یادداشتی از محمدرضا شعبانی
ریزگردها، عامل بازدارنده توسعه
**پس از وقوع اشغال عراق توسط آمریکاییها و انگلیسیها و تبدیل شدن فضای عمومی این کشور به یک کشور بحرانزده و پرمسئله، تقریباً بسیاری از موضوعات و محورهای توسعه این کشور به علت عدم وجود ساختارهای مرتبط توانمند و در عین حال بیتوجهی اشغالگران به این موضوعات مغفول ماند،مشکل بیابانزایی در عراق نیز از جمله این مسائل بود.
محمدرضا شعبانی نماینده مردم کرمانشاه در یادداشتی که در نشریه باختر منتشر شد به موضوع ریزگردها و تاثیرات آن در توسعه استان ها پرداخته است:
مشکل بیابانزایی در عراق نیز از جمله مسائلی بود که هرگز در طول سالهای پس از اشغال مورد توجه قرار نگرفت و حجم بیابانهای عراق به یکباره رشد قابل توجهی کرد به گونهای که بسیاری از روستاهای واقع در بیابانهای این کشور که محوری برای مهار این معضل بودند، خالی از سکنه شده و روند بیابانزدائی در حالتی معکوس به فرآیند بیابانزائی بدل شد. وزش بادهای متعدد با سرعت بالا از سوی این کشور به کشورهای همسایهاش از جمله ایران به تدریج به بحران بزرگی تبدیل شد و این بحران برای کشورمان در استانهای مرزی بهخصوص کرمانشاه و خوزستان که مرزی گسترده با کشور عراق دارند، حالتی مضاعف به خود گرفت و تبدیل به عاملی جدی و بازدارنده در مسیر توسعه استانهای هممرز با این کشور شد به نحوی که اکنون با در راه بودن فصل پاییز، دغدغههای مردم و مسئولان در این زمینه رو به فزونی است چون کشور عراق به واسطه اقلیم خاصش در پاییز میزبان بادهای پی در پی و دامنهدار است و این بادها به مرزهای هوایی کشورمان واردشده و به تدریج فضای کشور را در برگرفته و میتواند نه تنها استانهای مرزی، بلکه سراسر کشور را متأثر از شرایط خود کند، شرایطی که در صورت تداوم منجر به بسیاری از معضلات برای مردم خواهد شد. بیماریهای متعدد ریوی و چشمی از جمله کوچکترین آسیبهایی است که تداوم این شرایط میتواند برای مردم به همراه داشته باشد.
از سوی دیگر، کشورهای همسایه با عراق که به نوعی درگیر این پدیده طبیعی مؤثر با عوامل انسانی هستند، در قالب سلسله نشستهایی به این موضوع به عنوان دغدغهای جدی توجه داشته و تلاش میکنند از طریق اعتبار دهی یکپارچه به این بخش به نحوی این معضل اساسی را مهار و زمینههای جلوگیری از گسترش آن را فراهم کنند.
این عزم که میبایست خیلی زودتر صورت میگرفت، حرکتی در خور توجه است که مجلس نیز در قالب نشستهای تخصصی کمیسیون با سازمان حفاظت محیط زیست و سایر دستگاههای مرتبط، آن را مورد توجه جدی قرار داده و آمادگی خود را برای مشارکت در هر حوزه اعلام داشته است. امید است با پیگیری مداوم این موضوع، شاهد بهبود وضعیت باشیم.
مالش پاشی گسترده، کمک به رونق کشاورزی منطقهای در مرز میان دو کشور، کشت گونههای مقاوم ویژه مناطق بیابانی و در مواردی کمک به بارورسازی ابرهای مستعد در مناطق بیابانی از جمله راهکارهای پیشنهادی در این حوزه است که قادر خواهد بود در صورت اقدام سریعتر، دستکم 12 استان درگیر با این پدیده حاد را نجات بخشد.