رضا رحیمینسب تاکید کرد:
توسعه روستایی، گامی برای کاهش بیکاری
**"رضا رحیمینسب" نماینده خرم آباد در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی در هفته نامه لرستان، برنامهریزی جدی و همهجانبه برای توسعه روستایی را خواستار شده که متن آن چنین است:
در بسیاری از کشورها، توسعه روستایی به مثابه راهبردی با اهمیت برای تأمین نیازهای اساسی و توزیع بهینه منابع ناشی از توسعه ملی تلقی میشود.
توسعه روستایی، راهبردی برای بهبود زندگی اجتماعی و اقتصادی روستاییان و تلاشی همه جانبه برای کاهش بیکاری است. شناخت دقیق مسائل مربوط به روستاها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، زیرا ریشه تمامی مشکلات و مسائل عقب ماندگی مثل فقر گسترده، نابرابری در حال رشد، رشد سریع جمعیت و بیکاری فزاینده، در مناطق روستایی قرار دارد.
یکی از اهداف کلان توسعه در اغلب کشورها و از جمله کشور ما، کاهش بیکاری و توسعه فعالیتهای شغلی است. توسعه و عمران روستایی در چند دهه اخیر همواره یکی از دغدغههای اصلی توسعه در ایران و اکثر کشورهای در حال توسعه بوده است.
در بسیاری از کشورها، توسعه روستایی به مثابه راهبردی با اهمیت برای تأمین نیازهای اساسی و توزیع بهینه منابع ناشی از توسعه ملی تلقی شده و بدین منظور نیز با شیوههای متعدد، الگوهای متنوعی برای توسعه روستایی تجربه شده که عمدتاً دستاوردهای مطلوبی نداشته و هنوز نیز سهم جوامع روستایی جهان سوم از توسعه و پیشرفت بسیار اندک است و اکثر فقرای این کشورها یا در روستاها بهسر میبرند و یا شهرنشینانی عمدتاً حاشیهنشین با منشأ روستایی بودهاند.
کشور ما به این باور رسیده که توسعه روستایی، راهبردی برای بهبود زندگی اجتماعی و اقتصادی روستاییان و تلاشی همه جانبه برای کاهش بیکاری است که بهویژه با افزایش تولید و ارتقای بهرهوری در محیط روستایی میسر میشود. توسعه روستایی با نوینسازی جامعه روستایی بایستی این جامعه را از انزوای سنتی بیرون آورد و با اقتصاد ملی عجین سازد. به همین جهت توسعه روستایی تلاشی فراگیر است و به محدوده یک بخش خلاصه نمیشود و کلیه بخشها و زمینههای اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و... توسعه را در بر میگیرد.
عمران و توسعه روستایی به مقولهای سهل و ممتنع تبدیل گشته است. سهل، زیرا روستاها هنوز بخش عمدهای از جمعیت را در خود جای دادهاند، نقشی قابل توجه در تأمین امنیت غذایی و تولید ایفا میکنند و آماده پذیرش وظایفی جدیتر در اقتصاد کشور هستند و... ممتنع، زیرا این مناطق فاقد اسناد مدیریتی در سطوح مختلف میباشند و در نظام برنامهریزی، تصمیمسازی و تصمیمگیری کشور جایگاهی قابل اعتنا و نسبت به توسعه آنها اعتقادی بنیادین وجود ندارد.
از کارگزارانی آموزش دیده و معتقد به توسعه روستایی، در سطحی وسیع بهره نمیبرند. فاقد یک مدل موفق برای ترویج و توسعه آن در سطح کشور هستند یکی از خلأهای اساسی روستاها، کمبود مطالعات و تحقیقات و ضعف شناخت در مورد آنهاست.
بنابراین با توجه به پیچیدگی مناطق روستایی نیاز عمیق به شناخت افزونتر آنها به منظور اتخاذ تصمیمات خردمندانه آشکار میگردد. و چون روستاییان نسبت به شهرنشینان درآمد کمتری داشته و از خدمات اجتماعی، رفاهی و آموزشی ناچیزی برخوردار بودند لذا در جهت رفع نیازهای شدید مناطق روستایی، بهبود سطح و کیفیت زندگی روستاییان، ایجاد اشتغال و توسعه روستایی مطرح گردید.
هدف، بازسازی کامل جامعه روستایی است.
لذا توسعه روستایی را باید به مفهوم بازسازی جامعه روستایی در نظر گرفت. توسعه فرایند نوسازی و بازسازی جامعه بر اساس اندیشهها و باورهای تازه است.