مرکز پژوهشها اعلام کرد
کاهش نرخ خود اشتغالی در استان سیستان و بلوچستان
**مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی روند خود اشتغالی در استان سیستان و بلوچستان را طی چهار دهه گذشته (85-1345) بررسی کرد.
به گزارش روابط عمومی مرکز پژوهشها، دفتر مطالعات اقتصادی این مرکز با اعلام این مطلب که یکی از مشکلات خود اشتغالان استان ضعف در فعالیتهای بازاریابی برای فروش محصولات تولیدی خود است که میتوان از طریق آموزشهای لازم این مشکل را برطرف کرد، افزود: همچنین مسئلهای که میتواند بقای خوداشتغالان را در عرصه اقتصاد استان تضمین کند، نوآوری، کسب مهارت و دانش جدید است. سرمایه انسانی مهمترین منبع مهارت و دانش جدید است که میتواند از طریق ارتباط دانشگاهیان رشتههای علوم و مهندسی با خود اشتغالان مورد استفاده قرار گیرد و در این زمینه برنامهریزی مناسب میتواند زمینه تقاضای دانش جدید توسط خود اشتغالان را فراهم کرده و امکان پاسخ دادن به نیازهای آنها توسط دانشگاهیان را فراهم آورد. از سوی دیگر فرهنگسازی و ترویج روحیه خود اشتغالی در صنایع کوچک و متوسط میتواند نقش بسزایی در تحول نگرش افراد در استان نسبت به خود اشتغالی ایجاد کند. ضمن اینکه حمایتهای مالی و اعتباری از برگزاری دورههای آموزشی لازم و ایجاد مراکز مشاوره خود اشتغالان در زمینههای مالی، فنی و حقوقی در این راستا میتواند در جذب خود اشتغالان استان مفید واقع شود.
این گزارش با اشاره به سهم پایین زنان در خود اشتغالی استان سیستان و بلوچستان اضافه کرد: یکی از زمینههای موجود در استان جهت رسیدن به تعادلی مناسب در این زمینه، بخش صنایع دستی استان است که دارای ظرفیت بالقوه جهت ایجاد اشتغال بوده و توجه به آموزش مناسب و حمایت و پشتیبانی دولت از این بخش میتواند سهم خوداشتغالی زنان را در استان بهبود بخشد.
مرکز پژوهشها در ادامه با اشاره به کاهش نرخ خود اشتغالی کل در استان میافزاید این کاهش ناشی از کاهش خود اشتغالی بخش کشاورزی در استان بوده که سهم خوداشتغالی روستایی را در طی دوره مورد بررسی کاهش داده است. دلیل عمده این مسئله نیز آن است که روشهای سنتی دیگر پاسخگوی نیاز این بخش نیست. نداشتن نیروی انسانی و امکانات مناسب در عرصه بازاریابی، نداشتن نیروی متخصص، نداشتن ماشین آلات پیشرفته، فرسوده بودن وسایل کار، سنتی و قدیمی بودن وسایل کار منجر به آن شده است که این بخش سهم خود را از خوداشتغالی استان از دست بدهد. بنابراین صنعتی کردن کشاورزی در استان، آموزش کشاورزان، به کارگیری فارغ التحصیلان کشاورزی، اعطای اعتبارات لازم برای خرید ماشین آلات جدید و حذف واسطهها و انتقال سود حاصل از فروش محصول از واسطهها به کشاورز جهت بهبود وضع این بخش ضروری میباشد. همچنین طرحهای فرآوری و صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی و بستهبندی میتواند در بهبود وضعیت این بخش اثرگذار باشد.
در بخش دیگری از گزارش آمده است: خوداشتغالی شهری در استان بالاترین رشد را در بخشهای حمل و نقل، هتل، رستوران، مشاغل عمدهفروشی، خردهفروشی و ساختمان داشته است که اکثر این خود اشتغالان در فعالیتهای خدماتی مشغول هستند. بنابراین طرح های حمایتی دولت از خوداشتغالان بخشهای کشاورزی، استخراج معدن و صنعت میتواند چهرهخوداشتغالی استان را به سمت خوداشتغالان مولد تغییر دهد.
در بخش صنعت و استخراج معدن نیز استان سیستان و بلوچستان دارای پتانسیلهایی است که در صورت توجه مسئولان و پشتیبانی و حمایت دولت از ورود خود اشتغالان به این عرصهها، چهره اقتصادی استان تغییر خواهد کرد که از جمله این موارد میتوان به تولید غذای آبزیان و صنایع تبدیلی و فرآوردههای ماهی و میگو، طرحهای فرآوری معدنی مانند کروم، مس، آهک صنعتی و ساختمان، کاشی و سرامیک، سیمان، انواع آجر و ... ، طرحهای تولید شناور، لنجهای فایبرگلاس و قایق های تند رو، صنایع تبدیلی دام و ایجاد کشتارگاههای صنعتی، صنایع پتروشیمی ، تولید مصنوعات گرانیتی و مرمریت، استحصال اکسید منیزیم از آب دریا، صنایع الکتریک و... اشاره کرد. البته در تمامی این موارد ملاحظات زیست محیطی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین لازم است تا از طریق مطالعات گسترده کلیه پتانسیلهای استان در بخشهای مختلف اقتصادی شناسایی، رتبهبندی و به سرمایهگذاران معرفی شوند و بستههای حمایتی مناسب هر بخش با استفاده از نظر کارشناسان جهت هدایت خوداشتغالان به امر تولید طراحی شوند.