خبرگزاری خانه ملت

کشور ما کشور کم‌آبی است ودر این میان در مقایسه بین مناطق مختلف ایران، استان سیستان و بلوچستان از سایر استان‌ها کم‌آب‌تر است و از سوی دیگر زیرساخت‌های مدیریت آب نیز در آن در حداقل ممکن است.

جغرافیای منطقه سیستان و بلوچستان به گونه‌ای است که از یکسو بارش‌های فصلی سیل‌ساز را داریم و از سوی دیگر به دلیل نبود سیستم‌های مدیریت آب شاهد هدررفت و برون‌رفت آب از کشور هستیم.

بارش‌های فصلی در نوع خود برای استان سیستان و بلوچستان ارمغان خوبی به همراه دارند. یعنی میلیون‌ها لیتر مکعب آب ناشی از بارش‌های فصلی در سیستان و بلوچستان داریم که منجر به سیل شده و از مجاری خود راهی کشورهای همسایه یا آبهای آزاد می‌شوند.

خوشبختانه از مدت ها قبل اولویت وزارت نیرو کنترل و هدایت این ‌آبها و رودخانه‌های مرزی بوده است. اما در حوزه انتخابیه من یعنی خاش، میرجاوه، کورین و نصرت‌آباد هنوز اتفاقی رخ نداده است و مردم منطقه ما از یکسو با همان سیل‌های مخرب مواجهند و ازسوی دیگر با نبود آب.

برای نمونه اگر سد کارواندر زودتر احداث و یا پروژه عملیاتی آن تکمیل شود بخش عظیمی از آب منطقه اعم از آب شرب و آب کشاورزی تأمین می‌شود و این آب به جای آنکه به هامون جازموریان بریزد مدیریت شده و منشأ تحول و تولید در منطفه می‌شود. خوشبختانه وزارت نیرو کلنگ‌زنی این سد را انجام داد و در دوهفته اخیر نیز معاون نظارت راهبردی و برنامه‌ریزی دولت نیز در بودجه سال 1390 ردیف بودجه‌‌ای مستقل به آن اختصاص داد. موضوع این است که ما با مدیریت و مهار این آبها می‌توانیم شرایط منطقه را به خوبی بهبود ببخشیم و مشکل آب را همین الان حل کنیم. همه کارشناسان بر این نکته اتفاق نظر دارند که جنگ در دنیا دیگر بر نفت نخواهد بود و جنگ‌های دهه‌های بعدی بر سر منابع آب و مدیریت آن است.

بنابراین در استان پهناور و مرزی نظیر سیستان و بلوچستان که هم با باران‌های موسمی و فصلی سنگین مواجه است و هم با سیل‌های ویرانگر و هم منطقه‌ای کم‌آب است باید دولت فکری اساسی کند تا در عین آینده‌نگری بتوانیم منابع آب خدادادی را مهار و مدیریت کنیم تا ضمن بهبود شرایط مردم در آینده نیز با مشکلی در این خصوص مواجه نشویم.