خبرگزاری خانه ملت

 به گزارش خبرگزاری خانه ملت،  علی خضریان    نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و عضو هیأت رئیسه کمیسیون اصل نودم قانون اساسی در مجلس شورای اسلامی در توئیتی نوشت:

‏در مراسم افتتاحیه نشست شورای عمومی اتحادیه  انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل در دانشگاه صنعتی شریف، با اشاره به جنایات رژیم صهیونیستی در ‎ غزه، سفر مقامات بلندپایه آمریکا، انگلیس، آلمان و دیگر کشورهای غربی به سرزمین‌های اشغالی را احساس خطر آنها برای موجودیت رژیم صهیونیستی دانستم.

‏بنا به گفته مقامات رژیم صهیونیستی، این رژیم در بدترین شرایط خود در چند دهه گذشته قرار گرفته و لذا مسئولان و تصمیم گیران آن، از نظر روحی و روانی بسیار آشفته، سراسیمه و مضطرب هستند و مقامات حامی این رژیم غاصب و کودک کش، دلداری حضوری به او را ضروری دانسته‌اند.

‏تحولات شگرف از دل بحران‌های عمیق زاییده می‌شود و رژیم صهیونیستی در بدترین دوره بحرانی خود به سر می‌برد و اگر عزم امت‌های اسلامی با نگاهی واحد در هم آمیزد و  وحدت مورد نیاز در ‎ جهان اسلام شکل گیرد، قطعاً پرونده رژیم صهیونیستی با همین بحرانی که در آن گرفتار شده بسته خواهد شد.

‏یکی از پرتکرارترین سئوالات این روزهای جوانان و بخش‌های مختلف اجتماعی این است که در این شرایط وظیفه ما چیست و چه کاری می‌توانیم برای دفاع از مظلومان ‎فلسطین انجام بدهیم؟ کشورهای ‎جبهه مقاومت در حمایت از غزه چه کاری انجام می‌دهند؟

‏جدای از اقداماتی که جبهه مقاومت در حمایت از رزمندگان فلسطین انجام داده و مطمئن باشید در آینده هم ادامه خواهد یافت، پیرامون وظیفه اصلی ‎جنبش دانشجویی مسلمان که محدود به این روزها هم نیست، باید صحبت کرد. وظیفه‌ای که وقتی به نتایج آن نگاه می‌کنید، می‌بینید کار بسیار مهمی است.

‏بهره‌برداری درست جنبش دانشجویی از شرایط ایجاد شده امروز و پرداختن به مسأله فلسطین و افشای ماهیت جنایت کارانه رژیم صهیونسیتی در شرایطی که دل‌های ‎مردم و خصوصاً محیط‌های دانشجویی،آماده کاشتن بذر فکری و عقیدتی مبارزه با صهیونیست‌ها است، از موضوعاتی است که باید روی آن کار شود.

‏نابودی رژیم غاصب اسرائیل نیازمند افزایش ظرفیت اجتماعی و باورمندی آن به اینکه برای رفع مشکلات لازم است این غده سرطانی برچیده شود.و اینجا وظیفه جنبش دانشجویی برای کار فکری، عقیدتی و تبلیغاتی روی جامعه و آماده سازی جامعه برای اتفاق بزرگ و تحقق ‎وعده الهی، خود را نشان می‌دهد.

‏مسأله فلسطین نباید تبدیل به موضوعی شود که جامعه نسبت به آن بی‌حس و بی‌تفاوت شود. آیا حتماً باید جنایتی نظیر کشتار بیش از هزار نفر در ‎ بیمارستان المعمدانی رخ دهد که جامعه نسبت به حقانیت فلسطینیان و ضرورت مبارزه با اسرائیل حساس شود؟

‏ما چون نتوانستیم ظلم اشغالگری صهیونیست‌ها در فلسطین را به گونه‌ای ترسیم کنیم که به مسأله اصلی تبدیل شود. و خطرات رشد این غده سرطانی را به طور صحیح مطرح کنیم، شاهدیم که بخش‌های مختلف اجتماعی تنها در مواقعی که این جنایت از حد می‌گذرد، یاد فلسطین می‌کنند.

‏قرآن سرسخت‌ترین مردم در دشمنی با اهل ایمان را یهودیان و به تبع آنها مشرکان معرفی کرده است. کسانی که مدعی ایمان به آیین حضرت موسی(ع) هستند اما در قرآن به صراحت اهل ایمان را از اینکه مانند این قوم که موسی(ع) را نیز آزار دادند، بر حذر داده است.

‏امروز در حالی از جنایت فرزندان بنی اسرائیل جهانیان شوکه شدند که قرآن کریم این قوم را کسانی دانسته که نسبت به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را به ناحق می‌کشند، و نیز مردمی را که امر به عدالت می‌کنند به قتل می‌رسانند. و البته خدای متعال آنها را به کیفری دردناک بشارت داده است.

‏پیروان دروغین حضرت موسی(ع) با ترویج تفکر نژادپرستانه که آغازگر یهودی صهیونیستی است، ماهیت اصلی خود را در کتاب تلمود به همگان نشان می‌دهند که چطور بشریت غیر یهودی را حیوان می‌پندارند و در چنین شرایطی ابایی از قتل عام آن ندارند.

‏مسأله فلسطین، موضوعی انسانی در مواجهه با کسانی است که هیچ توجهی به حقوق بشر ندارند. باید این موضوع در دانشگاه‌های ما تبدیل به یک موضوع اصلی و مهم شود. موضوعی که ضرورت دارد از بستری که این روزها ایجاد شده و قلب‌ها آماده دریافت حقیقت شده است، بهترین بهره‌برداری را از آن کرد.

‏اسرائیل یک غده سرطانی است، نحوه مواجهه با این غده سرطانی در جامعه می‌بایست مانند سرطان در بدن، فکر و ذکر یک جامعه را درگیر کند. چرا که برای جامعه مخرب است. اگر نسبت به این غده سرطانی غافل شویم، تمام وجود جوامع را می‌گیرد. همانطور که امروز هم با عوارض این غده سرطانی مواجه هستیم.

‏مسأله فلسطین باید پرونده در جریان و همیشه باز جنبش دانشجویی باشد. مگر می‌شود به این مسأله نپرداخت اما از  عدالت‌طلبی و ‎ آزادی‌خواهی دانشجویی سخن گفت؟ لذا ایجاد حساسیت اجتماعی روی آرمان فلسطین باید به عنوان یک راهبرد در جنبش دانشجویی باشد که محدود به بازه‌های زمانی اینچنینی نشود./

پایان پیام