انوشیروان محسنی بندپی تاکید کرد:
کمبود 20درصدی امکانات برای خدمترسانی به مسافران استان مازندران
**به دلیل هزینههای بالای درمان یا کاهش روند رشد بیماریهای خاص، دولت موظف است امکانات خاصی را برای حمایت از این بیماران در نظر بگیرد به ویژه اینکه بیشتر این بیماران را خانوادههای ضعیف جامعه از نظر مالی تشکیل میدهند؛ خانوادههایی که امکان تأمین هزینههای سرسامآور و به شدت بالای درمانی این بیماران را ندارند. از سوی دیگر میزان برخی از این بیماریها مانند تالاسمی در استان مازندران به نسبت متوسط کل کشور از آمار بسیار بالایی برخوردار است که برای کاهش این روند باید هزینههای آموزش خانوادهها را نیز درنظر گرفت
استان مازندران از جمله استانهایی است که میزان بیماران تالاسمی در آن بسیار بالاتر از متوسط کشوری است. از دلایل این مسئله و اقداماتی که برای کاهش این روند صورت گرفته، بگویید.
برخی از بیماریها تحت تأثیر شرایط جغرافیایی و آب و هوایی در برخی مناطق بیشتر و در دیگر مناطق کمتر هستند. یکی از این موارد، همان طور که شما اشاره کردید، بیماری تالاسمی است. برای کاهش این بیماری بهترین راه آموزش به مردم است.
شناسایی ژنهای مینور و ماژور و همچنین آگاه کردن خانوادهها برای دوری از ازدواجهای خانوادگی از جمله این اقدامات بوده که اتفاقاً بسیار مثبت و مثمر ثمر هم بوده است به طوری که میزان این بیماری سال به سال در استان کمتر شده است.
همچنین انجام آزمایشات DNA قبل از ازدواج نیز از راهکارهایی بوده که موجب کاهش بیماران تالاسمی در نسل جدید شده به طوری که میتوان گفت در این زمینه این بیماری تا حد حداقل قابل قبولی کنترل شده است.
یعنی اطلاعرسانی و آگاهسازی مردم را بهترین شیوه در پیشگیری از این بیماری میدانید؟
قطعاً همین طور است. بسیاری از بیماریهای خاص درمان ندارند و بیمار مجبور است تا آخر عمر با درد و هزینه بالای بیماری دست و پنجه نرم کند، اما با اطلاعرسانی و آگاه کردن مردم میتوان تا درصد بالایی از بسیاری از این بیماریها جلوگیری کرد.
وضعیت استان را از نظر امکانات و تجهیزات پزشکی برای خدمترسانی به این بیماران چگونه ارزیابی میکنید؟
همان طور که اشاره شد، استان مازندران به دلیل شرایط آب و هوایی خاص در برخی زمینهها تعداد بیماران بیشتری نسبت به متوسط کشوری دارد. یکی از این بیماریها مشکل نارسایی کلیه است. در این زمینه در چندسال اخیر تلاشهای بسیاری برای خودکفا شدن استان از نظر امکانات درمانی صورت گرفته است.
در مورد دستگاههای دیالیز اگرچه هنوز به طور کامل به خودکفایی نرسیدهایم، اما سرویسدهی به بیماران دیالیزی در اکثر شهرستانهای استان انجام میشود و در بیمارستانهای مختلف بخشی با عنوان دیالیز ایجاد شده است. در واقع استان با مشکلات خدماترسانی به بیماران خاص روبهرو است، اما برای کاهش این مشکلات حرکت رو به جلویی داشته است.
اما باتوجه به مسافرخیز بودن مازندران این امکانات باید به حدی باشد که علاوه بر بیماران خاص استان، بتواند جوابگوی نیازهای مسافران هم باشد. آیا امکانات موجود تا این اندازه هست؟
مازندران در طول هشت ماه از سال دارای جمعیت شناور گردشگری است که به این استان میآیند. از این نظر هیچ استانی جز خراسان با مازندران برابری نمیکند. به همین دلیل ما باید امکانات درمانیمان را علاوه بر مردم استان، برای این جمعیت شناور برنامهریزی کنیم. ما نمیتوانیم به بیماران خاص، هموفیلیها یا دیالیزیها بگوییم سفر نکنند، بلکه باید شرایط را برای حضور آنها فراهم کنیم. در این زمینه لازم است حداقل بیست درصد از امکانات را افزون بر تجهیزات مورد استفاده مردم استان به حالت رزرو قرار دهیم تا جوابگوی نیاز مسافران باشد.
آیا این 20 درصد امکانات رزرو عملی شده است؟
متأسفانه خیر. در چند سال اخیر باتوجه به افزایش چشمگیر امکانات در زمینه بیماریهای خاص بسیاری از مشکلات حل شده و ما به نسبت میانگین کشوری جایگاه قابل قبولی داریم، اما با این حال همچنان تا وضعیت مطلوب فاصله زیادی داریم. طی این سالها تختها و تجهیزات بیمارستانی در این زمینه بسیار رشد داشته، اما امیدوارم به جایی برسیم که مسافران به استان هم بدون مشکل و استرس به این استان سفر کنند.
با توجه به اینکه بیشتر بیماران خاص را افراد ضعیف از نظر اقتصادی تشکیل میدهند، چه خدماتی برای حمایت از این اقشار در مجلس صورت گرفته است؟
بیماران خاص متأسفانه هم رنج بیماری را دارند و هم رنج هزینههای بسیار بالای درمان را. به همین دلیل ضرورت حمایت از این بیماران به شدت احساس میشود. در این زمینه مجلس دو ردیف بودجه در نظر گرفته که یکی در اختیار بنیاد بیماریهای خاص قرار میگیرد و بودجه دیگر در اختیار اداره بیماران خاص وزارت درمان. این بودجه صرف هزینه خرید دستگاههای مورد نیاز بیماران و همچنین کاهش هزینههای خرید دارو توسط آنها در نظر گرفته شده است.
البته مجلس برای درمان و کمک به بیماران صعبالعلاج مانند سرطان هم بودجهای هشتاد میلیارد تومانی در نظر گرفته که بخش اعظم آن صرف هزینههای شیمی درمانی و غیره میشود.