عماد افروغ، نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلام‌شهر، اولین ناطق پیش از دستور جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: مجلس هفتم در فضایی مملو از آرزو‌های دیرینه دینی، اخلاقی، انقلابی، تحول خواهی، عدالت طلبی، ساده زیستی و صداقت محوری در بستری از نقادی و انبساط روشنفکری در رجعت به آرمان‌ها و اندیشه‌های اصیل انقلاب اسلامی و امام راحل(ره) شکل گرفت.
وی افزود: مردم خسته و بیزار از مناقشات بی‌ثمر، ناسازگار و ناهمخوان با هویت تاریخی و با نیاز‌ها و حقوق واقعی و جامع خود و انزجار از نگرش‌های ماکیاولیستی و حضور پی در پی گفتمان‌های کلیشه‌ای و غربی اقتصادزده و سیاست‌زده غیرفرهنگی، یک سویه و شتابان و مشاهده رفتارهای کودکانه، احساسی و شالوده شکنانه برخی از رجال سیاسی در قالب تحصن‌ها، نامه‌نگاری‌ها، استعفا‌های دسته جمعی و شعارتغییر قانون اساسی و برگزاری رفراندوم، به کسانی رأی دادند که حقیقت‌گرایانه و در قالب گفتمان انقلاب اسلامی دو وظیفه تقنینی و نظارتی را در راستای تحقق بخشیدن به نیاز‌ها و حقوق همه جانبه خود به خوبی ادا کنند.
افروغ ادامه داد: مردم به طور طبیعی توقع سلامت و پاکی، قناعت و ساده زیستی، شجاعت و مقاومت، استقلال رای و عدم ورود در بازی‌ها و لابی‌های بی‌حاصل سیاسی و اقتصادی حقیقت سوز، فهم عمیق و جامعه نگری در مسائل را از نمایندگان خود داشته‌اند.
افروغ با بیان اینکه به طور قطع ملت شریف ایران بیش از آنکه به ما رأی داده باشند به این آرمان‌ها و شعارها رأی داده‌اند و با کسی نیز عقد اخوت نبسته‌اند، خاطرنشان کرد: اصول‌گرایی حقیقی که محصور در این فراکسیون و آن فراکسیون نیست، به کسی اطلاق می‌شود که عملاً پایبند به این شعارها و آرمان‌های متعالی باشد. اما بگذارید تا ملاک‌ها و معیار‌ها و سنجش‌های برخاسته از این معیار‌ها با ما سخن بگویند؛ مردم از نزدیک ببینند و داوری کنند که آیا مجلس در تحقق آرمان های آنان موفق بوده است یا خیر؟ پرده‌ها کنار رود و مردم از سلامت نفس و ساده زیستی و قناعت ونظارت حق‌طلبانه نمایندگان خود مطمئن شوند؛ بگذارید به دور از فضای سنگین و ریزش همه جانبه مصلحت و مصلحت اندیشی‌های کاذب و جناحی، حقایق در قالب نقدی شفاف، آشکار شود و عشق و علاقه مردم نسبت به نمایندگان اصول گرای خود دو چندان شود.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه همواره از برخوردها و بازگشت برخی از صاحب منصبان سیاسی سال‌های گذشته نگرانیم، تصریح کرد: در این زمینه به مردم هشدار می‌دهیم و حتی بانقادی‌های حق‌طلبانه برخی از نمایندگان اصول‌گرا با انگ‌هایی از قبیل همسویی با رقیب، ریختن آب در آسیاب دشمن، به مصلحت نبودن و غیره مقابله می‌کنیم و بدین وسیله و تا حدودی با تغافل از مسئولیت‌های حال و گذشته خود، فراکنی می‌کنیم.
افروغ با بیان اینکه وی نیز در این نگرانی با دیگر نمایندگان هم عقیده است، بیان داشت: اگر به یاد داشته باشید در اولین نطق خود از این دسته از افراد به عنوان اباحه‌گرایان دولتی یاد کرده‌ام، اما اولاً این نوع ارزیابی‌ها با همه اهمیتش، ثانوی، بالعرض و غیر ماهوی و تا حدودی سلبی است و طبعاً ما را از ارزیابی‌های دقیق و ایجابی موضوع عطف به ملاک‌های اصلی، یعنی ارزیابی مربوط به انجام مسئولیت‌ها و وظایف خود، باز می‌دارد. ثانیاً از باب یادآوری، هیچ از ریشه‌های پیدایی این جریان پرسیده‌اید و در ظهور این جریان و ریشه‌های آن در مورد نقش خود به کنکاش نشسته‌اید؟ به نظر شما اگر عمل‌گرایی مفرط، البته غالباً بدون توجیهات دینی و در قالب مدیریت علمی پس از جنگ و برخی فاصله‌گیری‌ها از آرمان‌ها و حقایق تعریف شده انقلاب اسلامی، از یک سو و سکوت توجیه، تطهیر و حتی تقدیس شما، از سوی دیگر نبود، نوبت به این گفتمان می‌رسید؟ ای کاش بازگشت به گذشته و نمایش اتفاقات، فراز و فرود‌ها، گلایه‌ها و خون دل خوردن‌ها و رویت مواضع گروه‌ها و جریانات مختلف سیاسی میسور بود تا به راحتی نتوانیم با غفلت از حافظه تاریخی مردم و با نا آگاه پنداشتن آنان تغییر موضع دهیم، هر چند اسناد و مدارک به حد کافی گویای بسیاری از حقایق تاریخی‌اند و آیا هم اکنون و در شرایط نسبتاً مشابه به این گستره عمل گرایی با توجیهات دینی و سکوت مصلحت اندیشانه و رفتارهای یک جانبه و مغایر با حقوق همه جانبه و جامع مردم، ظاهر گرایی و مخالفت با آزاد اندیشی و محتوا گرایی و تداوم فرمالیسم در علم، اغواگرایی و تصویرسازی کاذب از واقعیات، توهم‌گرایی و سمبولیسم رفتاری، بسط جمود و قشری‌گری و عوام زدگی و ایجاد فضای عمومی خودسانسوری و محدود کننده حس آزادی و شجاعت بیان آزادانه اندیشه و تقویت کننده روحیه ستایش، مصانعه، مداهنه و تملق دامن نمی زنید؟
وی در ادامه این نطق، خطاب به دیگر نمایندگان مجلس با بیان اینکه من اصلاح شما را به تباه ساختن خویش جایز نمی‌شمارم، خاطرنشان کرد: آیا زیبنده مجلس به ما هو مجلس است که اسیر نگاه‌های ذره‌ای و جزیی‌نگر شود و در فقدان یک نگاه ساختاری و فرآیندی زمینه را برای گفتمان‌هایی فراهم کند که هیچ سنخیتی با انقلاب و فرهنگ و تاریخ این زاد و بوم ندارد؟ چرا نباید از فرصت به دست آمده در جهت بسط و نشر نقد درون گفتمانی کمال بهره را برد؟ اتفاقاً وظیفه ما در حاکمیت بیش از قوای دیگر، به نظارت و نقادی نزدیک است. آیا عدم توجه گسترده به این وظیفه، در نهایت بی‌توجهی به وظیفه اصلی و جفا در حق مردم نیست؟ آیا زمینه‌سازی برای تعامل‌گرایی یک سویه و ایجاد دولت‌گرایی پارلمانی، به ویژه در بخش نظارتی، زمینه سازی برای غلبه گفتمان‌هایی نیست که هم اکنون ما را از آن می‌ترسانید؟ آیا میتوان با ادامه برخی رفتارهای ناموجه و با لاپوشانی و عدم آگاهی مردم، با هر عمل و توجیهی، جلوی این رخداد را گرفت؟
افروغ با بیان اینکه بدون تردید انجام وظیفه نظارتی مجلس، تا حدودی در گروی وجود یک روحیه نقاد و یک نقد از درون مجلس است، گفت: مجلس هفتم تاکنون چند جلسه غیر علنی به ارزیابی عملکرد تقنینی و نظارتی خود و استفاده از نقادی‌ها و راه حل‌ها و پیشنهادات نمایندگان اختصاص داده است. متأسفانه محدود کردن تذکر نمایندگان، بنا به تفسیری خاص، به نحوه اداره جلسه، نه تنها به بسط وظیفه نمایندگی در جامعه کمک نکرده است، بلکه عملاً و احتمالاً به نام هدر ندادن وقت و اداره قاطعانه مجلس، او را از منش نقد از درون نیز محروم کرده است.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در ادامه با بیان اینکه داوری وی که به دلیل عدم نقش نظارتی و عدم پاسداشت شأن مجلس از سوی هیأت رئیسه، نظارت‌ها و پی‌گیری‌های نمایندگان و کمیسیون‌ها به ثمر نمی‌نشیند، یادآور شد: بی‌توجهی به طرح مصوب تسهیل ازدواج جوانان توسط دولت و تقلیل آن به وام ازدواج و غفلت از مواد چندگانه آن، به ویژه احداث و واگذاری موقت مسکن، عدم ارائه پاسخ به گزارش مکتوب کمیسیون فرهنگی درباره عملکرد سازمان میراث فرهنگی، گردش‌گری و صنایع دستی دراین مورد به خصوص، به رغم یادداشت به رئیس جمهور محترم و غیر قانونی بودن آیین‌نامه ساماندهی فعالیت سایت‌های اینترنتی از سوی دولت و نادیده انگاشتن نقش قوه قضاییه و حتی مجلس در تصویب آن و در سطح کلان رواج بی‌اخلاقی و ماکیاولیسم مذهبی یا استفاده ابزاری از دین، از موارد فرهنگی این نظارت‌های بی ثمر است.
وی با بیان اینکه شایسته است که مجلس، در جلسات داخلی خود به نقد و ارزیابی تمامی وعده‌ها و آرمان‌هایی که از دل آن برخاسته است بپردازد، افزود: لازم است مجلس میزان موفقیت خود را در تمام زمینه‌های تقنینی و نظارتی مربوط به عرصه‌های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی گزارش دهد. اشتباه نشود منظور حجم کمی مصوبات نیست، منظور میزان موفقیت و کارایی این مصوبات در جامعه است. برای نمونه، آیا گرانی مهار شده است و قدرت خرید مردم افزایش یافته و عدالت اقتصادی مستقر و یا در حال استقرار است؟ در این بین عملکرد اقتصادی مجلس و به طور خاص در تصویب بودجه و متمم آن چه نقشی در افزایش نقدینگی و تبعات آن داشته است؟ میزان تحقق برنامه پنج ساله چهارم و در راستای سند چشم انداز در چه وضعیتی است. آیا برنامه‌های اقتصادی دولت و حتی مجلس در راستای این سند، این برنامه و رئوس سیاست‌های ابلاغی اصل 44 از سوی مقام معظم رهبری است؟ مجلس تاکنون در راستای وظایف نظارتی خود، چند گزارش فرآیندی در اختیار نمایندگان گذاشته است؟
این نماینده مجلس با بیان اینکه وی نیز به فراز‌ها و نقاط قوت و مستمر این مجلس در وجه استقلال طلبی و عزت مداری در روابط بین‌الملل و سیاست خارجی و پرهیز از مناشقات بی ثمر و بی بنیاد و همچنین نقاط قوت نظارتی آن، به طور عمده در دو سال اول، به ویژه جلسات مربوط به رأی اعتماد به دولت نهم واقف است، اظهار داشت: اما همانگونه که اشاره شد، بتدریج این وجه فعال نظارتی، پیش پای تعامل گرایی یک سویه رنگ باخته است و طبعاً زنگ خطری را به صدا در آورده است. یک سال باقی مانده از عمر مجلس فرصت خوبی برای این باز نگری‌ها و نقد‌های از درون و فعال کردن بخش نظارتی آن است. طبعاً یکی از بهترین اشکال کمک به دولت همسو نیز انجام همین وظیفه نظارتی است.
وی با بیان اینکه دو محور دیگر مربوط به سلامت اقتصادی و ساده زیستی نمایندگان و رعایت اخلاق و موازین شرعی در برخوردها و رفتارهای سیاسی است، خاطرنشان کرد: آیا مجلس مراقبتی درخصوص بهره‌مندی مستقیم و غیرمستقیم نمایندگان خود از رابطه ساختاری قدرت ـ ثروت و سرمایه‌های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی در پس این رابطه و همچنین میزان تنعم آن‌ها از امکانات و امتیازات مختلف نمایندگی به دست داده است.
افروغ مصلحت نظام را عامل خویشتنداری از افشای مسببان اصلی جعل شبنامه علیه خود دانست و ادامه داد: آن را به مجالی دیگر موکول می‌کنم. اما امیدوارم قوه قضاییه با فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در خصوص برخورد با کسانی که به طرق مختلف از جمله شبنامه، پیامهای کوتاه، سایت‌ها و وبلاگ‌ها مبادرت به هتک حرمت و حیثیت افراد می‌کنند، اقدام جدی‌تر و قاطع‌تری در مقایسه با گذشته انجام دهد و بتواند با همکاری نهاد‌های ذیربط ریشه این مسأله غیر اخلاقی را بخشکاند و زمینه را برای رویارویی‌ها و رقابت‌های سالم و اخلاقی و جوانمردانه فراهم کند.
وی با طرح این ادعا که دولت با وجود آیین‌نامه مربوط به انضباط سایت‌های اطلاع‌رسانی مصوب خود نسبت به سایت‌هایی که ظاهراً به گونه‌ای به دولت وصل بوده و همواره به هتک حرمت افراد و زدن انگ‌هایی از قبیل خیانت، نفاق و غیره مبادرت می‌ورزند، بر خلاف فیلتر کردن سایت‌های دیگر، سکوت اختیار کرده است، اظهار داشت: بدون تردید جواب این سوال در غیر قانونی بودن همان آیین نامه مستتر است.
افروغ با طرح این سوال که آیا زیبنده مجلس اصولگراست که یکی از نمایندگان به اصلاح اصولگرای آن در همسویی با یکی از سایت‌های دولتی علیه یکی دیگر از نمایندگان اصول‌گرا مبادرت به انواع هتک هرمت‌ها و حیثیت‌ها و بکار گیری الفاظی از قبیل "ملحد"، "ضد ولایت فقیه"، "اظهارات گستاخانه "و امثالهم بنماید؟، یادآور شد: احتمالاً از پاداش‌هایی نیز برخوردار شود و موجب خوشحالی و مسرت زاید الوصف برخی از هم جناحی‌های خود شود، اما با او هیچ برخوردی صورت نگیرد؟
وی در پایان نطق خود با بیان اینکه کرامت و عزت مؤمنانه به او می‌گوید سکوت کند، افزود: اما این بی‌حرمتی‌ها و ریاکاری‌ها به ما می‌گوید، فریاد بزنیم. چرا در اعمال خود بازنگری نمی کنیم. چرا مدام فرا فکنی می‌کنیم، خود را اهل مصلحت و طرفدار نظام می‌دانیم و دیگران را متهم به نادیده انگاشتن مصالح نظام می‌کنیم و عملاً مصالح جناحی را با مصالح نظام خلط می‌کنیم.
افروغ ادامه داد: اگر نماینده‌ای سالم و ساده زیست بود و ندای حق‌گرایانه و انقلابی سر داد و خود را بر کنار از هرگونه برخورداری‌های غیر متعارف طبیعی و غیر طبیعی نمود، به صرف نقد، متهم به مصلحت‌سوزی، الحاد و ضدیت با ولایت فقیه می‌شود و حقیقت سوزان، منفعت‌طلبان و هتاکان، مؤمن، طرفدار ولایت فقیه و مصداق حقیقت و صواب میشوند. غافل از اینکه به تعبیر استاد شهید مرتضی مطهری، «اسلام در ذات خود یک حقیقت است نه یک مصلحت» و ولایت فقیه ابزار توجیه مصلحت و دستیابی به منافع کاذب نیست که ریسمان تحقق حقیقت است.
