرد دارد. این گازوئیل‌ها باید منطبق با استاندارد یورو 4 و یورو 5 باشد که طرحش در پالایشگاه‌هاست. سوخت‌های دیگری مثل ال.پی.جی که کنار گذاشته شده است لازم است همچنان باشد. سی. ان. جی خوب است اما با آن شیوه‌ای که در کارگاههای غیرمجاز تولید می‌شود و با آن مشکلاتی که جایگاه‌ها دارند کافی نیست. فرهنگ‌سازی در استفاده از حمل و نقل عمومی، رعایت استانداردهای 55 گانه در تولید خودروها، بحث بهبود شبکه حمل و نقل می‌تواند در پیشگیری از آلودگی مؤثر باشد.
درباره صنعت چطور؟ خیلی‌ها معتقدند اصفهان شهری صنعتی است و رعایت نکردن استاندارهای لازم در کارخانه‌های صنعتی اصفهان و آلودگی ناشی از آن دامن مردم و شهروندان را می‌گیرد.
در حوزه صنعت نیز می‌توان استانداردها را رعایت کرد. رعایت محدوده و کمربند سبز می‌تواند مهم‌ترین عامل در پیشگیری از گسترش آلاینده‌های صنعتی باشد. استفاده از سوخت‌های جایگزین یک راهکار دیگر است. نیروگاههای ما با سوخت نفت کوره کار می‌کنند در حالی که تصویب شده است با گاز کار کنند همه اینها علل و عوامل آلودگی هستند که بالاخره هم ما باید در جهت پیشگری اینها کار کنیم و هم در جهت رفعش و هم پیشگیری و درمان.
به بحث رعایت محدوده اشاره کردید گفته می‌شود اخیراً این محدوده سبز بنا به دلایلی از سوی برخی کارخانه‌ها رعایت نمی‌شود. آیا این موضوع صحت دارد؟
نه. الان تقریباً رعایت شده است. فقط بحثی روی پالایشگاه‌هاست که داخل محدوده است. در طرح توسعه گفته می‌شود که پالایشگاه‌ها باید به خارج از محدوده منتقل شوند. پالایشگاه‌ها می‌گویند اصلاً اقتصادی نیست که ما به خارج از محدوده برویم. قرار شده است با رعایت تمام شرایط زیست محیطی این کار را انجام دهند و در داخل محدوده باشند. یعنی تمام پروژه‌های توسعه‌ای با رعایت کلیه مسائل زیست محیطی باشد. این در همه کشورهای دنیا هم رایج است. یعنی در کشورهای دیگر هم دیده‌ایم که داخل شهر کارخانه وجود دارد اما یک ذره آلایندگی نیست.
چرا؟ آیا به خاطر نوع سوختی که استفاده می‌کنیم یا به خاطر فرسودگی دستگاه‌های ما در کارخانه هاست؟
اینکه ما کارخانه‌ها را از شهر دور کنیم یک راه است. راه اصلی این است که مسیر تولید فیلتراسیون شود. آنها بسته به نوع تولیدی که دارند فیلتراسیون را رعایت می‌کنند و آلودگی را کاهش می‌دهند و یا از آلودگی‌ها پیشگری می‌کنند.
ما در داخل تهران شاهد بودیم که ستاد بحران تصمیماتی گرفت درباره کاهش این آلودگی. دراصفهان هم کمابیش با این تصمیم‌ها مواجه بودیم. نظرتان درباره این تصمیم‌هایی که ستاد بحران گرفت چیست؟ آیا در کاهش آلودگی تأثیر‌گذار بود؟
در رابطه با تعطیلی‌ها در اصفهان هم بحث‌هایی شد که چرا تعطیل می‌شود و ضربه اقتصادی به مملکت می‌زند. ما فعلاً بحثی روی این نداریم. وقتی ضرورت پیدا می‌کند 2 روز تعطیل شود، ضرورت پیدا می‌کند طرح زوج و فرد اجرا شود یا محدوده طرح ترافیک گسترش پیدا کند آنهایک بحث‌های ضروری است. بالاخره وقتی یک بیمار اورژانسی به بیمارستان می‌آید همان اول یکسری کارهای اورژانسی می‌کنند اما بالاخره باید درمان کرد و مهمتر از درمان بحث پیشگیری است. ما می‌گوییم سه کار باید انجام دهیم؛یکی اورژانس است یکی درمان و یکی پیشگیری. ما ابتدا بیاییم از پیشگیری شروع کنیم تا به درمان نرسد و وقتی نتوانستیم پیشگیری کنیم قبل از شروع درمان یکسری کارهای اورژانسی انجام دهیم. اما اگر بخواهیم با کارهای اورژانسی راه حل پیدا کنیم از راه حل‌های مبنایی غافل می‌مانیم.
