عباس پاپی زاده در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری خانهملت، در در واکنش به طرحهای بهره برداری از آبهای شیرین استانهای شمالی که به دریای خزر سرازیر میشوند، گفت: ما امروزه درگیر عدم فهم قوانین طبیعی توسط برخی از مسئولان مربوطه در حوزه تقسیم و توزیع آب هستیم. توسعه و خودکفایی در کشاورزی همیشه جزو اولویتهای کشور بوده اما نه با روشهایی که سالها نتیجه نداده است. باید با استفاده از تکنولوژی روز دنیا، علم و عملکرد صحیح به توسعه متوازن در همه بخشهای کشاورزی چشم داشت.
کارنامه منفی دولتها در بهرهبرداری از منابع آبی کشور جهت توسعه بخش کشاورزی
نماینده مردم دزفول در مجلس شورای اسلامی افزود: تجربههای ناموفق زیادی از عملکرد نادرست در توسعه کشاورزی وجود دارد، زمانی خراسان شمالی و رضوی قطب تولید چغندر قند در کشور بودند، اما امروزه به دلیل کمبود آب امکان کشاورزی و کاشت این محصول وجود ندارد، در این راستا بیش از 10 کارخانه به واسطه استفاده از چغندر قند به عنوان ماده اولیه محصولات خود تعطیل شدند. همه این سرمایهها به دلیل نگاه به ظاهر دلسوزانه برخی از مسئولان با بهرهبرداری نادرست و افراطی از آبهای زیرزمینی برای توسعه بخش کشاورزی نابود شده است. در گذشته با احداث بیش از 40 سد و بند در مسیر آبهایی که به دریاچه ارومیه ریخته میشد برای توسعه بخش کشاورزی باعث خشک شدن تدریجی دریاچه شدند. با خشک شدن این دریاچه طوفان ریزگردها ساکنین این شهر را تهدید خواهد کرد.
تالاب شادگان و هورالعظیم بزرگترین قربانیان سیاستهای غلط انتقال آب
این نماینده مردم در مجلس دهم، اظهار کرد: انتقال آب از سرشاخههای رود دز و کارون به فلات ایران باعث تخریب تالابهای شادگان و هورالعظیم شده است، سازمان ملل حدود 16 سال پیش طی گزارشی یکی از بزرگترین فجایع زیست محیطی قرن را خشکی تالابهای جنوب غربی ایران دانسته بود که امروز به وقوع پیوسته است. خشکی تالابهای شادگان و هورالعظیم در استان خوزستان باعث شده است که این تالابها به کانون رزگرد تبدیل شده و ۲۲ استان کشور را تحت تاثیر خود قرار دهد،علت اصلی آ نهم سیاستها و تصمیمهای غلط وزارت نیرو و جهاد کشاورزی در 15 سال اخیر در حوزه آبی ایران است.
تغییر اقلیم زیستبومهای ساحلی خزر با بهره برداری غلط از آبهای شیرین ورودی به دریاچه
این نماینده مردم در مجلس دهم، با اشاره به عدم درسگیری از تجارب قبلی در توسعه بخش کشاورزی اظهار کرد: همه دنیا بخصوص کشورهای توسعه یافته به این نتیجه رسیده اند که هرگونه دستکاری طبیعت و محیط زیست بدون درنظر گرفتن چارچوبهای محکم یک قهر بسیار سختی از جانب طبیعت را به همراه خواهد داشت که خسارت سنگینی ایجاد میکند. دریاچهی خزر یک دریاچه کاملا بسته است، دریا و اقیانوس نیست، اگر ما درجنوب، روسیه درشمال و کشورهای اطراف از ورودیهای دریاچه خزر آب شیرین برداشت کنند، قطعا میزان شوری و املاح دریاچه خزر تغییر خواهد کرد و با یک تغییر اندک در املاح آن محیط زیست اطراف تاثیر گرفته و دگرگون خواهد شد.
توسعه کشاورزی باید بر اساس میزان منابع آبی موجود در منطقه تعریف شود
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس، اظهار کرد: متاسفانه برخی از مسئولان در دولت بدون مطالعه زیست محیطی قول هایی میدهند، بلایی که سر دریاچه ارومیه آمده با یک بازی طولانیتر سر دریاچه خزر خواهد آمد، میزان بارندگی در کشورهای توسعه یافته بیشتر از ایران بوده اما کشاورزی و انتقال آب در همه مناطق آنها وجود ندارد، کشاورزی را باید بر اساس منابع آبی موجود در هر منطقه گسترش داد. متاسفانه تاکنون از آن همه بی توجهی به محیط زیست و دست درازی بی حد و حصر به طبیعت و منابع آبی درس گرفته نشده و با این تصور غلط که آبهای سرازیر شده به دریای خزر در حال هدر رفتن است و باید از آن برای توسعه کشاورزی بهره برداری کرد، آسیبهای جبران ناپذیری به محیط زیست خواهند زد./
پایان پیام