نمایندگان استان چهارمحال و بختیاری:
بازنشستگان را از یاد نبریم و گرنه خودهم از یاد می‌رویم
**نمایندگان استان چهارمحال و بختیاری، تکریم بازنشستگان در استان را محدود به برنامه‌های ملی می‌دانند.
11 آذر هم در تقویم برای خود نامی دارد. این روز را به نام پیرمردان و پیرزنانی نام‌گذاری کرده‌اند که روزی روزگاری، برای خود کسی بوده‌اند، برو و بیایی داشته‌اند و مقام و منصبی، اما حالا آنقدر وقت آزاد دارند که اگر بعدازظهرها با همسن و سالان خود در پارک‌ها جمع نشوند، نمی‌دانند با این همه وقت چه کنند.
11 آذر، روز خانواده و تکریم بازنشستگان است. قرار است در این روز، به این قشر از یاد رفته جامعه توجهی دوباره شود و به جای آنکه آنان را از صحنه فعالیت‌های اجتماعی حذف کنیم، با بزرگداشت شان، علاوه بر تزریق روحیه و اعتماد به نفس در ایشان، از تجارب و مشورتشان در حوزه‌های مختلف نیز بهره بگیریم و از این رهگذر، هم حس مفید بودن را به آنان القا کنیم و هم خودمان را از این همه سرمایه انسانی با تجربه محروم نکنیم.
آنچه همه درباره بازنشستگان می‌دانیم، غیر از مستمری و حقوق دوران بازنشستگی شان - که در سال‌های اخیر، محل بحث و گفت‌وگوهای بسیاری بوده- فعالیت نهادهای حمایتی دیگری مانند سازمان بازنشستگان تأمین اجتماعی، کانون‌های بازنشستگان، صندوق‌های بازنشستگان و نهادی است که اخیراً تحت عنوان «خانه مهر بازنشستگان» مطرح شده است.
اما جدا از طرح‌های ملی، در سطح استان‌ها برای بازنشستگان چه اقداماتی انجام می‌شود؟ آیا مجموعه‌های استانی برای بازنشستگان خود، برنامه‌ای دارند یا صرفاً منتظر برنامه‌های مصوب مرکز نشسته‌اند؟ آیا در استان‌ها و شهرستان‌های دیگر، اصلاً کسی یادش هست که 11 آذر در تقویم، به چه نامی ثبت شده است؟
نمایندگان استان چها محال و بختیاری در گفت و گو با هفته نامه «زردکوه» چهارمحال و بختیاری به این سوالات پاسخ دادند:
بازنشستگان را تکریم کنیم، حتی با یک شاخه گل!
"عبدالمحمد بابا احمدی میلانی"، نماینده لردگان می‌گوید: در حوزه انتخابیه ما چندان اقدامات خاصی برای بازنشستگان انجام نشده و برنامه‌های سراسری معمول اجرا شده است.
وی ادامه می‌دهد: بعضی سازمان‌ها عرفی دارند که جلساتی را برای تکریم بازنشستگان برگزار می‌کنند که هر سال هم تداوم دارد.
بابا احمدی می‌افزاید: من شخصاً انتظار دارم که هر سازمان و وزارتخانه‌ای، برنامه مدونی برای بازنشستگان خود داشته باشد، ولو این برنامه با یک شاخه گل یا یک نامه مکتوب یا جلساتی برای دور هم جمع شدن و استفاده از تجربیات آنها اجرایی شود.به عقیده او، باید از تجربیات و دانش این افراد استفاده شود چون جدا از بحث مالی، آنها هم خوشحال می‌شوند که بعد از بازنشستگی، به انزوا کشانده نمی‌شوند و همچنان می‌توانند حتی به صورت حاشیه‌ای، در توسعه کشور ایفای نقش کنند.
به بازنشستگان کمتر از کارمندان رسیدگی می‌شود
"نصرالله ترابی قهفرخی"، نماینده شهرکرد می‌گوید: در حوزه انتخابیه ما، سازمان بازنشستگان تأمین اجتماعی، بازنشستگی کشوری و صندوق بازنشستگان فعال هستند که برخی مسائل رفاهی و حقوقی بازنشستگان را پیگیری می‌کنند.او ادامه می‌دهد: کانون‌هایی هم برای بازنشستگان تشکیل شده و قرار بود خانه مهر بازنشستگان نیز تأسیس شود که در برخی استان‌ها ایجاد شد. در استان ما هم وزیر قبلی رفاه دستور ایجاد آن را صادر کرد، اما هنوز اجرایی نشده است. به عقیده ترابی، اینکه یک مکانی وجود داشته باشد که این افراد دور هم جمع شوند، اوقات فراغت خود را بگذرانند و به تبادل افکار بپردازند، ایده خوبی است که متأسفانه در استان چهارمحال و بختیاری، هنوز عملی نشده است. وی می‌افزاید: مابه التفاوت حقوق بازنشستگان و معوقات ایشان، باوجودی که مسئولان قول پرداخت آن را داده بودند، هنوز پرداخت نشده و این افراد مشکلات مالی زیادی دارند. این نماینده معتقد است: اگر تسهیلاتی برای این افراد فراهم می‌شد و وام‌هایی به آنان تعلق می‌گرفت یا سفرهایی برای این افراد در نظر می‌گرفتند، بسیار خوب بود. اما متأسفانه به رغم پیگیری‌های انجام شده، این قبیل امکانات، بسیار محدود است و سازمان‌ها و ادارات، آنقدر که به کارمندان خود رسیدگی می‌کنند، به بازنشستگان توجه نمی‌کنند.
قوانین ملی، مبنای عمل در استان است
"سیروس برنا بلداجی"، نماینده بروجن می‌گوید: مسائل مربوطه به بازنشستگان، تا حد بسیار زیادی متأثر از قوانین و بخشنامه‌هایی است که در سطح ملی صادر می‌شود. یعنی قوانین مادری مانند قانون نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی یا قانون مدیریت خدمات کشوری، از اصلی‌ترین قوانینی هستند که بالطبع کم و کیف بازنشستگی، مزایای اصلی و حاشیه‌ای دوران بازنشستگی را تعریف و کانالیزه می‌نمایند که طبعاً بازنشستگان استان ما نیز از این قاعده مستثنی نیستند. او می‌افزاید: اما در کنار این قوانین، باید دو نکته را مورد توجه و تأکید قرار داد: یکی اینکه تجربه کشورهای توسعه یافته صنعتی - که قشر کارگر در آن نقشی کلیدی دارد- نشان داده که وجود نهادهای مدنی یا تشکل‌های صنفی، زمینه نقش آفرینی اثرگذاری را برای اقشار مختلف، از جمله بازنشستگان مهیا نموده است. برنابلداجی ادامه می‌دهد: دیگر اینکه جا دارد ضمن تقدیر از مشارکت بخش خصوصی در پروژه‌ها و طرح‌های عمرانی شهرستان و استان، از مدیران این بخش خواهش نماییم که با بهره‌مندی از ظرفیت‌ها و تجارب موجود، هم از تجارب بازنشستگان استفاده بیشتری نمایند و هم در چارچوب برنامه‌های مختلف، شادابی و نشاط لازم را به پیکره این بخش از جامعه تزریق نمایند.
دستگاه‌های استانی برای بازنشستگان برنامه دارند
"نورالله حیدری دستنایی" نماینده اردل، فارسان، کوهرنگ و کیار می‌گوید: در استان ما، معمولاً ادارات و ارگان‌ها، جدا از افزایش نسبی حقوقی که دستگاه‌ها توسط دولت برای بازنشستگان در نظر گرفته‌اند و تا حدودی موجب وصول معوقاتشان شده، هر یک بر اساس بودجه و امکانات خود، برنامه‌هایی را در طول سال برای بازنشستگان خود دارند. وی توضیح می‌دهد: مثلاً به طور نمادین آنها را به همراه خانواده در یک فضایی دعوت می‌کنند و از تجارب و سخنان آنان استفاده می‌کنند و به این وسیله در تکریم آنان می‌کوشند. حیدری ادامه می‌دهد: اگر این افراد دچار کسالتی باشند، از ایشان عیادت می‌کنند. در اعیاد و مناسبت‌ها، به آنها سر می‌زنند و هدایایی تقدیم می‌کنند. در جهت رفع و رجوع مسائل آنان و ازدواج فرزندانشان، تسهیلاتی ارائه می‌دهند. در موزه‌ها، کتابخانه‌ها، شرکت‌های اتوبوسرانی، سینماها و... آنها را از پرداخت مبالغی معاف می‌کنند و برخی سفرهای زیارتی هم معمولاً برایشان در نظر می‌گیرند.
در مجموع، به نظر می‌رسد علاوه بر برنامه‌هایی که در سطح کشور، برای بازنشستگان تدوین و ابلاغ می‌شود، استان‌ها و شهرستان‌ها هر یک به تناسب امکانات و بسته به تعداد بازنشستگان دستگاه‌های خود، برنامه‌های ویژه استانی برای این قشر فراموش شده در نظر می‌گیرند، ضمن اینکه لازم است بخش خصوصی، به ویژه در حوزه صنایع و کارخانجات بزرگ، ملزم به توجه و رسیدگی به وضعیت بازنشستگان خود شود چرا که این افراد، سرمایه‌های انسانی جامعه هستند که می‌توان از تجاربشان، بهره‌های بسیاری برد و این کار، علاوه بر تأمین منافع ملی، در بهبود روحیه و مشارکت اجتماعی خود آنها هم تأثیر بسزایی دارد.
