به گزارش خانه ملت، به نقل از مرکز امور نمایندگان مجلس، «چه خبر از این روزها…؟» این جمله تاملبرانگیز، برای همان پیرمرد نود و پنج ساله، همان پزشک دوران جنگ و نماینده سالهای ابتدای انقلاب است -که در بدو ورود ما در منزلش- بهمنظور تکریم از او، به زبان میآورد و با همین جمله پرقدرت به ما یادآور میشود که هنوز پیگیر احوالات مردمش است.
بنابراین باید تاکید کرد؛ تکریم افرادی که زمانی تمام توان خود را برای کاهش مشکلات مردم و آبادانی مملکتشان گذاشتند اقدام و رفتاری ضروری است.
از اینرو رئیس مرکز امور نمایندگان مجلس به دنبال تحقق هدف تکریم از نمایندگان ادوار، سلسله ملاقاتها و دیدارهایی را با حضور در منزل نمایندگان سابق در پی گرفته است تا این افراد مورد تجلیل و تکریم قرار بگیرند، وی همچنین حفظ ارتباط مستمر با چهرههای باسابقه مجلس را نشانهای از قدردانی نسبت به تلاشهای صادقانه آنان دانست و یادآور شد؛ سختکوشان خانه ملت هیچگاه فراموششدنی نیستند.
به همین منظور، به همراه رحیمی مظفری رییس و تعدادی از همکاران مرکز امور نمایندگان مجلس در ادامه دیدار و ملاقات با این افراد به خانه «سید عباس پاکنژاد؛ نماینده دورههای چهارم، پنجم و هفتم مردم یزد»، «سیدعبدالواحد موسوی لاری؛ نماینده اول و سوم مردم تهران» و «اسدالله کیانارثی نماینده مردم فریدن در دورههای اول، دوم، چهارم و ششم» رسیدیم.
*چه خبر از این روزها؟….. به مردم بگویید انصاف و رحم بیشتری نسبت به هم داشته باشند*
این گزارش میافزاید؛ حضور در منزل «سید عباس پاکنژاد» نماینده دورههای چهارم، پنجم و هفتم مردم یزد در مجلس شورای اسلامی در یک بعد از ظهر داغ تابستانی مقصد اول ما بود، همان آزادهای که 10 سال در بند اسارت بود، همان پزشک دفاع مقدس و برادر دو شهید که غم داغ آنها در نود و پنجمین سال پر فراز و نشیب زندگیاش همچنان در چشمانش نمایان است اما او و همسر فداکارش با روی گشادهای -که انتظار میرفت- به استقبال ما آمدند و مهماننوازی کردند.
سید عباس پاکنژاد در لوکیشن پرنور و پرسکوت خانه خود در حالی که چشم به تشعشع آفتاب دوخته است، سر صحبت را با تنها یک جمله باز کرد... «چه خبر از این روزها؟...» جملهای که نشان میدهد؛ دغدغه مردم همچنان با اوست...
اما همان آزادهای که از روزهای اسارت باعنوان فرصتی برای شکوفایی و بالندگی انسانی یاد میکند و نه روزهایی که در آن زجر و غم و دوری را متحمل شده، در ادامه به ما میگویید، «به مردم و مسئولان بگویید که انصاف و رحم بیشتری نسبت به هم داشته باشند و در دفاع از سرزمین خود پشت یکدیگر را خالی نکنند».
همسر صبور و مادر فرزندانش نیــز از درمان رایگان بیماران نیازمندان توسط همسر پزشکش و دستانی میگوید که او سالها از مردم گرفته است و در انتها این دو عزیز بودند که با چشمانی پرامید و لبخندی بر لب ما را بدرقه کردند.....
*مردی که هنوز چهره پیرمرد غیور آبادانی را به یاد دارد/تلخترین خبر برای من؛ شهادت چمران*
این گزارش میافزاید؛ در ادامه این دیدارها به دفتر کار «سیدعبدالواحد موسوی لاری» نماینده دوره اول و سوم مردم تهران رسیدیم، این دیدار هرچند صمیمانه بود اما فضایی جدیتر داشت چراکه در حین آنکه آقای موسویلاری از سختیهای بالا رفتن سن میگوید اما همچنان دغدغهمند است.
زمانی که از او میخواهم از خاطرات آن سالهای دور بگوید؛ حضور در جبهههای جنگ، از غرب تا جنوب را به یاد میآورد و ادامه میدهد هنوز هم چهره سیه چرده آن پیرمرد غیور آبادانی را -که خانه خود را حتی در زمان محاصره آبادان، زیر بم و خمپاره ترک نکرده بود- در ذهن خود دارد.
اما در نهایت زمانی که شهید چمران دوست و همنشینش در صندلیهای دوقلوی مجلس اول را به یاد میآرود… فقط سکوت میکند و دیگر کلمهای برای ادامه کلام پیدا نمیکند، او از خبر شهادت رفیق روزهای سخت مجلس اول، بهعنوان تلخترین خبری یاد میکند که هنوز تلخی آن را با خود دارد... و در نهایت ما را با امید به اینکه مشکلات حل خواهند شد، بدرقه میکند.
*نمایندهی ورزیده در ادوار مختلف مجلس*
این بار بهدیدار «اسدالله کیانارثی نماینده مردم فریدن در دورههای اول، دوم، چهارم و ششم» رفتیم تا شاید در این مجال بتوان تکریمی از این مرد با کولهباری از اندوخته داشته باشیم آن هم به پاس سالها تلاش در عرصه خدمتگذاری به مردم.
اسدالله کیانارثی که در این روزهای کهنسالی دیگر همچون گذشته سر و حال نیست، با نگاه عمیقش ما را نظاره میکنند او همان فعال سیاسی جریان اصلاحطلب و نماینده ورزیده در ادوار مختلف مجلس، همچنین ازجمله روحانیانی است که در درس خارج ولایت فقیه امام خمینی حضور داشت.
کیانارثی مادام نسبت به مشارکت سیاسی مردم تأکید داشت و در رسانهها، از خطر تحریف اندیشههای امام گفت و این گونه به ضرورت فهم صحیح آرای ایشان تأکید کرده است.
*این قصه به پایان آمد… حکایت همچنان باقی است*
این دیدارهای صمیمی بار دیگر نشان داد که تکریم از نمایندگان ادوار، نه تنها ادای احترام به گذشتهای پربار است، بلکه پُلی برای تقویت پیوندهای انسانی و انتقال تجربه به نسل امروز و آیندگان به شمار میآید و بهطورحتم سرمایههای انسانی خانه ملت فراموششدنی نیستند و تجربههای آنان همچنان چراغ راه امروز و فردای کشور است./
پایان پیام
نظر شما