به گزارش خبرگزاری خانه ملت از مرکز تحقیقات اسلامی مجلس؛ حجت الاسلام والمسلمین علی نهاوندی رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس در یادداشتی انواع بازدارندگی را شامل بازدارندگی سخت، بازدارندگی نرم و بازدارندگی عمومی دانست و نوشت: همه این موارد تحت هدایت رهبر حکیم، آگاه و شجاع و نیز گوش بفرمان بودن آحاد جامعه، اعم از مردم و مسئولین میسور خواهد شد، و این عامل مولفه منحصر بفردی را ایجاد کرده که در دنیا امروز بی نظیر است و عامل بازدارندگی بزرگی محسوب می‌شود. متن کامل یادداشت به شرح زیر است:

«محَمَّدٌ رَسولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذینَ مَعَهُ أَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم»

محمّد (ص) فرستاده خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند؛ نکته بسیار دقیق در این آیه آنست که فرمود اشدا علی الکفار، عرب وقتی می گوید (شد الشیء) به معنای (احکمه) یعنی محکم کاری کردن و سفت کردن است؛ به این معنا که برنامه جبهه حق نسبت به معاندان و کفار باید با قاطعیت، سختگیری، محکم کاری و قدرت نشان دادن باید باشد. 

قطعا یکی از ابزارهای شدت و قدرت روریارویی نظامی است لکن تنها جنگ نشانه محکم کاری و قدرت نمایی نیست بلکه طبق این آیه طراحی جبهه حق و برنامه های پیروان پیامبر باید بگونه‌ای باشد که کار را بر دشمن سخت کند تا او هرگز به فکر تجاوز و تعدی نیافتد و این همان عامل بازدارندگی ترکیبی و تسلط قاطع بر دشمن است.

بی تردید جنگ ما با استکبار بویژه رژیم تبهکار صهیونی یک جنگ ترکیبی است و همانگونه که جنگ ترکیبی ارکان و ابعادی دارد، باید بازدارندگی ترکیبی باشد و آن نیز اضلاع و عناصر محوری دارد.

اکنون این سوال مطرح است که قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران پس از جنگ تحمیلی آمریکا و اسرائیل چیست؟ به نظر می رسد بازدارندگی ترکیبی که نقشه تجاوز دشمن را نسبت به میهن اسلامی نقش بر آب می کند عبارتند از شناخت و تقویت موارد زیر:

بازدارندگی سخت؛

این نوع بازدارندگی توانایی اعمال اراده از طریق ابزارهای نظامی و توانایی موشکی، قدرت هوایی و دریایی نیروی مقتدر سپاه اسلام است که باید تقویت شود و عامل تعیین کننده بازدارندگی سخت است. تاکتیک های جنگ نامتقارن و عنصر غافلگیری در این جنگ بسیار مهم است.

بازدارندگی نرم؛

 این نوع بازدارندگی اعمال اراده و متقاعد کردن دشمن از طریق میانبرهای فرهنگی، سیاسی و دیپلماسی است.

ابزارهای بازدارندگی نرم عبارت است از:

الف- افزایش قدرت دیپلماسی و میدان داری در عرصه سیاست خارجی

نکته مهم آنکه باید دانست دیپلماسی فقط مذاکره نیست و مذاکره نیز مساوی با تسلیم و سازش نیست بلکه می تواند ابزار مهمی برای پیشبرد اهداف و نتایج جنگ بوده و عامل بازدارندگی بالایی داشته باشد .

ب- بازدارندگی از طریق اشراف اطلاعاتی و قدرت داده کاوی

ج- بازدارندگی از طریق توانمدیهای اقتصادی و قدرت تجاری

د-بازدارندگی با ابزارهای رسانه ای، اقناع مخاطب و روایت سازی 

بازدارندگی عمومی:

تقویت ایمان و روحیه ایثار و معنویت از یکسو و نیز اتحاد و انسجام ملی و همبستگی اجتماعی از سوی دیگر حول محور منافع ملی، حفظ استقلال

 همه این موارد تحت هدایت رهبر حکیم، آگاه و شجاع و نیز گوش بفرمان بودن آحاد جامعه، اعم از مردم و مسئولین میسور خواهد شد، و این عامل مولفه منحصر بفردی را ایجاد کرده که در دنیا امروز بی نظیر است و عامل بازدارندگی بزرگی محسوب می شود./

پایان پیام