نویسنده و پژوهشگر زبان فارسی در گفت‌وگو با خانه ملت:
برای ایرانیان هیچ شهری به اندازه سمرقند و بخارا پر بسامد و شنیدن نامشان لذت‌بخش نیست
نویسنده و پژوهشگر زبان فارسی با اشاره به ظرفیت‌های مغفول مانده پیوند‌های فرهنگی ایران و ازبکستان گفت: در فرهنگ و ادبیات ما شاید هیچ شهری به اندازه سمرقند، بخارا و خوارزم پر بسامد و شنیدن و خواندن نام آنها برای ما لذت‌بخش نباشد.
محمد‌جعفر محمدزاده، نویسنده و پژوهشگر زبان فارسی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، در رابطه با اهمیت فرهنگی و ادبی سمرقند، بخارا و ظرفیت‌های مغفول مانده در پیوند‌های فرهنگی ایران و ازبکستان گفت: کشور ازبکستان از نظر پیشینه فرهنگی، تاریخی و حتی جغرافیایی از مهمترین کشورهایی محسوب مى شود که سزاوار آن است که برای نزدیک شدن بیش از پیش با آن برنامه‌ریزی و تلاش شود.در فرهنگ و ادبیات ما شاید هیچ شهری به اندازه سمرقند و بخارا و خوارزم پر بسامد و شنیدن و خواندن نام آنها برای ما لذت‌بخش نباشد.
مدیر رادیو ایران در ادامه یادآور شد: پیشنه یگانگی این شهرها با ایران از دوره باستان و میانه وجود داشته تا در دوره تمدن اسلامی نیز همچنان ادامه داشته است.
وی در ادامه تاکید کرد: در دوره حاکمان غزنوی سلجوقی، تیموری تا قرن ۱۹ میلادی هیچ جدایی و فاصله‌ای بین این مجموعه بزرگ سرزمینی و فرهنگی نبوده است. گرچه در قرن ۱۹ در اثر فشار و قدرت طلبی امپراتوری روسیه جدایی سرزمینی اتفاق افتاده اما جدایی سرزمینی در مقابل پیوستگی فرهنگی چیز مهمی نیست. پیوستگی فرهنگی ایران و ازبکستان و شهرهای نام‌داری چون سمرقند و بخارا چنان است که پس از این همه سال ما با نام آنها لذت می‌بریم و با آنها زندگی می‌کنیم.
محمدزاده با اشاره به تقویت ریشه فرهنگ و ادبیات اظهارکرد: ریشه‌های فرهنگی را نمی‌شود خشکاند و یا قطع کرد و چون ریشه‌ها زنده‌اند هر لحظه و به هر بهانه باید منتظر جوانه زدن و رویش دوباره آنها بود.شما به ادبیات غنی پارسی نگاه کنید، چقدر از سمرقند و بخارا می‌شنویم و چقدر این نام‌ها به ما احساس خوب منتقل می‌کنند. رودکی پدر شعر فارسی وقتی می‌گوید؛ ای بخارا شاد باش و دیر زی
دست دل ما بر آسمان است و برای این خواسته و آرزوی رودکی آمین می‌گوییم.
در شاهنامه فردوسی فراوان از خوارزم و سمرقند و بخارا می‌خوانیم آنجا که می‌گوید:
به شهر بخارا نهادند روی
چنان ساخته لشکری جنگجوی
و یا:
واز آنجا به شهر بخارا رسید
ز لشکر هوا را همی کس ندید
قطران تبریزی در آنسوی ایران و در شمال‌غرب چنین بخارا را در شعر خود گنجانده است:
چو تو مجلس آرایی و جام گیری
ز تبریز زرین کنی تا بخارا
و یا این بیت معروف حافظ شیرین سخن که؛
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
اینها همه نشان می‌دهد که نگاه ایرانیان و وطن پارسی به این منطقه تا چه اندازه لطیف و شیرین است. از نظر سیاسی هم وقتی دو ملت پیشینه مشترک فرهنگی دارند، سیاست در کنار فرهنگ آرامش پیدا می‌کند و امکان همکاری‌های مشترک بیشتر فراهم می‌شود.
مدیر رادیو ایران در پایان خاطرنشان کرد: موقعیت جغرافیایی دو کشور در مسیر جاده ابریشم و نقش ارتباطی این دو از یک سو با آسیای میانه تا شمال‌شرق آسیا و از دیگر سو اتصال به خلیج فارس از دیگر انگیزه‌های اقتصادی و ارتباطی است که رفت و آمدهای سیاسی و پارلمانی و تفاهم‌های دوجانبه و چند جانبه می‌تواند این سرزمین‌های کهن و گسترده تاریخی را با حفظ احترام متقابل به گذشته خود نزدیک کند./
پایان پیام
