خبرگزاری خانه ملت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، دکتر محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی روز گذشته(دوشنبه، 13 دی ماه) درحاشیه حضور در گلزار شهدای کرمان و ادای احترام به مقام شهید حاج قاسم سلیمانی، تعدادی از اقشار مختلف مردم که در دومین سالگرد شهادت فرمانده، خود را به مزار وی رسانده بودند، با دیدن دکتر قالیباف به بیان درد دل، گلایه‌ها و مشکلات خود پرداختند. این گزارش روایتی است از متن و حواشی سفر چندساعته رئیس مجلس به کرمان.

گلزار شهدای کرمان که روزگاری قدم‌گاه شهید سلیمانی بود، صبح دیروز میعادگاه اهالی کرمان و نیز سایر نقاط ایران بود که خود را برای تجدید عهد با سردار سلیمانی به دامنه کوه های صاحب الزمان (عج) کرمان رسانده بودند. کوه هایی دل انگیز با حال و هوای ملکوتی که در دامنه خود مفتخر به پذیرایی از پیکر ده ها نفر از شهدای کرمانی هستند. شهدایی که بیشترشان روزی سرباز حاج قاسم بودند و امروز هم کنار فرمانده در دامنه کوه های دلربای صاحب الزمان (عج) آرمیده اند.

کوه‌هایی که حتما صبح جمعه‌هایی که حاج قاسم به این گلزار می آمد را به یاد دارند، گریه هایش در ندبه های صبح جمعه مسجد صاحب الزمان (عج) و نجوای او با یاران شهیدش را به خاطر سپرده‌اند، اشک‌هایش و تکان ‌های شانه‌هایش بر سر مزار شهدا به خصوص شهید حسین یوسف الهی را به یاد دارند؛ شهیدی که حاج قاسم او را همانطور که خودش شهید می گفته «حسین پسرغلامحسین» یاد می کرد و گرچه سنش از شهید سلیمانی کوچکتر بوده اما حاج قاسم افتخار می کرد که کنار او دفن شود، همین گونه هم شد. به قول رئیس مجلس «فرهنگ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس یعنی یک فرمانده افتخار می کند کنار بسیجی شهیدی تدفین شود که او را قوی تر و متقی تر از خود می دانست و این عشق و علاقه شهید سلیمانی به شهادت است.»

دیروز اما این گلزار حکایت دیگری داشت. مردم ده‌ها و شاید صدها متر صف ایستاده بودند تا خود را به مزار فرمانده  مقتدر نبردهای نظامی منطقه برسانند. او که در دل نبردها نگران علف آهوهای کنار پادگان سپاه در هوای برفی تهران بود. او که وقتی حتی فقط چند ساعت به زادگاهش در یک روستای دور افتاده در کرمان می رفت، فراموش نمی کرد که فلان مادر شهید کسی را ندارد که برای دام هایش علوفه بیاورد و خودش در همان زمان کوتاه برایشان علوفه می آورد. مردی که با عصایی که خمینی بر دریای ملت ایران زد، از میان مردم برخاست، برای مردم جنگید، برای مردم جهاد کرد، برای مردم خون دل خورد و آبرو داد و سرانجام برای امنیت مردم عزیز ایران، اربا اربا شد.

اگر خودم نمی دیدم، حقیقتا برای من باور کردنی نبود که در یک روز کاری میان هفته، چنین جمعیتی را اینجا ببینم. مردمانی که اتفاقا بیشترشان جزو اقشار ضعیف و کسانی بودند که در این شرایط سخت اقتصادی معیشت‌شان با تنگناهای جدی مواجه است اما به پاس قدردانی از مجاهدت های 40 ساله سرداری که زندگی و آبرو و جانش را برای مردم گذاشته بود، به گلزار آمدند، صف ایستادند و چند ثانیه با حاج قاسم نجوا کردند و رفتند.

صبح امروز که رئیس مجلس به مزار شهید سلیمانی رفت برخی از همین مردم خودشان را به آقای قالیباف می رساندند و بی واسطه با رئیس مجلس از دردها و مشکلات شان می گفتند.

برخی از نبود شغل و بیکاری جوانان شان می گفتند، برخی از سنگینی خرج و مخارج درمان بیماری خود یا همسر و فرزندشان، برخی از کم بودن دستمزد و برخی دیگر از نامهربانی ها  بی تدبیری های مدیران استانی در حمایت از ظرفیت های مردمی و بها دادن به جوانان و بخش خصوصی برای رونق تولید و اشتغال می گفتند که آقای قالیباف به خاطر این رفیق عزیزتان، به خاطر حاج قاسم مشکلات مان را حل کنید. حرف مردم به اینجا که می رسید، در آن شلوغی و ازدحام آقای قالیباف چشم بر زمین می دوخت، سکوت می کرد و دست بر روی چشم می گذاشت و می گفت: «چشم... پیگیری می کنم...»

برخی زبان گلایه شان آنقدر صریح و حتی گزنده بود که شاید به مذاق برخی مسئولان استان که همراه رئیس مجلس بودند خوش نمی آمد اما رئیس مجلس دقایق طولانی ایستاد و به حرف تک تک آنان گوش داد. برخی مشکلات که امکان رفع آن به صورت استانی یا فوری امکان پذیر بود همان جا دستوراتی برای پیگیری صادر شد و برخی دیگر از مطالبات را قرار شد توسط دفتر رئیس مجلس پیگیری شود تا ان شاء الله به نتیجه برسد. مطالباتی که اساسا ارتباط مستقیم با مجلس و شرح وظایفش ندارد اما چاره ای نیست، برای حل مشکلات باید همه کنار هم باشند و دست به دست هم دهند تا مشکلات مردم حل شود.

همه این گلایه ها از سوی مردان،، زنان و جوانانی بود که شاید ساعتی باید در صف می ایستادند تا بر مزار شهید سلیمانی حاضر شوند و با او تجدید عهد کنند. کسانی که هم حرف دارند، هم درد دارند هم گلایه های تند و تیز اما قدر مسئولان مردمی را می دانند و با وجود همه این ها پاس‌دار مجاهدت های 40 ساله حاج قاسم هستند.

دربرنامه سفر رئیس مجلس به کرمان، حضور در منازل برخی شهدای حادثه دردناک روز تشییع پیکر شهید سلیمانی  نیز قرار داشت. یادآوری تلخ از یک اتفاق که متاسفانه به جان باختن حدود 70 نفر از هموطنانی منجر شد که برای تشییع پیکر پاک شهید سلیمانی به کرمان رفته بودند. 

اولین خانواده ای که آقای قالیباف به دیدارشان رفت خانواده شهیده مقصودی بود. بانویی که مادر 3 پسر و همزمان نان آور و سرپرست خانواده بود و حالا فرزندانش که سال ها پیش پدرشان را در حادثه تصادف از دست داده بودند، سایه مادر نیز روی سرشان نیست. کنار عکس مادر خانواده که شهید شده عکس یک بانو و 2 دختر بچه دیگر نیز به چشم می خورد، در فکر این هستم که آن ها چه کسی هستند که کسی در میان اعضای خانواده توضیح می دهد که «خاله این بچه ها یعنی خواهر شهیده مقصودی نیز آن روز به همراه دو دختر خردسالش به مراسم تشییع رفته بودند و متاسفانه آن ها نیز آن در حادثه دردناک به شهادت رسیدند.»

توضیحاتی تلخ که گویی رنگ غم انگیزتری به این جلسه می فشاند. پسرها اما خیلی با اراده به نظر می رسند. خیلی مودب و سر به زیر. همان خلق و خویی که از مردم دیار کریمان در ذهن دارم. یکی شان کلاس ششم است، یکی هشتم و برادر بزرگتر هم کلاس 11. دغدغه شان درس و مدرسه است؛ می گویند مستمری که بعد از شهادت مادر برقرار شده کفاف نمی دهد و ناچار هستند گاهی به دلیل دوری مسیر و ناتوانی در تامین سرویس، برخی روزها به مدرسه نروند به صورت آنلاین در کلاس درس حضور یابند. وقتی آقای قالیباف از پسر کوچکتر سوال می کند که: «خواسته ای داری؟» دستانش را زیر چانه اش می زند و خیلی قاطع پاسخ می دهد:«نه!» با این حال رئیس مجلس با این پاسخ قانع نشده، شروع می کند سر صحبت را با او بازمی کند و او در لابه لای حرف هایش می گوید که به دلیل آنکه مسیر مدرسه دور است و هزینه سرویس زیاد، هفته ای دو جلسه به کلاس می رود و روزهای دیگر به صورت آنلاین پای درس می نشیند. برادر بزرگتر اما دغدغه کنکور دارد: «باید خودم را برای کنکور آماده کنم اما وقتی به صورت آنلاین در کلاس درس حاضر می شویم معلم ها به سوالات ما پاسخ نمی دهند و به سوالات دانش آموزانی که حضوری در کلاس شرکت کرده اند پاسخ می دهند.»

یکی از عموهای این خانواده که در کنار برادر دیگرش به امورات فرزندان برادرشان رسیدگی می کنند می گوید: قصد داریم او را در کلاس های کنکور ثبت نام کنیم اما هزینه این کلاس ها خیلی زیاد است و مستمری که دریافت می شود کفاف این چنین هزینه هایی را نمی دهد. 

آقای قالیباف، بعد از آن که با پسرهای این شهیده گفت و گو می کند، از آن روز تلخ می گوید: «شهادت حاج قاسم اتفاق تلخی بود اما حادثه ای که روز تششیع پیکر شهید در کرمان رخ داد یک شوک به همه وارد کرد و آن روزها را تلخ تر کرد...» و بازوی پسر بزرگتر را می فشارد و ادامه می دهد: «مقاومت و روحیه خانواده این عزیزان البته همه را شگفت زده کرد، من وقتی پیگیر مسائل این خانواده ها بودم متوجه این صبر و استقامت و تسلیم بودن آن ها مقابل مشیت الهی شدم که این کار و مسئولیت همه ما را سخت تر می کند». به فرزندان شهیده مقصودی تاکید می کند که « خوب درس بخوانید، هیچ چیزی نمی تواند جای مادر و پدر شما را پر کند اما ان شاء الله من هم تاهرجایی که بتوانم پیگیری می کنم تا مشکلاتی که هست برطرف شود.» عکس یادگاری پایان این جلسه صمیمی است.

خانواده بعدی که میزبان رئیس مجلس هستند، خانواده 2 شهید در این حادثه است. یک مادر و دختر که دیگر نیستند و نبود این مادر و خواهر، رنگ غم به خانه و کاشانه شان پاشیده؛ شهیده مائده کریم‌آبادی و مادرش شهیده زهرا گوهری. از این مادر شهید، یک دختر و یک پسر به یادگار مانده که به همراه پدر زندگی می گذرانند. دختر لیسانس حقوق دارد و خبر خوش این که در آستانه ازدواج است. آقای قالیباف از جهیزه اش سوال می کند و این که قرار عقد و عروسی چه زمانی است. پدر توضیح می دهد که درحال تهیه جهیزیه هستند اما با قیمت های سرسام آور لوازم خانگی، کار سختی پیش روی آن هاست و از رئیس مجلس انتظار کمک  دارد. آقای قالیباف سرصحبت را باز می کند و درباره خرج و مخارج زندگی  و شیوه گذران زندگی از پدر می پرسد. پدر خانواده راننده است و از این راه گذران زندگی می کند، شکر گذار است اما دغدغه اصلی اش ازدواج دخترش است. مسئله ای که برای رئیس مجلس هم مهم است و قول می دهد پیگیری  کند که تا حد ممکن در این مسئله مهم به این خانواده کمک شود و ان شاء الله به زودی مراسم عقد دختر خانواده برگزار شود.

حرف به آن روز تلخ که می رسد، آقای قالیباف به بازماندگان شهدای این خانواده می گوید که آن روز برای او بسیار تلخ و شوک آور بوده اما صبر، تحمل و مواضع ستودنی این خانواده این شهدا را ستودنی می داند: «این روحیه نشان‌دهنده دلبستگی به انقلاب اسلامی است و وظایف دستگاه های مختلف برای رسیدگی به مشکلات مردم را سنگین‌تر می‌کند...من در منزل شما حضور پیدا کردم چراکه خودمان را در برابر شما مسئول می دانیم و مطمئنا شخص حاج قاسم دغدغه توجه ما مسئولان به شما را دارد.»

حرف از حاج قاسم است. کسی که یار مردم مظلوم و فرمانده ای سترگ مقابل دشمنان این مردم بود. کسی که هرجا می رفت پای حرف مردم می نشست و روزهایی که در میدان جنگ نبود، تا آن جا که می توانست برای رفع مشکلات مردم تلاش می کرد، مردی در میدان، برای مردم. مردی که مردم او را با مردانگی ها، پای کار بودن و مردمانه هایش به یاد دارند و تا همیشه تاریخ، برخلاف همه تلاش ها برای حذف نام و یاد شهید سلیمانی و مکتب حاج قاسم، یاد او و مکتب سازنده حاج قاسم برای مردم ایران زنده و جاودان خواهد بود و هیچ کس در هیچ گروه و فرقه ای، در هیچ کشور و قاره ای و هیچ هوش مصنوعی نخواهد توانست نام او را از تارک ایران عزیز پاک کند، ان شاء الله./

پایان پیام