موسی قربانی تاکید کرد:
سه توجیه مهم برای احداث راهآهن مشهد- چابهار
**"موسی قربانی" طی یادداشتی در روزنامه خراسان‌جنوبی به شرح دلایل خود برای اخداث راهآهن مشهد-چابهار پرداخته است، که متن آن است:
اساساً 3 شاخص مهم را برای احداث راهآهن و توجیه آن ذکر می‌کنند:
1-کوتاه شدن مسیر
شاید عمده‌ترین دلیل نیز همین باشد. اگر قرار است راهآهن از خراسان‌جنوبی عبور کند، آن راهآهن، راهآهن مشهد- چابهار است که باید کوتاهترین مسیر را برای رسیدن به چابهار طی کند و همین مطلب مسیرش را مشخص می‌کند. اگر کوتاه‌شدن مسیر را در راهآهن در نظر نگیریم در حال حاضر با احداث700 کیلومتر راهآهن از زاهدان تا چابهار راه آهن مشهد از طریق کرمان به زاهدان و چابهار وصل می‌شود و درهزینه کردن ملیاردها تومان برای مسیر حدود 720کیلومتری باقیمانده تربت حیدریه- بیرجند- زاهدان صرفه‌جوئی می‌شود در حالی که هیچ کس این حرف را نمیزند.
پس کوتاه شدن مسیر ریلی دلیل احداث این راهآهن است که قرار است در طول تاریخ باقی بماند. اگر این مسیر حتی یک کیلومتر هم کوتاه می‌شود باید آن را کوتاه کنیم، به این دلیل این عدد در ملیون ها تن بار و هزاران مسافر ضرب می‌شود. به همین علت باید کوتاهترین مسیر را انتخاب کرد.
مثلاً مسیر بشرویه به طبس در حالی که از دو طریق جاده آسفالته دارد به دنبال راه سومی با هزینه ای بالغ بر حدود0 15میلیارد تومان هستند که هیچ دلیلی جز کوتاهی مسیر ندارد و می‌خواهند مسیر را کوتاه کنند. در واقع در کشور ما هزینه های زیادی برای کوتاه شدن مسیر پرداخت می‌شود ؛ مثلاً آزادراه تهران- شمال چندین مسیر دارد اما می‌خواهند مسیر آن را کوتاه‌تر کنند. البته باید گفت که هزینه این طرح‌ها زیاد مطرح نیست چون مبلغی که صرف کوتاه شدن مسیر می‌شود در برابر هزینه‌هائی که در طول تاریخ از مسیر کوتاه صرفه جوئی می‌شود بسیار ناچیز است.
فلسفه وجودی راهآهن مشهد- بیرجند - زاهدان- چابهار نیز کوتاه شدن مسیر است.و کوتاه ترین مسیر مشهد-تربت حیدریه-گناباد-قاین بیرجند-زاهدان-چابهار است و اگر غیر از این مسیر، راه دیگری را انتخاب کنیم برای هر سرویس، قطار باید حدود 100 کیلومتر مسیر اضافی را طی کند و در طول تاریخ هزینه سنگینی از این جهت بر ملت ایران تحمیل خواهد شد.
2-بحث بار و حمل‌ونقل:
یکی از اهدافی که راهآهن را توجیه می‌کند میزان باری است که حمل می‌کند. در حال‌حاضر تنها مسیری که دارای بار است همین مسیری است که به آن اشاره کردم، مثلاً کارخانه فولاد با 5/2میلیون تن، معدن مس در قاین، کارخانه سیمان، تامین سوخت سیمان و دو نیروگاه در زمستان که گاز آنها قطع می‌شود و... این مسیر راپرحجم‌ترین مسیر از حیث میزان بار، کرده است.
3-نیروی انسانی و مسافر؛
در بحث مسافر نیز بیشترین مسافر مربوط به همین مسیر است. این مسیر 10 برابر سایر مسیرها نیروی انسانی دارد که تقریباً به 250هزار نفر می‌رسد.
4-کریدر مرزی
راهآهن خراسان جنوبی یک شاخص دیگر نیز دارد و آن هم این است که یکی از پروژه‌های مهم توسعه حمل‌ونقل وترانزیت شرق کشور است. اتصال مسیر ترانزیتی چابهار به شمال و اتصال آن به کریدورهای مرزی یکی از اولویت‌ها است. این کریدورها در زابل، نهبندان، سربیشه، بیرجند، قاین و تربت‌حیدریه تا مشهد می‌رود، و باید مسیری انتخاب شود که کمترین فاصله را با مرز داشته باشد. بنابراین کوتاه شدن مسیر، میزان بار، حجم نیروی انسانی و تعداد مسافران و نزدیکی به کریدورها مهمترین شاخص‌های توجیه احداث راهآهن مشهد- چابهار (شمال) است، و هرگونه تلاش برای تغییر مسیر آن غیر کارشناسی است.
