خبرگزاری خانه ملت

 زباله‌های موجود در استان معمولاً در حاشیه جنگل‌ها مدفون می‌شوند که این امر خود مشکلات بسیاری را فراهم می‌کند. در وهله اول، هزینه جابه جایی این زباله‌هاست که به‌ویژه در ایام تعطیل چند تن بر حجم آنها افزوده می‌شود.

از سوی دیگر به دلیل بارندگی‌های فراوان در استان شیرابه‌های این زباله‌ها وارد آب‌های زیر زمینی شده، مسائل و مشکلات متعددی را ایجاد می‌کند. این موضوع تاکنون بارها و بارها از سوی نمایندگان استان به مسئولان اجرایی تذکر داده شده و آنها پیگیر این موضوع هستند. مسئله قابل ذکر در این موضوع این است که در دنیای امروز زباله را طلای سیاه می‌نامند و بهره‌های فراوانی از آن می‌برند، اما متأسفانه این گنج همچنان در استان بی‌هیچ فایده‌ای دفن می‌شود. در گفت و گو وارش با «علی کریمی فیروزجایی» درباره معضل زباله در استان و به‌ویژه حوزه انتخابی خود سخن گفته که می‌خوانید:

شما در نطق میان دستور خود در 14 مهر ماه یکی از مهم‌ترین مسائلی که مطرح کردید، درخواست برای حل معضل زباله‌های شهری در استان مازندران بود. این امر چگونه محقق خواهد شد؟

همان طور که می‌دانید، زباله و شیرابه‌های حاصل از آن زندگی مردم بسیاری از روستاها را در استان با بحران جدی روبه رو کرده است. من در نطق روز چهارشنبه از ریاست جمهور خواستار صدور دستور قاطع و عاجل برای اجرایی شدن مصوبات سفر اول هیأت دولت به استان برای احداث 8 کارخانه کمپوست شدم. از سوی دیگر از وزیر کشور تقاضا کردم در سفر سوم هیأت دولت به استان که در ماه‌های آینده صورت می‌گیرد، تصمیمات لازم برای تأمین بودجه و اعتبارات مورد نیاز حل معضل زباله‌های شهری در مازندران و به‌ویژه بابل اتخاذ شود.

در صورت اجرایی شدن این مصوبات ما مشکل خاصی در این زمینه در استان مازندران نخواهیم داشت.

بر اساس مطالعاتی که صورت گرفته مهم‌ترین مشکل زباله در استان چیست؟

زباله در مازندران معمولاً در مناطق مرتفع جنگلی مدفون می‌شود. در ایام مختلف سال و بویژه در روزهای بارندگی مداوم در پاییز و بهار این شیرابه‌ها سرازیر شده، وارد آب‌های سطحی و زیر زمینی می‌شود که عامل بسیار خطرناکی برای اهالی به‌ویژه روستاییان است. به عنوان مثال در روستاهای دراز کلا، کهره و هلی خان که از نزدیک با آنها در ارتباط هستم، می‌توان شاهد اثرات این شیرابه‌ها بر سلامت مردم و به‌ویژه نوزادان بود. بر اساس مطالعات صورت گرفته اگر در این زمینه اقدام خاصی صورت نگیرد، در 5 سال آینده شاهد بحران زیست محیطی در بسیاری از روستاها خواهیم بود.

پیگیری‌های صورت گرفته چه نتایجی در بر داشته و چه برنامه‌ها و طرح‌هایی برای برون رفت از این بحران اندیشیده شده است؟

در حال حاضر در شهر بابل تنها 20 درصد زباله یعنی چیزی در حدود 300 تن در کارخانه تبدیل به کود شده و 80 درصد بقیه این زباله دفن می‌شود. ما با پیگیری‌هایی که انجام دادیم در بودجه سال 89 رقمی را در سر فصل سازمان شهرداری‌های کشور برای مطالعه به منظور تولید برق از زباله در نظر گرفتیم. در عین حال پیگیر تفکیک و ساماندهی زباله در شهر بابل، حمل و نقل بهداشتی و بدون خطر زباله و از همه مهم‌تر راه‌اندازی تأسیسات تولید برق با کمپوست زباله در انجیل‌سی در کوتاه مدت هستیم. سازمان حفاظت محیط زیست هم با توجه به اختیارات قانونی که برعهده دارد، باید با تمام ظرفیت خود برای رفع دغدغه‌ها و برآورده شدن مطالبات به حق شهرستان بابل به‌ویژه بابلکنار عمل کند. امیدوارم با پیگیری‌های انجام گرفته در یکی دو سال آینده شاهد حل معضل زباله در بابل و دیگر شهرهای استان باشیم.

برای تولید برق از زباله و تبدیل آن به منابع مورد استفاده تاکنون چه کرده اید؟

در این زمینه هدف اول جذب سرمایه‌گذار مناسب است.

 با توجه به وضعیت بحرانی موجود به دنبال جذب سرمایه‌گذار خارجی از چین و کره و همچنین سرمایه‌گذار داخلی هستیم تا با حمایت سازمان شهرها و استانداری مازندران وارد کار شوند و در کوتاه مدت این بحران زیست محیطی که تبعات اجتماعی نیز در پی دارد، تبدیل به ظرفیتی برای توسعه استان شود.

یکی دیگر از معضلات حمل و جابه جایی زباله، جدا از هزینه‌های موجود، ایجاد لغزندگی در جاده‌ها و افزایش میزان تصادف به‌ویژه در روزهای بارانی است که با این مسئله در بیشتر شهرهای استان روبه رو هستیم. سؤال این است که چرا برای تعریض این مسیرها اقدام خاصی صورت نمی‌گیرد؟

به مسئله مهمی اشاره کردید. این امر البته در دستور کار قرار دارد، اما معمولاً با کوتاهی‌هایی همراه بوده است. به عنوان مثال قرار بود برای اهالی مردم بابلکنار که مستقیماً از این قضیه رنج می‌برند و در معرض آسیب جدی زباله‌ها هستند، تعهداتی در سال 78 در نظر گرفته شد که متأسفانه عملیاتی نشد. ما برای تعریض جاده منتهی به محل دفن زباله‌ها، تأمین آب شرب بهداشتی برای اهالی و یکسری خدمات عمومی دیگر تعهد کردیم و از دستگاههای ذی ربط پیگیر مسئله هستیم.

 این‌ها حداقل کارهایی است که می‌توان در قبال مردم این مناطق انجام داد که کوتاهی در آن به هیچ روی جایز نیست.

معضل زباله همان طور که اشاره شد، نه تنها مربوط به بابل که بیشتر شهرهای استان را درگیر کرده است. دلیل اصلی این مشکل چیست؟

مسئله این است که برای حل مسئله زباله و خارج کردن آن از مشکل و تبدیلش به فرصت باید سرمایه‌گذاری زیربنایی صورت می‌گرفت اما متأسفانه این سرمایه‌گذاری به هیچ وجه در استان انجام نگرفته است. انتخاب محل‌های فعلی تقریباً از دهه 70 برای دفن زباله صورت گرفته که در آن زمان هیچ گونه مطالعه‌ای هم برای آسیب‌های احتمالی ناشی از دفن زباله در آن محله‌ها انجام نشد. حاصل آن هم مشکلات فراوانی است که امروزه در حال دست و پنجه نرم کردن با آن هستیم. البته در چند سال اخیر اقدامات قابل توجهی صورت گرفته که در صورت جذب سرمایه‌گذار و تسهیلات مناسب این مشکل می‌تواند در آینده نزدیک مرتفع شود.

به نظر می‌رسد مشکل اصلی استان در این زمینه در تعطیلات و ورود مسافران بسیار جدی و حاد می‌شود. با توجه به افزایش حجم زباله و ترافیک جاده‌ها چه اقدامی برای نابودی و دفن زباله‌ها صورت می‌گیرد؟

در روزهای پنج‌شنبه و جمعه و دیگر ایام تعطیل سال تولید زباله در استان حداقل دو برابر میزان موجود می‌شود. این مسائلی که بیان شد، مربوط به مشکلات زباله خود ساکنان استان بود. خب! مسلماً در این ایام مشکل مضاعف می‌شود. اما در شرایط فعلی چاره‌ای جز دفن زباله‌ها نیست، به همین دلیل کار سنگین‌تر و شبانه روزی می‌شود. تنها راه برون رفت از این مشکل هم ایجاد کارخانه‌های کمپوست زباله و نگاه جدی‌تر مسئولان به رفع این معضل است. این مسئله در مجمع نمایندگان هم مطرح شده و نمایندگان استان سخت مشغول پیگیری برای حل آن هستند.