رئیس کمیسیون بهداشت و درمان:
آموزش بهداشت روانی را در مدارس جدی بگیریم
**پایین بودن سرانه بهداشت مدارس و نداشتن ردیف استخدامی برای مربی بهداشت در مدارس، آموزش‌وپرورش را با کمبود هشتاد درصدی مربیان بهداشت روبه‌رو کرده است. "حسینعلی شهریاری" رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس معتقد است کمبود مربی بهداشت بیشتر در روستاها به چشم می‌خورد.
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی معتقد است: در کشور ما نیروی کافی و فارغ‌التحصیل برای بهداشت مدارس وجود دارد اما در توان آموزش‌وپرورش نیست که برای هر مدرسه یک مربی بهداشت داشته باشد. از دولت و مجلس انتظار می‌رود که به شاخصه‌های بهداشت در مدارس توجه کافی داشته باشند و بودجه لازم را برای بهداشت و سلامت مدارس اختصاص دهند.
گفت‌وگوی نشریه مندیل با حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در خصوص چگونگی وضعیت بهداشت مدارس چنین است:
در آستانه بازگشایی مدارس هستیم. به نظر شما بهداشت مدارس در چه وضعیتی است؟
به نظر من قطعاً به اندازه کافی کارشناس بهداشت ندارند. در توان ما نیست که برای هر مدرسه یک مربی بهداشت داشته باشیم زیرا نه در توان دولت است و نه در توان وزارت آموزش‌وپرورش. یک حوزه بهداشت و درمان در تشکیلات اداری استان‌ها هست که می‌توانند مدارس را بین نیروهایی که دارند تقسیم کنند تا آن نیروها آموزش‌ها و مراقبت‌های لازم را در اختیار دانش‌آموزان قرار دهند.
آیا نیروی آموزش‌دیده و تحصیلکرده به اندازه کافی وجود ندارد؟
به نظر من ما به اندازه کافی نیروی کارشناس و فارغ‌التحصیل داریم اما دولتی که دارد هر روز کوچک‌تر می‌شود توان و برنامه‌ای برای جذب این نیروها ندارد.
با توجه به اینکه کارشناسان بهداشت برای رسیدگی و بررسی وضعیت دانش‌آموزان کم هستند راهکاری که در حال حاضر پیشنهاد می‌کنید چیست؟
در مراکز استان‌ها وضعیت خوب است. مدارس به اندازه کافی کارشناس بهداشت دارند اما مشکل اصلی ما در روستاهاست. در روستاها ما کارشناس بهداشت نداریم. تمام تلاش مدارس برای بهبود وضعیت بهداشت دانش‌آموزان همان وظایف بهداشتی و توصیه‌هایی است که به مدیران مدارس داده می‌شود. در صورتی‌که ما در روستا نیاز بیشتری به مربیان بهداشت داریم. آنها به سبب محروم بودن از بسیاری از امکانات و دسترسی دشوار به خصوص به آب در معرض آسیب‌های بیشتری هستند.
چه سازمان‌ها و ارگان‌هایی می‌توانند به بهبود وضعیت بهداشت مدارس کمک کنند؟
به نظر من ما باید بهداشت عمومی جامعه را افزایش دهیم و برای این کار خانواده در رأس آموزش‌های لازم است. با آموزش به خانواده‌ها قدم بزرگی در جهت افزایش بهداشت عمومی جامعه و به دنبال آن نوجوانان و دانش‌آموزان برداشته‌ایم. صداوسیما و رسانه‌ها نیز از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین نهادهایی هستند که نقش زیادی در ارتقای بهداشت جامعه و مدارس دارند. اگر این نهادها کمک کنند و به درستی نقش خود را ایفا کنند ما را در رسیدن به هدف نهایی که بالا بردن بهداشت عمومی در جامعه است، کمک خواهند کرد. تهیه بروشورها و کاتالوگ‌ها در مدارس و در دسترس دانش‌آموزان قرار دادن می‌تواند بخشی از اطلاعات را به آنها منتقل کند.
بهتر نیست آموزش‌های لازم در قالب یک کتاب و یا یک زنگ درسی به دانش‌آموزان آموزش داده شود؟
علاوه بر بهداشت جسمی، بهداشت روانی دانش‌آموزان هم نیاز به توجه و مراقبت دارد و در بسیاری از روستاها خانواده‌ها از پس این مقوله برنمی‌آیند، می‌توانیم در قالب کتاب یا یک زنگ درسی این کار را انجام دهیم و وقتی از سنین پایین شروع می‌شود بچه‌ها بهتر می‌آموزند اما من فکر می‌کنم از مقطع دبستان نمی‌توانیم شروع کنیم چون ممکن است برای کودکان بعضی مطالب کشش نداشته باشد. برای مقاطع بالاتر مناسب‌ترند. آموزش بهداشت روانی در تمام مقاطع به دانش‌آموزان و به خصوص خانواده‌ها کمک بسیاری خواهد کرد زیرا بچه‌ها در سن و سالی هستند که در اجتماع دچار چالش می‌شوند و در بسیاری موارد خانواده‌ها به سختی می‌توانند به فرزندانشان کمک کنند.
بیشترین کمکی که این آموزش‌ها به دانش‌آموزان می‌کند چیست؟
بیشترین و شاید اولین آنها آموزش‌های کلی بهداشت عمومی است. آنها می‌آموزند در بیماری‌های واگیردار مثل آنفلوآنزا یا آبله مرغان مراقب خود باشند و به دنبال آن سلامتی همکلاسی‌های خود را هم تأمین کنند.
