مصطفی پوردهقان در گفت وگو با خبرنگار خانه ملت، با تاکید بر موضوع اجرای الگوی صحیح مصرف به تاکیدات رهبری درخصوص جلوگیری از اسراف در کشور اشاره کرد و گفت:مقام معظم رهبری به درستی سیاستگذاریهای کلان کشور در حوزههای اقتصادی را تبیین و ابلاغ کردند و برای همه ما فصل الخطاب است.
نماینده مردم اردکان در مجلس شورای اسلامی،ادامه داد: وقتی در یک جامعه ای مصرف بالا می رود که قیمت گذاری واقعی آن را تغییر دهیم،بطور مثال اگر نرخ نان صدهزار تومان،با تصمیم ناگهانی این قیمت را به ۵ هزار تومان تغییر دهیم؛شاید،عنوان حمایت از نیازمندان هم برای آن درست باشد،ولی آنچه که در نتیجه کار میبینیم،ازآنجا که نان یک کالای ارزانی بوده و دورریز و هدررفت آن هم هیچ هزینهای برای ما به همراه ندارد،منجر به این می شود که آثار منفی خود را بر همه ابعاد بگذارد.
پوردهقان خاطرنشان کرد:سیستم یارانهای کشور به عنوان کشوری که اقتصاد دولتی دارد،یک سیستم رانت پاش است و با اینکه هدفگذاری آن برای دهکهای پایین جامعه است اما آثار آن را دهکهای بالای جامعه می بیند؛ اینها منجر به اتلاف منابع می شود، که اتلاف منابع همان اسراف،مازاد مصرف و هدر رفت منابع است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا برای اصلاح الگوی مصرف فرهنگ سازی کافی است یا تکالیفی برعهده مسولین است؟بیان کرد: هرچه قدر هم که فرهنگ سازی کنیم بازهم با مشکلات مواجهیم؛در حوزه انرژی مانند آب ،برق و گاز و بسیاری از مصارفی که در کشور وجود دارد هم همینطور است،چراکه با هر هدف خیری که داشتیم،قیمت های واقعی را دستکاری کردیم که درنتیجه آثار نامطلوبی مانند ناترازی را در جامعه گذاشته است.
نماینده مردم در مجلس دوازدهم تاکید کرد:حرفمان با دولت این است که حالا که رسیدیم به جایی که آثار منفی تغیرات قیمت مانند کمبود برق،آب و کاهش کیفیت هوا را شاهدیم و همه این ها باعث اتلاف انرژی نیز می شود؛بایدبه نفع قشرهای پایین جامعه،اصلاح ساختار انجام دهیم. وقتی صحبت از اصلاح و جراحی می شود همه ذهن ها به سمت بالابردن قیمت ها می رود،اما ما در مجلس در قوانین بالادستی و همچنین قانون برنامه هفتم بر راهکارها و سیاست های غیرقیمتی تاکید کرده ایم.
عضو هیات رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی،خاطرنشان کرد: اصلاح قیمت و اصلاح ساختار یعنی هردو طرف ماجرا را ببینیم؛ یعنی قرار است برای منابع درآمد حاصل از آزادسازی ها و قیمت واقعی شدن چه اتفاقی بیفتد؟! یک بخش آن بایستی هزینه توانمندسازی جامعه باشد و بخش دیگر برای ایجاد زیرساختهای کشور هزینه شود و باید همه حوزه ها را در نظر بگیریم.بطور مثال مردم ببیند که اگر نرخ بنزین افزایش یافت؛با درآمد حاصل از آن وسائل نقلیه و یا خط مترو افزایش یابد و یا کیفیت بنزین یورو ۵ بهتر شود؛ همه اینها را باید با هم ببینیم و منافع آن به کل جامعه برسد./
پایان پیام
نظر شما