خبرگزاری خانه ملت

"حمیدرضا پشنگ" نماینده مجلس شورای اسلامی در گفتگو با هفته نامه مندیل  سیستان با اشاره به اینکه با نگاه امنیتی و تهدیدی به مرزها هیچ‌وقت شاهد توسعه اقتصادی نخواهیم بود و می‌گوید: 1000 کیلومتر مرز خاکی و 300 کیلومتر مرز آبی فرصت بسیار منحصر به فردی است که در اختیار ما گذاشته شده است.

عضو کمیسیون عمران و نماینده مردم شهرهای خاش و نوک‌آباد است و برای ما از مسائل مرزنشینی و مرزنشینان می‌گوید.

تصور عموم این بوده که عدم امنیت در سیستان و بلوچستان باعث عدم حضور سرمایه‌‌گذارهاست اما بخش مهمی از این عدم‌امنیت برای سرمایه‌گذارها نبود برنامه مشخص و شفاف است!

بله، ما اصلاً برنامه تجاری- اقتصادی مشخصی نداریم. حد و مرزی وجود ندارد که مردم تشخیص دهند که کدام جنس آزاد یا قاچاق است. گاهی جنسی در لیست قاچاق است ولی ما آن را در تهران، بازار مولوی می‌بینیم. معرفی دقیقی از مرز و مرزنشینی نیست. اصلاً آیین‌نامه‌ای در این زمینه وجود ندارد.

مسئله مرز و مرزنشینی که اشاره کردید زندگی، رشد، توسعه و پیشرفت استان شما را تحت‌تأثیر قرارداده و همیشه چالش‌برانگیز بوده‌است. زندگی مردم شما چقدر به این مسئله بستگی دارد؟

1000کیلومتر مرز خاکی و 300کیلومتر مرز آبی فرصت بسیار خوبی است که در اختیار کشور ما گذاشته شده است ولی دولتمردان همیشه متأسفانه با دید تهدیدی و امنیتی به این مسئله نگاه کرده‌اند و تصمیماتی که گرفته شده‌است صرفاً امنیتی است. ما با دید امنیتی هیچ‌وقت شاهد توسعه اقتصادی نخواهیم شد، مرز میرجاوه را من در حوزه انتخابیه خودم دارم و این مرز یکی از 5 معبری است که وزارت کشور در راستای اشتغال موقت مصوب کرده است اما چون شرایط فراهم نیست و برنامه دقیق اقتصادی هم نداریم عملاً ناکارآمد بوده است.

در بازدیدی که از مرز ایران- افغانستان در مرز میلک داشتیم حضور انسانی آنطرف رودخانه در مرز افغانستان بیشتر بود. مردم در حاشیه رودخانه، تفریح،‌ استراحت و نوجوانان‌شنا می‌کردند. این طرف فقط دیوار و سیم‌خاردار و نیروهای مرزی بودند. این دیوار عظیم و طویل می‌تواند تأثیرات منفی داشته باشد و جداکننده است در حالی که بسیاری از هموطنان ما وابستگانی در آن طرف دارند. دیوار مرزی چه مشکلاتی را حل کرده است؟ چرا تردد از این مرز هوشمند انجام نمی‌شود!

بحث انسداد مرز با روش‌های پیشرفته با توجه به تکنولوژی موجود قابل قبول است، ولی از لحاظ استانداردهای جهانی با توجه به اینکه دیوار چین و برلین برداشته شده انسداد مرز به شکل دیوار به نظر من مناسب نیست. کانال‌کشی و سیم‌خاردار با توجه به بلایای طبیعی، شن‌های روان و سیل، در واقع نوعی دفن اعتبارات ملی و استانی است. در نتیجه بهترین روش استفاده از توان، نیرو و انرژی خود مرزنشینان به عنوان مرزبانان واقعی است. علاوه بر موردی که شما اشاره کردید اثرات منفی بسیاری دارد. در بعضی جاها چندین کیلومتر از خاک میهن اسلامی عقب‌نشینی نموده و شروع به احداث دیوار کرده‌اند. عملاً خطوط مرزی را عقب کشیده‌اند. بسیاری از زمین‌های کشاورزی مردم که براساس توافقات مرزی مربوط به ایرانیان است عملاً در اختیار کشور همسایه است. مثلاً در مرز میرجاوه زمین‌هایی داریم که سند هم دارند و صاحبانشان ایرانی هستند.

باتوجه به اینکه در این استان جاذبه‌های گردشگری قابل‌توجهی داریم، جاذبه‌های تاریخی‌ همچنین جاذبه‌های طبیعی منحصربه‌فرد چه برنامه‌ای برای رونق گردشگری دارید؟ توجه به مسئله گردشگری شاید بتواند کمکی برای رفع کاستی‌ها در استان شما باشد.

در این منطقه دیدنی‌های بسیاری داریم. مردم شهرها و روستاهای ما هم با گردشگران، بسیار همراهی می‌کنند، گردشگران و مسافران بسیاری گروهی یا انفرادی با برنامه‌ریزی‌های شخصی به این‌جا سفر می‌کنند. مردم و نیروهای بومی در شهرها و روستاها برای اسکان و راهنمایی به آنها کمک می‌کنند. در بسیاری از این مناطق نیاز به حمایت و سرمایه‌گذاری داریم. جاذبه‌های تاریخی، شهر سوخته، کوه خواجه، کوه تفتان و چشم‌انداز زیبایش، رودخانه لادیز در بخش میرجاوه، روستای بسیار زیبای تمین، مهاجرت پرندگان در فصل‌های خاص، کویر، کوه‌های مینیاتوری و گل‌فشان‌ها؛ این‌ها فقط تعدادی از جاذبه‌های طبیعی است. اهمیت گردشگری در اشتغال و برقراری امنیت در حدی است که می‌تواند تقریباً 40 درصد مسائل ما را حل کند. البته ما در زمینه راه‌ها نیاز به کار داریم. شرایط راه‌های روستایی ما نیاز به توجه دارد، گرچه کار شده است اما نیاز به کار بیشتری است.