پیگیری دو نماینده بجنورد برای حل مشکل زباله این شهر
**دو نماینده بجنورد در مجلس شورای اسلامی بر وظیفه مسئولان اجرایی در زمینه پاکسازی این شهر از زباله تأکید کردند.
نماینده مردم بجنورد، جاجرم، مانه و سملقان در گفتگو با روزنامه خراسان شمالی اظهار داشت: جمع شدن زباله در حاشیه روستای باقرخان فضای نامناسب و غیربهداشتی را به وجود آورده است، به طوری که با وزش باد، گرم و غبار حاصل از زباله‌ها و زباله‌های سبک از این ارتفاعات به سوی حاشیه شهر و داخل شهر پراکنده می‌شود و فرمانداری که مسئول مستقیم و متولی کل شهرستان است هنوز نتوانسته راه حل مناسبی برای این مشکل پیدا کند.
موسی‌الرضا ثروتی ادامه داد: جمع‌آوری و دفن زباله‌ها بر عهده شهرداری است و باید هماهنگ با فرمانداری به این مشکل رسیدگی شود. وی تأکید کرد: استاندار به مسئولان اجرایی دو ماه مهلت داده است تا برای این مشکل چاره‌اندیشی کنند.
محمدمهدی شهریاری دیگر نماینده مردم بجنورد، مانه، سملقان، گرمه و جاجرم نیز شهرداری را مسئول رسیدگی به این معضل می‌داند و معتقد است بخشی از این زباله‌ها، نخاله‌های ساختمانی هستند.
مرکز استان خراسان شمالی از جمله شهرهایی است که میانگین تولید زباله در آن از میانگین کشوری بیشتر است و این امر معضلات بهداشتی و اجتماعی زیادی را برای شهر ایجاد کرده که روند حل این مشکلات زمان‌بر خواهد بود.
به گفته کارشناسان و مسئولان امر هر شهروند بجنوردی روزانه 600 تا 800 گرم زباله تولید می‌کنند و روزانه بین 120 تا 130 تن زباله از سطح شهر جمع‌آوری می‌شود، این رقم در استان به 250 تن زباله در روز افزایش پیدا می‌کند.
زباله‌ها که زباله‌های بیمارستانی و زباله‌های جمع‌آوری شده از مطبهای پزشکان نیز شامل آن می‌شود در مناطق مختلفی دپو می‌شوند و سپس به محل دفن و امحای زباله که در کوه باباموسی در دو کیلومتری روستای باقرخان بجنورد قرار دارد، منتقل می‌شوند.
طی مراحل و مدت زمانی که برای دفن زباله‌ها صرف می‌شود، زباله‌های سبک مانند نایلون و انواع پلاستیک توسط باد پراکنده می‌شود و بوی نامطبوع زباله‌ها نیز ساکنان این روستا و روستاهای اطراف را می‌آزارد و از همه مهمتر شیرابه زباله‌های تولیدی اثر نامطلوب بر سفره‌های آب زیرزمینی که در این بخشها قرار دارند، می‌گذارد.
یک کارشناس محیط زیست اظهار داشت: دفن و امحای زباله به طریق استاندارد مراحل مختلفی دارد که متأسفانه به دلیل نبود امکانات و فرهنگ‌سازی و قالب هیچ کدام از آنها در بجنورد رعایت نمی‌شود.
مشکل زباله بجنورد به 10 سال قبل برمی‌گردد
شهردار بجنورد نیز در این خصوص یادآور شد: مشکل دفن زباله‌های بجنورد مشکلی نیست که در یک یا چند ماه به وجود آمده باشد و بلکه ریشه این معضل به بیش از 10 سال گذشته برمی‌گردد.
سیدمجتبی علوی‌مقدم عنوان کرد: این مشکل در یک یا دو ماه نیز برطرف نمی‌شود اما شهرداری بجنورد با بکارگیری تمام توان خود و استفاده از منابع و اعتبارات داخلی توانسته اقدامات مفیدی در این راستا انجام دهد. سرپرست معاونت خدمات شهری بجنورد نیز اظهار داشت: معدن زباله را نمی‌توان جابجا کرد اما برای دپو و دفن بهتر زباله اقداماتی انجام گرفته که از جمله آن می‌توان به اجاره یک دستگاه بولدوزر اشاره کرد. بابایی بیان کرد: در ضلع غربی گورستان پارک جاوید نیز محلی برای ریختن نخاله‌های ساختمانی در نظر گرفته شده که محیط زیست نیز آن را تأیید کرده و هم‌اکنون تمام نخاله‌ها به این محل منتقل می‌شوند و با هر کامیون و یا کامیونتی که نخاله‌ها را در قسمتهای دیگر شهر تخلیه کند برخورد قاطع خواهد شد.
وی ادامه داد: ایستگاه زباله در علی‌آباد هم‌اکنون روزانه تخلیه می‌شود و دیگر در این ایستگاه زباله‌ها نمی‌ماند تا مشکل‌ساز شود و در ورودی آن نیز کارواشی نصب خواهد شد تا بعد از تخلیه زباله‌ها، کامیونها و ماشین‌آلات را از شیره زباله‌ها پاک کند. وی از فنس‌کشی اطراف معدن زباله در آینده‌ای نزدیک خبر داد و بیان کرد: با فنس‌کشی در این محل دیگر باد زباله‌ها را پراکنده نمی‌کند.
زباله‌دزدها مشکلات را زیادتر کرده‌اند
وی افزود: با فنس‌کشی دراطراف معدن از ورود زباله‌دزدها و افراد دیگر به این محدوده جلو‌گیری خواهد شد اما نمی‌توان با اطمینان گفت که این افراد دیگر به این معدن وارد نخواهند شد. سرپرست فرمانداری بجنورد نیز از پیگیری برای اجرای مصوبات کمیته بهداشتی شهرستان خبر می‌دهد و عنوان می‌کند: با تمام توان برای رفع مشکل زباله در بجنورد تلاش می‌کنیم.
علیرضا صحراگرد با بیان این که برای رفع این مشکل اعتبار مناسبی اختصاص یافته است یادآور شد: پس از تصویب در شورای اداری مقدار اعتبار اختصاص یافته اعلام می‌شود.
ایجاد کارخانه کمپوست تنها راه حل این مشکل است
مدیر عامل کمپوست خراسان شمالی نیز گفت: تنها راه حل مشکل زباله بجنورد راه‌اندازی کارخانه کمپوست است.
عیدمحمد ارجمند افزود: هر تن زباله، 600 لیتر شیرابه تولید می‌کند که این شیرابه‌ها با نفوذ به خاک و به تبع رسیدن به سفره‌های زیرزمینی برای چاه‌های آب اطراف باباموسی و شمال بجنورد مشکل ساز می‌شود.
وی با بیان اینکه ظرفیت کارخانه کمپوست در هر شیفت هشت ساعت کاری بازیافت 250 تن زباله است عنوان می‌کند: راه‌اندازی این کارخانه می‌تواند بخش اعظم مشکل دفن زباله‌ها را در بجنورد و شهرهای دیگر استان حل کند. مدیرعامل کمپوست خراسان شمالی افزود: هم‌اکنون تولید زباله در چهار شهر بجنورد، اسفراین، شیروان و آشخانه روزانه 230 تن است.
وی در باره تجهیز و راه‌اندازی کارخانه کمپوست ادامه داد: در سال 88 نزدیک به چهار میلیارد ریال از سوی شهرداریهای عضو برای پرداخت قسط دوم تأمین و پرداخت شده و از سال 85 تاکنون مبلغ یک میلیارد و 300 میلیون ریال برای سی‌ویل‌ورک هزینه شده است.
وی افزود: آسفالت سایت کارخانه کمپوست سه میلیارد ریال، برق‌رسانی سایت 12 میلیون ریال، حفر چاه و آبرسانی سایت 22 میلیون ریال، احداث فضای سبز سایت 13 میلیون ریال هزینه داشته و به صورت 100 درصد به اتمام رسیده است. وی بیان می‌دارد: گروههای آموزشی این سازمان نیز در سال گذشته برای 56 هزار خانوار در شهرهای بجنورد، آشخانه و اسفراین از آموزش چهره به چهره تفکیک زباله بهره‌مند شدند اما این طرح به دلیل تعدیل نیرو در این سازمان دیگر انجام نمی‌شود ولی تفکیک زباله از مبدأ و جمع‌آوری آن به وسیله خودروهای مخصوص این سازمان کماکان ادامه دارد.
زباله‌ها؛ محل امرار معاش افراد کم‌درآمد
هم‌اکنون بسیاری از مردم کم‌درآمد و نیازمند از زباله‌های شهرستان بجنورد در محل کوه باباموسی امرار معاش می‌کنند و این درحالی است که با انتقال برخی زباله‌ها در اثر برگشت به داخل شهر بسیاری امراض و بیماریها نیز انتقال می‌یابد.
یک شهروند بجنوردی گفت: اگر شهرداری بجنورد می‌توانست مدیریت جمع‌آوری زباله‌های هر محله را به کسانی که در زمینه جمع‌آوری زباله و فروش زباله‌های بازیافتی دخیل هستند واگذار کند قطعاً از وضیعت فعلی بهتر عمل می‌شد.
حسن ذبیحی افزود: در این روش شهرداری وسایل تفکیک زباله را می‌تواند به شخصی که مسئولیت تفکیک زباله رادر محله‌ها به عهده دارد تحویل دهد آن شخص نیز برای کسب درآمد بهتر مسلماً به بهترین نحو زباله‌ها را تفکیک می‌کند. وی ادامه داد: هم‌اکنون زباله‌هایی که شهروندان در پلاستیکهایی که خودشان تفکیک می‌کنند توسط برخی از افراد بدون توجه به مسائل بهداشتی در کوچه‌ها ریخته و پاشیده می‌شوند و برای کودکان و افراد سالخورده ضرر دارد.
یک شهروند دیگر بجنوردی که از این طریق امرار معاش می‌کند به خبرنگار مهر اظهار داشت: من همه روزه از ساعت شش صبح تا شش عصر از طریق جمع‌آوری کارتن خالی و پلاستیک 10 هزار تومان درآمد کسب می‌کنم.
قربان زارع یادآور شد: من دارای چهار فرزند هستم و چون درآمد دیگری ندارم مجبورم داخل زباله‌ها یک روز را سپری کنم تا بتوانم برای خرج زندگی‌ام از این راه کسب درآمد کنم.
وی در خصوص اینکه این زباله‌ها را به چه کسانی می‌فروشند، اظهار داشت: ما که وسیله برای انتقال آن به شهر را نداریم زباله‌های جمع‌آوری شده را به وانتهایی که برای جمع‌آوری زباله می‌آیند با قیمت کمی می‌فروشیم و وانت‌دارها نیز زباله‌هایی که ما جمع می‌کنیم را با قیمت بیشتر به کارگاه‌های ذوب پلاستیک و یا کارتن‌سازی می‌فروشند.
یکی از ساکنان باقرخان نیز بیان داشت: با این که روستا بیشترین آسیب را از معدن زباله دیده اما جمع‌آوری زباله در این روستا مرتب انجام نمی‌شود وگاه چند روز زباله‌ها در کوچه‌ها باقی می‌ماند و علاوه بر این بوی بد و نامطبوع معدن زباله نیز آزار‌دهنده است.
جواد خرمی ادامه داد: در معدن زباله افرادی هستند که پابه پای کارگران شهرداری در محل حضور دارند و از میان زباله‌ها آنچه را که می‌خواهند برمی‌دارند. این امر موجب می‌شود بسیاری از زباله‌ها که در میان آنها زباله‌های بیمارستانی نیز وجود دارد دوباره به شهر بازگردانده شود.
وی تأکید کرد: معدن زباله سلامت مردم و اهالی روستای باقرخان را تهدید می‌کند اما تاکنون برای انتقال یا ساماندهی آن اقدام مؤثری انجام نشده است. به نظر می‌رسد در حال حاضر بحث جمع‌آوری زباله و دفن آن به یکی از دغدغه‌های مهم دوستداران محیط زیست و شهروندان تبدیل شده است که هنوز با توجه به اهمیت این بحث چاره‌ای درخور آن اندیشیده نشده است.
