بافرانی:
برای هر عنصر جدول مندلیف در نائین معدن داریم
**نائین یکی از شهرستان‌هایی است که از قدمت و فرهنگ بالایی برخوردار است، شهرستانی که در عام با فرش دستباف و عبایش شهره گرفته است اما آثار باستانی و صنایع دستی‌اش نیز آن را در زمره شهرستان‌های باستانی و فرهنگی کشور قرار داده است.
این وجه از نائین در سال‌های اخیر مغفول مانده است. به همین بهانه سراغ حسین حسنی بافرانی نماینده مردم شهرستان نائین رفته ایم. گفتگوی روزنامه نسل فردا با این نماینده مجلس را می خوانید.
به نظر می‌رسد شاهد نوعی کم توجهی نسبت به مسائل فرهنگی شهرستان‌های استان اصفهان هستیم. یعنی به همان نسبت که در شهر اصفهان مسائل فرهنگی تحت‌الشعاع توسعه صنعتی قرار گرفته است، در شهرستان‌های کوچک‌تر استان اصفهان نیز این تأثیرپذیری را می‌بینیم. آیا درباره نائین که یکی از شهرستان‌های با قدمت کشور است این بی‌توجهی را حس کرده اید؟
بله. کتیبه‌هایی در نائین پیدا شده است که قدمت شهرنشینی و قدمت تمدنی‌اش را به قبل از تاریخ برمی‌گرداند. بافت تاریخی خود نائین از هر دوره تاریخی یک نشان دارد و نمونه‌اش بازار تاریخی خود نائین که در استان کم پیدا می‌شود. یخچال‌های تاریخی، مساجد و 900 قنات بسیار زیبا دارد، اما همانطور که کلاً در سطح کشور در حوزه توریسم کمتر کار شده است در استان اصفهان و شهرستان‌هایی مثل نائین نیز این قبیل آسیب‌ها وجود دارد. ما در نائین به جهت محدودیت‌هایی که داریم خیلی نمی‌توانیم شق القمر کنیم اما در بحث جاذبه‌های توریستی می‌توانم به جرأت بگویم که از هر عنصر جدول مندلیف در نائین معدن داریم.
معادن بسیار قدیمی و فوق العاده زیبا که می‌تواند جاذبه‌ای برای علاقه‌مندان به حوزه معدن باشد. خب در این زمینه خوشبختانه پیگیری کردیم و موزه معدنی هم مصوب شد که تأسیس شود، اگر این موزه تأسیس شود اولین موزه معدنی در کشور است که در منطقه نخلک ایجاد می‌شود. در کل ما در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی مباحث ارزشمندی داریم که باید بیشتر از این‌ها کار شود.
متأسفانه بی‌ثباتی در مدیریت میراث فرهنگی استان و بعضاً مدیران ناشناس و ناکارآمد در این حوزه ضربه‌های زیادی به این حوزه وارد کرده‌اند و بعضاً مدیرانی آمده‌اند که دید جزیره‌ای داشته‌اند و بنا به انتسابشان به یک منطقه خاص همه اعتبارات میراث را به منطقه خودشان انتقال داده‌اند. من نمی‌خواهم بگویم از کاشان بوده اند، ولی توجه کنید که مثلاً اداره میراث فرهنگی کاشان 120 پرسنل دارد ولی میراث فرهنگی نائین که در قدمت با کاشان برابری می‌کند با 2 یا 3 پرسنل اداره می‌شود. این اگر تبعیض نیست،پس چیست؟
اگر بخواهیم بحث بی‌توجهی به مسائل فرهنگی استان را آسیب‌شناسی کنیم شما نگاه سلیقه‌ای یا نگاه جزیره‌ای را یکی از عوامل می‌دانید؟
بله! شاید برای شما جالب باشد که بدانید نائین یک کتابخانه برای جوانانش ندارد. یعنی شهر میرزای نائینی که می‌دانید افتخار حوزه‌های علمیه بوده، هست و خواهد بود و کسانی مثل آقایان بهجت، حضرت امام(ره)، آیت الله خوئی، علامه امینی که افتخارش این است اذن اجتهادش را از میرزای نائینی گرفته است؛ همه از شاگردان این عالم بودند، یک کتابخانه ندارد.
شهر دکتر فاطمی و شهری که از حیث دیانت و صبغه فرهنگی‌اش زبانزد بوده است، از لحاظ سرانه فرهنگی در استان، جزو آخرین شهرستان هاست. یعنی ما 23 تا شهرستان داریم که از لحاظ سرانه فرهنگی نائین در رتبه 22 است، رتبه 23 هم متعلق به خور و بیابانک است. دوست دارم یک بار تماس بگیرید و از مسئولان بپرسیدکه چرا نائین یک مجموعه فرهنگی- هنری ندارد؟ متأسفانه شهرستان‌هایی که دورتر از مرکز استان باشند باید طعم محدودیت‌ها و محرومیت‌ها را بیشتر بچشند. خب طبیعی است که شهری که از نظر تنوع زندگی امکاناتی نداشته باشد یک پزشک متخصص هم در آن شهر نمی‌‌ماند، ما برای نیروی‌های نخبه علمی از معلمان گرفته تا پزشکان جاذبه‌ها و زیرساخت‌هایی برای ماندن ایجاد نکرده ایم.
در حوزه صنایع دستی نائین هم این بی‌توجهی را می‌بینیم؟
در حوزه صنایع دستی هم که می‌دانید نائین از پیشکسوت‌های این حوزه است. سفال، عبا و مخصوصاً فرش دستباف نائین معروف بوده است، حتی فرش نائین مدتها نشان ایران در سازمان ملل بود. می‌دانید 10-12 هزار نفر از این راه امرار معاش می‌کردند و نقش‌ها و طرح‌های نائین بنام بود، اما به دلایلی متأسفانه چون عده‌ای این نقشه‌ها را با کیفیت‌های پایین به بازار وارد کردند و چون این فرشبافان نائینی بارکد اختصاصی نداشتند و وزارتخانه‌ها و نهادهای متولی نیز کاری برای حفظ این صنعت در نائین انجام ندادند، این صنعت رفته رفته مهجور شد به طوری که الان فرش چینی با نقشه نائین و با قیمت ارزان وارد بازار می‌شود. چینی‌ها در حوزه صنایع دستی اصفهان هم ورود پیدا کرده‌اند.
برای احیای فرش نائین کاری انجام شده است؟
در حوزه فرش ما خیلی پتانسیل داشتیم اما متأسفانه نبود یک استراتژی درست در سطح کلان خیلی به این موضوع آسیب زد. البته برای تقویت این موضوع مجوز گرفته‌ایم که دانشکده هنر اصفهان رشته فرش را در نائین تدریس کند. نزدیک 40- 50 دانشجو در این رشته پذیرفته شده‌اند که 2 ترم در اصفهان خوانده‌اند و قرار است از ترم مهر ماه این رشته در خود نائین افتتاح و راه‌اندازی شود و کلاً بناست دانشکده هنر مرمت فرش و مسائل مرتبط را در خود نائین تدریس کند. این کار بزرگی است و سه رشته فرش، معماری و مرمت قرار است در این دانشکده راه‌اندازی شود که فعلاً رشته فرش راه‌اندازی شده است.
بحث تحصیلات تکمیلی را مطرح کردید. بد نیست گریزی بزنیم به این مبحث. کلاً وضعیت آموزشی شهرستان نائین را چگونه ارزیابی می‌کنید و در سال 89 برای ارتقای سطح تحصیلات تکمیلی و راه‌اندازی دانشکده‌های جدید و رشته‌های جدید اقدامی شده است؟
ما نیروهای خلاق و باهوشی داریم. ما جشن ریشه کن شدن بی‌سوادی را سال گذشته در نائین گرفتیم. یعنی از لحاظ نرم سواد بالای 98 درصد مردم باسواد هستند و قشری نخبه و فرهیخته در نائین و خور و بیابانک داریم. الان خوشبختانه علاوه بر دانشکده‌های پیام نور دانشکده هنر را داریم، دانشکده علمی- کاربردی مان در سال 89 قرار است دانشجو بگیرد. دانشگاه غیرانتفاعی علامه نائینی قرار است حدود 300 دانشجو در رشته‌های مختلف بپذیرد چون شهر، شهری فرهنگی است و قرار است به سمت تقویت آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی برویم. در سطح کارشناسی و کارشناسی ارشد هم در دانشگاه آزاد رشته‌های مختلفی راگرفته و هم در دانشگاه پیام نور رشته‌های جدیدی راگرفتیم.
تلاش داریم بخش‌هایی از صنایع دستی را که قرار است از سازمان میراث فرهنگی به اصفهان بیاید را به نائین منتقل کنیم. این پتانسیل وجود دارد. در بحث آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی رایزنی هایمان را با وزارت علوم انجام داده و اعلام کرده‌ایم اگر دانشگاههایی قرار است از مرکز کشور خارج بشوند، در نائین پتانسیل‌ها و زیرساخت‌ها برای احداث این دانشگاهها وجود دارد. اگر قرار باشد بخشی از این مجموعه‌های آموزشی از تهران خارج شود ظرفیت خوبی در نائین وجود دارد و دنبال این هستیم که در صورت قطعی شدن نظر دولت بر خروج این دانشگاهها، تعدادی از آنها را به نائین منتقل کنیم.
با توجه به اینکه پزشک هم هستید، اوضاع شهرستان را در حوزه بهداشتی به نسبت کل کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟
باید در این باره 2 موضوع شاخص‌های بهداشتی و درمان را از هم تفکیک کنیم. در کلان کشور شاید در حوزه بهداشتی و شاخص‌های بهداشتی، از لحاظ بحث واکسیناسیون، بهداشت محیط، مرگ و میر مادران و اطفال وضعیت قابل قبولی داریم اما در حوزه درمان متأسفانه ما وضعیت قابل دفاعی در کشور نداریم یعنی رضایت مردم از بیمارستان‌های دولتی خیلی بالا نیست و نائین نیز طبیعتاً از این امر مستثنی نیست و رضایتی که مردم ما باید از تنها بیمارستان دولتی نائین داشته باشند، بسیار کم است. البته بیمارستان ما بیمارستان فرسوده‌ای بوده و اصلاً استاندارد نیست. ما آمدیم موضوع را پیگیری کردیم، برای بحث بیمارستان مصوبه گرفتیم و خیری بانی شد و الان بیمارستان 96 تخت خوابی در نائین در حال ساخت است. حدود 30-40 درصد هم پیشرفت کار داشته ایم.
بیمارستان قدیم را در بخش‌های CCU و ICU و اورژانس مرمت می‌کنیم. وزیر بهداشت سابق آقای لنکرانی را قبلاً یک بار به شهرستان آورده ایم، از خانم دکتر دستجردی وزیر بهداشت فعلی هم برای بازدید از این پروژه‌ها دعوت کرده ایم.
در صحبت هایتان اشاره داشتید که به دلیل بی‌توجهی و نبود ساختارها، متخصصین در شهرستان‌های کوچک نمی‌مانند. درباره متخصصین پزشکی هم وضع به همین صورت است؟
یک پلی کلینیک تخصصی در خود بیمارستان وجود دارد و به همین جهت متخصصین در طول هفته 2 یا 3 روز در این بیمارستان هستند و بخشی هم از این نقص به دلیل عدم نیروی متخصص در استان است. البته متخصصین هم در کل تمایل دارند که به سمت کلانشهرها بروند که درآمد بیشتری داشته باشند. به همین جهت ما از حیث نیروی متخصص هم کمبود داریم و یکی از دلایل رفتن مردم ما به شهرهای همجوار همین نبود متخصص است. اورژانس پیش بیمارستانی را خوب توانستیم تقویت کنیم، ما اورژانس‌های 115 مان در 2 شهر مجهز به آمبولانس‌های بسیار خوبی کردیم که از امکانات روز دنیا برخوردارند و به آمبولانس‌های تیپ A معروفند.
امسال بنا داریم اورژانس خود بیمارستان را در اولویت قرار دهیم. امکانات تخصصی هم نسبتاً بد نیست البته بخشی از امکانات در اتاق عمل و آزمایشگاه این بیمارستان قدیمی است که دانشگاه علوم پزشکی قول داده است این تجهیزات را نوسازی کند. یکی از دلایل نارضایتی مردم ما در کل، پایین بودن سرانه بهداشت است. سال 83 آمدیم کل بودجه وزارت بهداشت 3000 میلیارد تومان بود که خوشبختانه طی این چند ساله به 11 هزار میلیارد تومان رسیده است، بد نیست ولی هنوز کافی نیست و کم است. ما معتقدیم سهم سلامت از GDP و تولید ناخالص ملی باید دورقمی شود و بالا برود. امیدواریم در بحث هدفمند کردن یارانه‌ها بخشی از این سرمایه که در حامل‌های انرژی هدر می‌رود به سمت بهداشت و درمان سرریز کنند. حساب کنید این بودجه وزارت بهداشت که نزدیک 11 هزار میلیارد تومان است 2 برابر بشود. در آن صورت رضایت مردم از سیستم سلامت کشور چه افزایشی پیدا می‌کند.
مردم ممکن است از خواب و خوراکشان بزنند اما از درد و بیماری شان‌‌نمی‌گذرند. دوست دارند وقتی مریض می‌شوند و به بیمارستان مراجعه می‌کنند هم پرسنل بهداشت و درمان رضایت داشته باشند و هم مردم خوب سرویس ببینند. در واقع پرسنل بهداشت و درمان حقوق هایشان نسبتاً ترمیم شده است و رضایت نسبی دارند اما هنوز جایگاه خوبی ندارند مثلاً یک پزشک عمومی در آموزش و پرورش 2 برابر یک پزشک عمومی در وزارت بهداشت حقوق می‌گیرد. عدالت در حوزه سلامت از بحث‌های جدی است که در برنامه پنجم مطرح است.
