خبرگزاری خانه ملت

به گزارش خبرگزاری خانه ملت متن نامه رئیس کمیته حقوق بشر مجلس شورای اسلامی به بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، خانم پیلای کمیسرعالی حقوق بشر سازمان ملل، سیهاک فانگ کو، رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل و  آندرز جانسون دبیرکل اتحادیه جهانی بین المللی، نسبت بهشرح زیر است:

فرآیند نفرت انگیز و توجیه ناپذیر بی احترامی به ساحت قرآن مجید در ایالات متحده آمریکا که همیشه داعیه حمایت از آزادی بیان و رعایت حقوق همه انسانها را دارد، بدون هیچ تردیدی یک انتقامجویی شیطانی و اقدامی علیه شیوه های رحمانی است. چرا که در طول تاریخ اهانت به مقدسات و تحریک احساسات دینی همواره به عنوان ابزاری شیطانی توسط کینه توزان و توطئه گران، اختلاف اندازان و آنانی که از آرامش ملت ها رنج می برند، به کار گرفته شده است و جز این نیست که هتاکی به قرآن مجید، اهانت به تاریخ بشری، به انسان و انسانیت، به ادیان الهی و اهانت به شیوه های رستگاری و سعادت بشر است.

بی دلیل نیست که اینگونه اعمال سخیف که بدون هیچ توطئه ای، انسان شریف یا عقل سلیم به آن تن نمی دهد، در بسیاری از اسناد، میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی محکوم، اقدام به آن منع و حتی در مواردی الزام کشورها برای تدوین قوانین ملی در خصوص مجازات ناقضین پیش بینی شده است که ذیلا به برخی از آنها اشاره می شود:

1. نقض صریح بند 2 ماده 20 «میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی» که مهمترین سند الزام آور بین المللی در زمینه حقوق بشر است.

2. نقض مواد 18 و 27 میثاق مذکور.

3. نقض «حق آزادی و امنیت شخصی» مندرج در ماده 9 میثاق.

4. نقض آشکار مواد 2، 4، 5 و 6 «کنوانسیون بین المللی رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی».

5. نقض بند 7 ماده 5 کنوانسیون که در آن حق آزادی فکر، وجدان و مذهب به رسمیت شناخته شده است و با توجه به این که اهانت های اخیر اعمال نوعی محدودیت در برخورداری از این حق می باشد، دولت آمریکا متعهد است براساس ماده 6 کنوانسیون دادرسی موثری در این رابطه داشته باشد.

6. نقض مواد 19 و 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر.

7. نقض قطعنامه مبارزه با توهین به مذاهب، A/HRC/RES/13/16، مورخ 15 آپریل 2010.

8.  نقض بیانیه هزاره سازمان ملل متحد ذیل قطعنامه شماره 2/55 مورخ 8 سپتامبر 2000، مجمع عمومی.

9. نقض اعلامیه و برنامه کنفرانس جهانی مبارزه با نژادپرستی، تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی و نابردباری مربوطه، موسوم به کنفرانس 2001 دوربان A/CONF.189/12 و سند کنفرانس بازنگری دوربان (2009)، A/CONF,211/8

لذا به نظر می رسد علی رغم وجود اسناد فوق الذکر هنوز جامعه بین المللی برای جلوگیری و تکرار اینگونه اعمال وقیحانه که حتی می تواند صلح و امنیت بین المللی را با مخاطره جدی روبرو سازد، نیازمند سندی است الزام آور که با صراحت اهانت به مقدسات ادیان الهی را منع نموده و برای مرتکبین و کشورهای محل ارتکاب مجازات مشخصی را در نظر گیرد.

در این راستا رئیس مجلس شورای اسلامی ایران طی نامه ای خطاب به روسای مجاس کشورهای جهان، تدوین «منشور جهانی محکومیت توهین به مقدسات ادیان الهی» را پیشنهاد نموده است که از جنابعالی می خواهیم این مهم را در دستور کار شورای آتی حقوق بشر قرار دهید.