خبرگزاری خانه ملت

موضوع سفرهای گردشگران به استان، وضعیت خیابان‌ها، جاده‌ها و گردشگری از جمله موضوعاتی است که "علی کریمی فیروزجایی" نماینده بابل در مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با روزنامه وارش مازدران به آنها پاسخ گفته است.  

 کمربندی جنوبی بابل که می‌تواند از حجم بالای ترافیک بکاهد، شش سال پیش کلید خورده، اما هنوز به پایان نرسیده است. برای اتمام این کمربندی چه تدابیری اندیشیده‌اید و فکرمی‌کنید چه زمانی افتتاح می‌شود؟

ایجاد کمربندی در سه محور ساری، قائمشهر و بابل با هدف کاهش ترافیک مسافران کلید خورده و می‌تواند موجب کاهش ترافیک در این سه شهر بزرگ شود. کمربندی بابل همانطور که اشاره‌کردید شش سال پیش آغاز شده و قرار بوده 30 ماهه به پایان برسد، اما به دلایلی این اتفاق نیفتاد و برخلاف پیش‌بینی‌ها کارهای عمرانی آن به کندی پیش رفت. در یک سال گذشته با تصویب بودجه مناسب برای اتمام این کمربندی، فاز اول این کمربندی به پایان خود نزدیک است و فاز دوم بر اساس برنامه ریزی‌ها تا پایان سال به اتمام می‌رسد.

مردم بابل چقدر می‌توانند به این زمانی که می‌دهید خوش‌بین‌باشند؟ یعنی می‌توان مطمئن‌بود که این بزرگراه تا پایان سال به افتتاح برسد؟

ما در دو سه ماه اخیر جلسات متعددی با یارمند، معاون وزیر راه و مسئول جاده‌های کمربندی برگزارکردیم، اعتبارات خوبی هم برای این منظور دیده شده، به طوری که بودجه احداث بزرگراه از 4 میلیارد در سال گذشته به 10 میلیارد در سال جاری افزایش یافت. خوشبختانه طبق بازدیدهایی که داشتیم، پیمانکاران مشغول کارند و پروژه با سرعت در حال پیگیری است. ما هم امیدواریم وزارت راه بیش از این تعلل نکند و طبق وعده‌هایی که داده، تا پایان سال پروژه را به اتمام برساند.

جاده‌های استان گنجایش حجم بالای اتومبیل‌های گردشگران را ندارند و به همین دلیل ترافیک بسیار طولانی در خیابان‌ها ایجاد می‌شود. چرا جاده‌های این استان تعریض نمی‌شوند یا اقدامی برای احداث جاده‌های جدید نمی‌شود؟

دلیل اصلی این امر گران بودن زمین‌های کناره است. در واقع این طرح بارها پیشنهاد شده، اما به دلیل گران بودن زمین امکان خرید و تعریض باندهای جدید وجود ندارد. به همین دلیل مجبوریم برای کاهش این ترافیک راههای دیگری را در پیش بگیریم.

تقاطع‌های غیر هم سطح هم چند سالی است شروع شده‌اند.

بله احداث تقاطع‌های غیر هم سطح اتفاق مثبتی است که در چند سال اخیر آغازشده و با توجه به تأثیر بسیار زیادش در کاهش ترافیک باید شتاب بیشتری بگیرد. اتفاق مثبت دیگر که مطالعه آن با دستور رئیس‌جمهور آغاز شده و امیدواریم وزارت راه هر چه زودتر وارد این پروژه شود، احداث اتوبان‌های دو طبقه است؛ پروژه‌ای که در اصفهان آغاز و انجام شده است. پیشنهاد ما اتوبان دو طبقه‌ای از شرق به غرب مازندران یعنی رامسر تا ساری است. این طرح می‌تواند به واقع موجب کاهش ترافیک و افزایش حجم مسافران شود.

متأسفانه همین جمعیتی که به مازندران می‌آیند، شرایط اسکان مناسب ندارند، حالا اگر میزان مسافران بیشتر شود باید فکری جدی برای اسکان مسافران کرد.

همان‌طور که گفتید، اسکان مسافران در میادین و پارک‌ها جدا از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی، از نظر مسائل امنیتی نیز مشکلاتی در بر دارد، در عین حال شأن مردم استان بیشتر از تحمل چنین وضعی است. خروج از این شرایط نیازمند عزمی جدی است و به‌ویژه نهادهای غیردولتی باید در این زمینه وارد عمل‌شوند. به عقیده من باید در مازندران به فکر تأسیس شهرک‌های توریستی باشیم؛ شهرک‌هایی با امکانات تفریحی - فرهنگی که در حاشیه شهرها و برای اسکان مسافران ایجاد شود. این طرح برای اجرا نیاز به عزمی ملی دارد. دستگاههایی چون اداره محیط زیست، اداره کل منابع طبیعی، جهاد کشاورزی و حتی بانک‌های خصوصی باید به عنوان مدیران استراتژیک استان در توسعه شهر خود سهیم‌باشند و در پرداخت تسلیحات کمک‌کنند.

درباره مکان‌های گردشگری بابل و فعالیت‌های صورت‌گرفته برای بهبود وضعیت آنها بگویید.

در ضلع جنوبی بابل، دو منطقه بابلکنار و بندپی از جمله مناطق استراتژیکی هستند که در سفر ریاست جمهوری جزو مناطق نمونه گردشگری از آنها یاد شده است. پارک بزچف در بابلکنار و شیخ موسی در بندپی بازدیدکننده‌های بسیاری دارند، اما زیرساخت‌های آنها برای جذب حداکثری توریست چندان مناسب نیست. با این حال ما بودجه خوبی برای ارتقا وضعیت آنها در مجلس تصویب کرده‌ایم. به عنوان مثال جاده‌سازی و ایجاد زیرساخت‌ها در منطقه شیخ موسی با اعتبار 300 میلیون تومان آغاز شده است.

فرصت استثنایی دیگر بابل رودخانه بابل‌رود است که از وسط شهر بابل می‌گذرد، برنامه‌های ما برای استفاده بهینه از فضای این رودخانه هم برای استفاده شهروندان بابلی است و هم مسافرینی که از این شهر عبور می‌کنند.

برای فراهم کردن بستر مناسب و ایجاد زیرساخت‌ها که اشاره کردید، چه اقداماتی انجام شده است؟

همان طور که گفتم ما به صورت بالقوه توان بالایی در جذب مسافران و گردشگران داریم، اما مشکل اصلی ما ضعف زیرساخت‌ها و امکانات است. در این زمینه تاکنون تأمین اعتبارات بسیاری شده است، اما این زیرساخت‌ها گاه به حدی ضعف دارد که نیاز ورود جدی بخش خصوصی به شدت احساس می‌شود. به جرأت می‌توان گفت در بخش نخست ما تمام توان خود را به کارگرفته‌ایم و همت‌مان را معطوف جذب اعتبار برای جاده‌سازی و زیرساخت‌های عمرانی کرده ایم. برای ورود بخش خصوصی هم مذاکرات بسیاری کرده‌ایم که نتیجه آن تا حدود زیادی رضایت بخش است.

راههای ورودی به استان مانند هراز و فیروزکوه نیز چندان مطلوب نیستند؛ جدا از تک بانده بودنشان، جاده‌های خطرناکی نیز محسوب می‌شوند. برای کاهش خطر در این محورها چه اقداماتی انجام شده است؟

تعریض، رفع نقاط حادثه خیز و احداث پل‌های جدید در محورهای سه گانه ورودی با مازندران با جدیت در حال پیگیری است. بازدیدهایی نیز به همراه معاون سازمان راه داری و حمل و نقل جاده‌ای از این محورها داشته‌ایم و به شناسایی این نقاط پرداخته‌ایم. برای جاده هراز بالغ بر 30 میلیاد تومان در سال 89 اعتبار گرفته‌ایم. این اعتبار برای جاده فیروزکوه هم مبلغی افزون بر 90 میلیارد تومان است. در حال حاضر در هر دوی این محورها کارگران جاده‌سازی به سرعت مشغول کارند و فعالیت خود را به طور جدی ادامه می‌دهند. اصطلاح و بهسازی این جاده‌ها و دو بانده کردن آنها باعث می‌شود مسافران انگیزه بیشتری برای سفر به این استان شمالی پیداکنند. معتقدم اصلاح این زیرساخت‌ها نه تنها متعلق به سه میلیون جمعیت استان بلکه متعلق به هفتاد میلیون ایرانی است. جاده هراز گردنه‌های برفگیر و خطرناکی هم دارد که تعریض جاده‌های این بخش و ایمن‌سازی آنها در اولویت است.

قول حل مشکلات این دو محور را برای چه زمانی می‌دهید؟

با توجه به بودجه‌ای که برای این امر اختصاص یافته و همچنین فعالیت‌های عمرانی که با سرعت در حال پیگیری و اجراست، فکر می‌کنم تا پایان دولت دهم این مشکل به طور کامل مرتفع شود. متأسفانه بحث ارتباطی مازندران آنگونه که شایسته این استان بوده، در طول سال‌ها جدی گرفته نشده است اما در چند سال اخیر مسئله جاده‌ها دغدغه اصلی بوده‌است. در حال حاضر دو سوم جاده فیروزکوه اصلاح شده و برای نقاط حادثه‌خیز جاده کندوان نیز بودجه مناسبی تصویب شده که می‌توان با قطعیت از اتمام پروژه‌ها در پایان کار دولت خبر داد.