یادداشتی از "سیدجلال یحییزاده" نماینده تفت و میبد
اگر نجنبیم، از یزد جز کویر باقی نمیماند
**"سیدجلال یحییزاده" نماینده مردم تفت و میبد در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی به تشریح مشکلاتی که استان یزد را تهدیدی میکند پرداخته است.
متن یادداشت این نماینده که در نشریه بشار نو منتشر شده، به این شرح است:
استان یزد، استانی است که به دارالعباد بودن معروف شده و به استان قنات، قنوت و قناعت مشهور شده است. مردمانی سختکوش و متدین دارد. شاید این به دلیل طبیعت خسیس یزد باشد که مردمان آن، به این شکل تربیت شدهاند. به هر حال هر چه بوده، اینها از ویژگیهای اصلی استان است که این موضوع، بزرگترین پتانسیل و ظرفیت برای استان و کویر مرکزی کشور است. در عین حال، مشکلاتی وجود دارد که اگر راهکاری برای آنها در نظر گرفته نشود، ممکن است این استان در آینده به کویر تبدیل شود.
اولین مشکل، بحث آب و کم آبی استان است. رهبر معظم در سفر خود به استان یزد، بر تأمین آب تأکید کردند و در سفر دوم هیأت دولت هم تأمین بودجه آب تصویب شد اما هنوز هیچ اقدامی انجام نشده است. مشکل دیگر، خشکسالی 8 ساله استان است که توان کشاورزان را گرفته و اگر چارهای برای آن اندیشیده نشود، کشاورزی استان را نابود خواهد کرد. یکی از اقداماتی که دولت باید قطعاً پیگیر آن باشد، اجرای تمامی مصوبات سفرهای اول و دوم است. ما در آستانه سفر سوم دولت به یزد هستیم. سه ماه پیش گفته شده بود که دولت در مهرماه به یزد سفر میکند، ولی با توجه به طولانی بودن پروسه سفرها و اینکه هنوز جلسهای در این باره برگزار نشده، به نظر میرسد سفر بعدی دو سه ماهی به تعویق بیفتد. با توجه به این فرصت باقی مانده، دولت باید بازبینی در اجرایی شدن پروژههای سفرهای اول و دوم داشته باشد. تا جایی که میدانیم، هنوز برخی از پروژههای اصلی سفر اول و اکثر پروژههای سفر دوم اجرایی نشده است. در یک نگاه خوشبینانه، آمار میگوید که حدود 40 درصد از پروژههای سفر اول و دوم اجرایی شدهاند. در شهرستانهای حوزه انتخابیه بنده، بیشتر از 40- 30 درصد از پروژهها اجرایی نشده و اکثر آنها هنوز روی کاغذ باقی مانده است. آنچه انجام شده هم بیشتر در حد مطالعه بوده که چیز چشمگیر و قابل لمسی برای مردم نیست. با این حساب، برای جلوگیری از سلب اعتماد مردم به نظام، دولت و سفرهای دولت، ضروری است هر چه زودتر بازنگری در اجرای پروژههای سفرهای اول و دوم صورت گیرد تا قبل از انجام سفر سوم، اعتمادسازی در این زمینه انجام شود. موضوع دیگر، استفاده بهینه از معادن در استانی است که رتبه دوم وجود معادن در کشور را دارد، اما این معادن معمولاً خیلی برای خود استان استفاده نداشته و عموماً به جاهای دیگر حمل شده و تنها آلودگی آن برای ما مانده است. اما چرا نباید در استان خودمان، دست کم 40- 30 درصد این منابع مصرف شود و برای توسعه استان به کار آید؟