خبرگزاری خانه ملت

 ما کشوری هستیم که در زمینه تولید علم گام‌های مهمی را برداشته‌ایم و با وجود اینکه رتبه دوم منطقه را در تولید علم داریم و در سند چشم‌انداز باید به اول برسیم و با وجود اینکه درصد رشد چاپ مقالات علمی ما از آمریکا و ژاپن پیشی گرفته است اما این تولید علم باید تبدیل به فناوری شده و قابلیت عرضه داشته باشد.

تجاری‌سازی علوم اتفاقی است که هنوز در ایران نیفتاده است. ما ناچاریم بین صنعت و دانشگاه ارتباط تنگاتنگ برقرار کنیم که امروز این خلأ حس می‌شود و برای پر کردن آن باید بدانیم راه توسعه دانشگاه چه است و راهکار ارتباط صنعت با دانشگاه چیست.

4میلیون و 300هزار نفر از مردم ما در بخش کشاورزی فعال هستند، اما همین کشاورزان به دلیل اینکه عموماً سواد علمی در این زمینه ندارند و کشاورزی را به صورت سنتی آموخته‌اند، هنوز دانش این کار را ندارند.

از طرفی 80هزار نفر فارغ‌التحصیل کشاورزی داریم که در رشته‌های غیرمرتبط فعالند. این تعداد نسبت به سال پیش خیلی رشد داشته اما استفاده بهینه‌ای از آنها نمی‌شود.‌

اگر هرم سنی فعالان کشاورزی را ترسیم کنیم 43درصد سواد مطلق و تا 79 درصد سواد تخصصی لازم در بخش کشاورزی را ندارند و مقایسه آن با تعداد دانشجویان کشاورزی نشان می‌دهد نتوانسته‌ایم ارتباط درستی بین دانشگاه، صنعت و اقتصاد برقرار کنیم. اگر اقتصاد علمی نشود بازده لازم را نخواهیم داشت، برای مثال بذر فلفل یا گوجه‌فرنگی را وارد می‌کنیم اما عقیم است و کشاورز دانش بارور کردن آن را ندارد.

سود کشاورز سود خدمات و تولید است، نه سود فعالیت‌های علمی و مبتنی ‌بر دستاوردهای علمی نیست.

بین صنعت و علم شکاف عمیقی وجود دارد چون اقتصاد ما بیش از اندازه به نفت وابسته است، ما پویایی لازم را در صنعت و کشاورزی نداریم، علی‌رغم اینکه دانشجویان زیادی داریم. مشکل اصلی عدم ارتباط این دو حوزه با هم است.

در خصوص این موضوع در کمیسیون پیگیر هستیم تا شاهد جهش در این زمینه باشیم.