موسی قربانی نماینده مردم قائنات:
ظلم بزرگی در زمینه بهداشت به قائنات شده است
**خراسانجنوبی جزو استانهای جوان و تازه تأسیس است و به دلیل وسعت زیاد نیاز به توجه خاصی دارد. قربانی میگوید: «استان خراسانجنوبی یکی از استانهایی است که اجرای هدفمندسازی یارانهها تأثیر مثبتی بر آن خواهد گذاشت.»
موسی قربانی نماینده مردم قائنات در خانه ملت، در گفتگو با روزنامه خراسان جنوبی از همه جا و همه چیز؛ بهداشت، اصل 44، وضعیت صنعت و کشاورزی و راهآهن و. . . صحبتکرده است. این نماینده در رابطه با اجرای مصوبات دولت کمی گلایه دارد اما باز هم معتقد است که استان خراسانجنوبی به این مصوبات نیازدارد.
از ظلم فاحشی که در زمینه بهداشت به قائنات شده است گلایه دارد و میگوید که احداث بیمارستان باید براساس جمعیت هر منطقه باشد. موسی قربانی متولد بیستم شهریور ماه 1339 است. او هماکنون به عنوان نماینده مردم قائنات و در کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی در حال فعالیت است.
احداث راهآهن در استان خراسان جنوبی به تعویق افتاده است. دلیل این تأخیر چیست؟ آیا کمبود اعتبارات است؟
دولت در سفر دوم خود، اعتبارات راهآهن را تصویب کرد اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است. در سفر سوم باز هم اعتباراتی تصویب شد اما باز هم اتفاقی نیفتاد.
در جدول شماره 12 لایحه مصوبات دولت حدود 300 پروژه وجود داشت؛ راهآهن، فرودگاه، جاده و بسیاری از مسائل دیگر از جمله موارد این جدول هستند که اعتباراتشان 500میلیارد تومان است. راهآهن مشهد- چابهار یکی از این پروژههاست که خودش به تنهایی میلیاردها تومان خرج دارد اما اعتبارات اختصاص یافته کم و ناچیز است. اما مجلس دو پروژه این جدول را از بقیه جدا کرد، دوبانده شدن بافق- بندرعباس و راهآهن مشهد- چابهار (شمال)، اینها دو پروژه بودند که به پروژه اول 150میلیارد تومان و برای پروژه دوم که راهآهن است 80میلیارد تومان اعتبار اختصاص پیدا کرد. درست است که کافی نیست اما ردیف مستقل پیدا کرد.
از 15 تیرماه افتتاح حساب هدفمندسازی یارانهها در خراسان جنوبی آغاز شد. به نظر شما استان آمادگی پذیرش این طرح را دارد؟
استان خراسان جنوبی یکی از مناطقی است که اجرای هدفمندسازی یارانهها تأثیر بسیار مثبتی بر آن خواهد گذاشت و همه یارانهها را دریافت خواهند کرد، به این دلیل که در این کار مشارکت تقریباً 100درصدی داشتند. اگر قرار باشد که داوطلبانه کسانی که وضع مالی مناسبی دارند، این یارانهها را نگیرند، در استان ما تعدادشان به تعداد انگشتان یک دست هم نخواهد رسید. با هدفمندسازی یارانهها کمک زیادی به افراد میشود.
میزان یارانه نقدی مشخص نشده است؟
متأسفانه در کشور ما همه منتظر یک اتفاق هستند که بتوانند قیمتها را براساس آنچه میخواهند، تنظیم کنند و دولت هم به همین دلیل مبلغ یارانه نقدی را هنوز مشخص نکرده است. البته با کمی حساب و کتاب میتوان فهمید دولت قرار است 20هزار میلیارد تومان به انرژی، آب و نان اضافه کند که از این مبلغ 10هزار میلیارد تومان به مردم به صورت نقدی میرسد.
عمده محصولات و فعالیتهای استان علاوه بر زرشک و زعفران چیست که بتوان روی آنها سرمایهگذاری یا حتی به سایر استانها صادر کرد؟
محصولاتی که استان به جز زرشک و زعفران تولید میکند عناب و انار است. اما متأسفانه ما در بخش کشاورزی عقب هستیم در واقع کارهایی باید در این رابطه صورت میگرفت اما نشد. البته در حالحاضر یکسری اتفاقات باعث بهتر شدن اوضاع کشاورزی شده است مثلاً شرکتهای سهامی زراعی گام خوبی در استان است.
این عقبماندگی در بخش کشاورزی مربوط به مسائل فنی و استفاده از سیستمهای قدیمی کشاورزی در استان است؟
بله. در این بخش باید به جایی برسیم که حداقل آب را مصرف کنیم و در مقابل حداکثر محصول را داشته باشیم. برای این کار باید در مرحله اول به کشت گلخانهای رو بیاوریم اما تا به حال این اتفاق در مورد همه محصولات نیفتاده و فقط در مورد خیار بوده، در صورتی که حتی علوفه را نیز میتوان با کشت گلخانهای تولید کرد. در مرحله دوم باید به سمت آبیاریهای نوین برویم. در قائن یکی از کشاورزان به وسیله آبیاری قطرهای محصول زرشکش چهار برابر شده است. به عبارت دیگر باید مردم را توجیه کنیم که همه آنها از این نوع آبیاری استفاده کنند. در استان خراسان جنوبی ما باید حداکثر استفاه را از همین مقدار آبی که داریم بکنیم. در واقع به جای احداث سدهای بزرگ باید رسیدگی به قنوات و در مسیر رودخانههای کوچک، بندهای خاکی و مخازن و امکان مهار کردن آب را فراهم کنیم و بعد آب را در اختیار کشاورزان قرار دهیم. درست است که با کمآبی مواجهیم اما با این وجود باز هم اولویت نخست ما کشاورزی است. در ضمن ما میتوانیم از صنعت برای کمک به کشاورزی و خدمت به آن استفاده کنیم.
در رابطه با مورد آخر بیشتر توضیح بدهید.
ببینید ما باید صنایعی را به خدمت کشاورزی درآوریم که با امکانات ما سازگار باشد یعنی مواد و ابزار اولیهاش را فراهم کنیم. در واقع باید تسهیلاتی را به مردم بدهیم، البته کارهایی هم در این رابطه صورت گرفته است. مثلاً در بخش زعفران یک مقدار کمی کار انجام شده که در مورد بستهبندی و فرآوری زعفران در بیرجند است. جهاد کشاورزی نیز میتواند کمکهای خوبی در این زمینه انجام دهد. در مورد زعفران هم پیگیریهایی در شورای ملی زعفران کردیم. البته با ریاست جمهوری و سازمان گسترش صنایع نیز صحبت کردیم و منتظریم تا این سازمان پس از مطالعه و کارهای کارشناسی پاسخ بدهد.
اخیراً واردات محصولات کشاورزی به کشور افزایش پیدا کرده و موجب نارضایتی کشاورزان شده است. این امر تأثیری در استان و کشاورزان گذاشته است؟
محصولاتی که وارد شده تولیدات عمده ما نیست و در محصولات ما تأثیر زیادی ندارد. عناب، انار، زرشک و زعفران خوشبختانه وارداتی نیستند اما در مجموع واردات بیرویه محصولات کشاورزی برای کشور خوب نیست.
وضعیت بهداشت در استان چگونه است؟ هنوز هم مردم باید فواصل طولانی را برای رسیدن به بیمارستان طی کنند؟
مردم استان مشکل جدی در مورد ارجاع دارند. آنها میگویند که اگر از پزشک روستا ارجاع نگیریم در مراکز درمانی استانها ما را نمیپذیرند. این یک مشکل اساسی است که باید برطرف شود. به غیر از قائن، سایر بخشها مشکل خاصی ندارند. یک ظلم فاحش در بخش بهداشت به قائنات میشود که مسئولان بهداشت و درمان استان در آن نقشی ندارند. در واقع در حالحاضر شهرستانهای استان در حال افزایش هستند. غیر از قائن و بیرجند معدل جمعیت شهرستانهای استان 35 تا 40 هزار نفر شدهاست. همه جمعیت به یک روستا دسترسی دارند البته به غیر از قائن. دولت میگوید که هر مرکز شهرستان یک بیمارستان باید داشته باشد در نتیجه شهرستان 25 هزار نفری یک بیمارستان و شهرستان 150 هزار نفری هم یک بیمارستان دارد. دولت برای سیاستهای جمعیتی و یا برای تقسیمات کشوری این کار را کرده است؟ اگر برای سیاستهای جمعیتی بوده، بخش زیرکوه جمعیتش بیشتر است اما دولت قبولنمیکند. هربخش ما از شهرستانهای دیگر جمعیتش بیشتر است. در واقع به قائنات در این زمینه ظلم شده است. درست است که مثلاً نهبندان وسعت زیادی دارد اما جمعیت زیادی ندارد. قائنات متأسفانه یک بیمارستان دارد که از لحاظ رفتوآمد مردم به این بیمارستان مشکلات زیادی وجود دارد.
این استان یک استان مرزی است. این مرزی بودن تا به حال چه مزیتهایی برای استان داشته است؟ آیا استفادهای از این موضوع کردهاید؟
ما تنها بهرهای که از مرزی بودن بردیم بازارچههای مرزی است که بازارچه یزدان در قائن، میل 73 در درمیان و میل 78 در سربیشه و یکی دیگر در فاصله نهبندان است. تنها مزیتی که بازارچههای مرزی دارند کمک به اقتصاد مرزنشینان است که برخی از تولیدات استان را صادر میکنند و این کمک بزرگی است. البته ناگفته نماند که آسیبهایی هم از قبل همسایگی با کشور افغانستان میبینیم.
یعنی تنها استفادهای که از مرزها میتوان کرد بازارچههای مرزی است یا اینکه نه، بیش از این میتوان از این مزیت استفاده کرد؟
بله. اگر دولت از کمکهایی که به افغانستان میکند در بخش احداث جادهها و عمران در افغانستان صرف کند، کمک زیادی به ما میکند از طرف دیگر همه بازارچههای ما باید گمرک داشته باشند اما ما فقط یک گمرک داریم در صورتیکه همه بازارچهها باید گمرک داشته باشند. برای بازارچه یزدان در قائن به دنبال این هستیم که جادههایی را احداث کنیم که دسترسی به بازارچهها راحتتر صورت بگیرد و همین طور مرمت شوند. اینها فقط در مورد میل 78 صورت گرفته است. از سوی دیگر دولت باید با تأسیس دانشگاه بینالمللی به استان مرزی مثل خراسانجنوبی کمک کند تا به این ترتیب دانشجویان افغانی نیز بتوانند در دانشگاههای ما تحصیلکنند. البته یکسری اقدامات جزئی داریم اما با تربیت دانشجو در ایران میتوان روی این موضوع کار کرد که این امر مستلزم همکاری بین دانشگاه آزاد و وزارت علوم با کشور افغانستان است. باید بگویم که در حال حاضر زیرکوه قائنات چنین آمادگی را دارد تا میزبان یک دانشگاه بینالمللی باشد.
اجرای اصل 44 چه تأثیری در استان خراسانجنوبی گذاشتهاست؟ چه صنایعی به بخش خصوصی واگذار شده است؟
اصل 44 در استان ما تأثیرات مثبتش کمتر از تأثیرات منفی آن است. آنچه که دولت فروخته است یک کارخانه در و پنجرهسازی pvc در قائن بود که کار نمیکرد اما در حال حاضر در حال آمادهسازی برای فعالیت است.
استان ما نیازمند سرمایهگذاری است. دولت نمیتواند این کار را انجام دهد به این دلیل که محدودیت پیدا کرده و از جهتی چون ما استان محرومی داریم اگر دولت بخواهد که سرمایهگذاری کند، حداکثر کمکی که میتواند بکند حدود 49 درصد است. حدود 14کارخانه در استان قرار بود احداث شوند که تا به امروز از هیچکدام خبری نیست.