نماینده فلاورجان با گلایه از بی‌توجهی مسئولان به آب روستاها:
مردم ما حق دارند آب سالم بنوشند
**با وجودی که از سال گذشته یکی از مصوبات سفر سوم هیأت دولت به استان اصفهان، تأمین آب شرب بخشی از روستاهای شهرستان فلاورجان از آب اصفهان بزرگ بود، اما هنوز این مصوبه اجرایی نشده است.
از سوی دیگر با وجود تأیید برخی مقامات بهداشتی بر آلودگی آب روستاهای این شهرستان، برخی مقامات دیگر اصرار دارند که آب شرب این روستاها آلوده نیست.
روزنامه نسل فردا در گفتگویی این موضوع و نیز بحث اعتبارات استانی را بهانه‌ای قرار داد تا به سراغ سیدناصر موسوی لارگانی نماینده مردم فلاورجان برود.
استان اصفهان از استان‌هایی است که سفرهای سه‌گانه هیأت دولت را به خود دیده است. حاصل این سفرها برای شهرستان فلاورجان چه بوده است؟
بعد از تصویب مصوبات سفر دوم و سوم ریاست جمهوری، ما چندین مورد با استاندار جلساتی را داشته‌ایم و از ایشان درخواست کرده‌ایم سعی شود اعتبارات براساس جمعیت و براساس محرومیت شهرستان‌ها، توزیع شود. مثلاً تأسیس 30 سالن ورزشی یکی از مصوبات در سفر دوم ریاست جمهوری بود. در این رابطه ما درخواستمان از مسئولان استانی این بود و هنوز هم هست که بررسی کنند شهرستان‌هایی را که جمعیت‌شان بیشتر است، شهرستان‌هایی که کمترین سالن‌های ورزشی را دارند، شناسایی کنند و براساس اولویت اعتبار ساخت ورزشگاه را به آنها اختصاص دهند. اختصاص 2 سالن ورزشی برای شهرستانی که 20 سالن ورزشی دارد و اختصاص همین تعداد سالن برای شهرستانی که همان جمعیت را دارد و 5 یا 6 سالن بیشتر ندارد، با عدالت جور در نمی‌آید. باید براساس جمعیت و کمبودها اعتبار تخصیص داده شود. اعتبارات سال جاری را هم کمیته‌های برنامه‌ریزی شهرستان‌ها در استان‌ها تعیین کرده و اعتبارات تملک دارایی اختصاص پیدا کرده است به نظرم امسال نسبت به سال گذشته درصدی جزیی، اعتبارات بیشتر اختصاص پیدا کرده است.
برای فلاورجان یا برای همه شهرستان ها؟
برای فلاورجان. شهرستان‌های دیگر هم تا جایی که من اطلاع دارم اعتبارات بیشتری نسبت به سال گذشته دریافت کرده‌اند. ولی این رقم، رقم قابل توجهی نیست که مثلاً بتواند مشکلات شهرستان فلاورجان را که واقعاً در محرومیت به سر می‌برد حل کند. راه‌های مواصلاتی ما اکثراً یا خاکی هستند یا بدتر از خاکی هستند. وقتی می‌گوییم اکثراً خاکی هستند به این معنی است که قبل از انقلاب آسفالت بوده و به مرور آسفالت اینها از بین رفته است و نیاز به مرمت دارد.
منظورتان راه‌های اتصالی فلاورجان به روستاهاست یا راه‌های مواصلاتی بین شهری را هم مد نظر دارید؟
بله روستاها. ما 60 تا روستا داریم و نقاط حادثه‌خیز زیادی در شهرستان ما وجود دارد. برای اصلاح این جاده‌ها هم درخواست داشتیم ولی متأسفانه بودجه‌ای که به اداره راه ما می‌دهند بسیار اندک است. مدیر کل راه و ترابری استان و رئیس اداره راه و ترابری شهرستان ما از نیروهای بسیار خوب هستند، دلشان هم می‌خواهد که کار کنند اما بودجه‌ای در اختیارشان نیست. یعنی توانمندی کار دارند اما بودجه لازم در اختیارشان نیست. خواهشمان این است که برای سال‌های آینده فکر چاره‌ای برای راه‌ها شود و چاره‌ای هم برای کشاورزان و آب شرب شهرستان اندیشیده شود.
یکی از اعتراض‌های شما در نطق و مصاحبه‌هایتان به آلودگی آب روستاهای این مردم معطوف است. قبلاً اشاره کردید که آب 19 روستای این شهرستان آلوده است. گویا اخیراً مسئولان آب و فاضلاب استان این موضوع را تکذیب کرده‌اند. جریان این تکذیبیه چه بود؟
اخیراً مدیرعامل آب و فاضلاب روستایی استان اصفهان از ترفندی استفاده کرده و نامه‌ای به شبکه بهداشت فلاورجان نوشته بود و از آنها درخواست کرده بود که آب این روستاها را آزمایش کنند. اینها یک روستا از این 19 روستا و یا نهایتاً چند روستا از 19 روستایی که آبشان آلوده است را انتخاب کرده و آزمایشی انجام داده و نتیجه‌گیری کرده بودند که آب این روستاها آلوده نیست.
من خواهشم این است اگر مسئولان می‌خواهند گزارششان به ثمر برسد و نتیجه واقعی بگیرند، بین مردم بروند. یعنی از خود مردم سؤال کنند. ببینند چند درصد مردم از این آب استفاده می‌کنند. اگر شما سفری به این روستاها داشته باشید می‌بینید همه، گالن‌های20 لیتری دستشان گرفته و از خیابان‌های شهر فلاورجان و روستاهای اطراف که از آب آشامیدنی سالم برخور دارند، برای شربشان آب تأمین می‌کنند.
بنابراین اینکه مسئولان آب و فاضلاب استان اصفهان نامه‌ای را به چاپ می‌رسانند و پاسخ می‌دهند که آب روستاهای فلاورجان آلوده نیست، به هیچ وجه واقعیت ندارد. من حاضرم برنامه‌ای را بگذاریم، زمینهای را فراهم کنیم تا اصحاب رسانه بروند تحقیق کنند و از مردم روستاهای فلاورجان درباره آب آشامیدنی شان سؤال کنند تا ببینند این مردم چه می‌گویند. آب آشامیدنی این 19 روستا مشکل دارد. ما حتی درباره رساندن آب سالم به این روستاها مصوبه دولت را داریم؛ اما مسئولان آب و فاضلاب روستایی استان اصفهان، سماجت‌های خاص خودشان را دارند و می‌خواهند حرف خودشان را به کرسی بنشانند.
دلیل این سماجت‌ها چیست؟
دلیلش این است که آن مقام مسئول در آب و فاضلاب روستایی استان اصفهان هزینه سنگینی را چند سال پیش انجام داده برای رساندن آب به 8 روستا از مجموع این 19 روستا و آبی که الان به این روستاها می‌دهد از چاه‌های آبی تأمین می‌شود که در 50 متری زاینده رود حفاری شده است. یعنی 50 متر با زاینده رود فاصله دارد و آب مستقیماً از زاینده رود به این چاه‌ها می‌آید و به این روستاها پمپاژ می‌شود.
شما تحقیق کنید ببینید آب زاینده رودی که فاضلاب کارخانجات، فاضلاب صنعتی و غیره را با خود حمل می‌کند آیا قابل آشامیدن است؟ خب وقتی مسئولی این هزینه را متقبل می‌شود، اگر امروز بگوید آب این روستاها آلوده است باید جوابگوی اشتباه خود باشد.
بنابراین برای توجیه اشتباه گذشته، تأکید دارند که آب 19 روستای مورد نظر آلوده نیست و سالم است. عرض کردم من حاضرم به تک تک خانه‌های این روستاییان برویم و از آنان سؤال کنیم آیا شما از آب آشامیدنی این روستا راضی هستید یا خیر؟
آقای موسوی شما می‌فرمایید آب 8 روستا به دلیل اینکه از چاه‌های کنار زاینده رود تأمین می‌شود، آلوده هستند، دلیل آلودگی آب 11 روستای دیگر چیست؟
در بقیه روستاها در خود روستا چاه کنده‌اند. منطقه ما منطقه شنی است. چون چاه‌های آب آشامیدنی این روستاها نزدیک به منازل مسکونی حفاری شده است، بنابراین فاضلاب‌های خانگی به راحتی به درون این چاه‌های آب آشامیدنی نفوذ می‌کند و نفوذ فاضلاب‌ها باعث می‌شود که همان آب‌ها آلوده شود. در بعضی موارد هم مشخص شده است که سختی این آب‌ها خیلی زیاد است.
اشاره داشتید که تأمین آب روستاهای فلاورجان جزو مصوبات سفرهای استانی بوده است. این مصوبه معطوف به کدام‌یک از سفرهای استانی است و جزییاتش چیست؟
جزو مصوبات سفر سوم هیأت دولت به استان اصفهان بوده است. مصوبه هیأت دولت این است که آب شرب شهرستان فلاورجان از آب اصفهان بزرگ تأمین شود. با عنایت به اینکه لوله‌های آب اصفهان بزرگ، بهترین زمینهای زراعی ما را اشغال کرده است و از زمینهای ما رد شده است، ما این حق را برای مردم شهرستان خودمان قائل هستیم که از آب شرب اصفهان بزرگ استفاده کنند.
شما توجه کنید شهرستان‌های دیگر با 200 کیلومتر و 250 کیلومتر فاصله از لوله‌های آب اصفهان بزرگ استفاده می‌کنند اما مردم شهرستان ما که لوله‌های آب از زمینهای زراعی شان گذشته است حق استفاده از این آب را ندارند. به خاطر استفاده از آب آلوده، بیماریهای کلیوی در این روستاها بیداد می‌کند؛ به دلیل اینکه آب زاینده رود حامل فاضلاب‌های صنعتی است بیماریهای ناشناخته در بین مردم این روستاها دیده شده است.
در آن 8 روستایی که آب شربشان از چاه‌های نزدیک به زاینده رود تأمین می‌شود میزان بیماری ام. اس بالاتر از استاندارد کشوری است، یک سری بیماریهای دیگری هم وجود دارد که وقتی پزشکان روی بیماران آزمایش‌هایی را انجام دادند، نتیجه گرفتند که دلیل بیماری استفاده از آب شرب آلوده است. این محلول‌هایی که داخل آب روستاهای فلاورجان وجود دارد اینقدر واضح است که به صورت ذرات‌ریزی به چشم پیداست، فیلترهایی که در سر راه آب شرب این روستاها قرار می‌دهند شاید 2 روز بعد از نصب این فیلترها، آنقدر جرم و کثافت می‌گیرد که انسان نمی‌تواند به این فیلترها نگاه کند. یکی از حقوقی که مردم باید از آن برخوردار باشند آب آشامیدنی سالم است و درخواستمان این است که مصوبه هیأت دولت سریع‌تر اجرایی شود.
چرا اجرایی نمی‌شود؟
سماجت مسئولان.
خودتان با مسئولان در این باره صحبتی داشته اید؟
اخیراً با وزیر نیرو جلسه داشتم، من یک سؤالی از وزیر نیرو دررابطه با ساخت و ساز در حاشیه رودخانه‌ها داشتم؛ 2 مرتبه نامه‌ای را در رابطه با موضوع آب این 19 روستا به ایشان دادم که شاید بودجه‌ای برای رساندن آب تصفیه شده به این روستاها اختصاص داده شود.
در اوایل سخنانتان به بحث سالن ورزشی اشاره داشتید. با توجه به اینکه وارد فصل تابستان شده‌ایم و نیاز است برنامه‌های اوقات فراغت برای جوانان و نوجوانان تعریف شود، در حوزه انتخابیه خودتان برای این حوزه چه کار کرده اید؟ آیا از این برنامه‌های اوقات فراغت رضایت داشتید؟
متأسفانه شهرستان فلاورجان در این حوزه امکانات لازم را برای جذب دانش آموزان ندارد. از نظر کانون‌های فرهنگی مساجد، ما 70 کانون به ثبت رسیده داریم. منتهی این کانون‌ها تنها امکاناتشان یک یا دو اتاق است و یکسری کتاب در داخل این 2 اتاق و با این امکانات می‌خواهند مثلاً دانش آموزان آن روستا را جذب برنامه‌های فرهنگی-هنری کنند. ما کتابخانه استاندارد در شهرستانمان نداریم. سینما و مجموعه فرهنگی و هنری نداریم. یک سالن چند منظوره که مصوبه سفر اول ریاست محترم جمهوری بود، قرار بود ساخته شود؛ زمینی را هم برای ساختش در نظر گرفتند اما به دلیل اینکه دانشگاه بین‌المللی هنر در آنجا یک زمین وسیعی را می‌خواست و زمین در نظر گرفته شده هم در کنار همان زمین دانشگاه هنر بود، گفتند این زمین را به دانشگاه هنر بدهیم برای ساخت این سالن چند منظوره زمین دیگری را پیدا می‌کنیم، ولی متأسفانه اداره کل ارشاد اسلامی استان اصفهان همین را بهانه کرده است و الان چندین سال است که ساخت این سالن چند منظوره را به تأخیر انداخته است. همه ساله هم بر اینکه ردیف بودجه را از دست ندهد مبلغ بسیار ناچیزی را برای این سالن در نظر می‌گیرند. مثلاً امسال 5 میلیون تومان برای ساخت این سالن چند منظوره و مجموعه فرهنگی و هنری در نظر گرفته بودند. بنابراین ما در شهرستانمان هیچ‌گونه مجموعه فرهنگی و هنری نداریم و خواهشم از مسئولان این است که به خاطر مسائل بی‌ارزش، مردم یک شهرستان را از برخورداری امکانات محروم نکنند.
ما حاضریم زمین بهتری با نظر خود اداره ارشاد در اختیارشان بگذاریم که این مصوبه اجرا شود. درباره سالن‌های ورزشی هم باید عرض کنم که شاید بیشتر از 5 سالن ورزشی در شهرستان نداشته باشیم، 2 سالن از این 5 سالن در اختیار مدارس است و طبیعی است که مدارس هم به هر کسی اجازه نمی‌دهد از این سالن‌ها استفاده کنند و بقیه‌اش در اختیار تربیت بدنی شهرستان است.
ما در سفر اول ساخت 2 سالن ورزشی در شهرستان را جزو مصوبات دولت داشتیم که یکی از آنها به بهره‌برداری رسید و هم‌اکنون در دست تربیت بدنی است و در اختیار مردم قرار می‌دهند. مورد دوم هم در شهر بهاران قرار بود راه‌اندازی شود که در چند سال گذشته با وجود پیشرفت 95 درصدی در این پروژه، معطل تکمیلش هستیم. فقط 5 درصد از این پروژه باقی مانده است که برای 5 درصد باقی‌مانده هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد.
