خبرگزاری خانه ملت

به گزارش خبرگزاری خانه ملت، فاطمه قاسم پور نماینده مردم تهران و رئیس فراکسیون زنان مجلس با اشاره به حضورش در کنفرانس ملی «آموزش عالی و پیشرفت زنان در ایران» که به همت پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی برگزار شد نکات مطرح شده در این کنفرانس را یادآور شد که به شرح زیر است:

همواره آنچه که از آن سخن گفته می‌شود و در آمار و ارقام نیز به خوبی خود را نشان می‌دهد این است که زنان در آموزش عالی حضور جدی‌‌ای دارند درواقع توجه ویژه‌ای که طی بیش از چهل سال اخیر در سیاست‌گذاری‌ها صورت گرفته بود، در کنار اعتماد خانواده‌های ایرانی به ساختارهای مرتبط پس از انقلاب اسلامی و همچنین رواداری خانواده‌ها و پذیرش ایشان نسبت به کسب سرمایه نمادین توسط زنان، سبب شد ما شاهد رشد حضور زنان در آموزش عالی باشیم. و این جزء افتخارات و دستاوردهای مهم ما در سال‌های اخیر است. اما بایستی تأمل کرد که آیا گسترش کمی حضور زنان در آموزش عالی نسبت درستی با گسترش کنش و نقش‌آفرینی زنان در عرصه عمومی دارد و اگر ندارد، چه عواملی دخیل بوده‌اند. در واقع پرسش این است که چرا با وجود آنکه ساختارهای غیرمانع داریم اما با عاملیت حداقلی زنان در عرصه عمومی مواجه هستیم؟ در پاسخ چند علت را می‌توان بیان داشت.

نخست؛ به خاطر عدم حضور زنان در عرصه‌های عمومی، ساختار این عرصه‌ها نیز تماماً مردانه طراحی شده و با زیست زنان همخوانی کمتری دارد و موجب می‌شود به تعبیری زنان امکان کنشگری ناب در عرصه عمومی را نداشته باشند؛ جامعه ایرانی جامعه‌ای خانواده‌محور است و ارزش مادری و ایفای نقش‌های مادری و همسری در این جامعه خوشبختانه قوی، زنده و پویاست اما ساختارهای ما تا چه اندازه دوستدار این نقش‌ها طراحی شده‌اند و تا چه اندازه پذیرای مادری زنان هستند؟

دوم؛ ما موانع فرهنگی جدی برای نقش‌آفرینی زنان داریم که هیچ نسبتی با گفتمان انقلاب اسلامی ندارد اما زدوده و کمرنگ نشده‌اند و سختی‌هایی را برای زنان ایجاد می‌کند.

سوم؛ زنان جرأت‌مندی و جسارت تاریخی که مردان در کنش اجتماعی خود حامل آن هستند را کمتر دارند. زنان کمتر جسارت و اعتماد به نفس طرح ایده‌های خلاقانه خود را دارند، در بحث‌های علمی کمتر ابراز و اظهار وجود می‌کنند، کمتر وارد منازعات فکری و اندیشه‌ای می‌شوند و همه این‌ها به نوعی رقیق‌شدن و کمرنگ‌شدن حضور زنان در عرصه عمومی را به دنبال خواهد داشت. یکی از برنامه‌هایی که به این جرأت‌ورزی زنانه کمک می‌کند، معرفی زنانی است که اتفاقاً توانسته‌اند بر این سدهای فرهنگی و وجودی فائق آیند و در عرصه‌های نوآورانه و دانش‌بنیان، کارآفرینی و... خود را نشان دهند. این‌ها همه ظرفیت‌های این نظام است که لازم است به دختران و به نسل جدید معرفی شوند و این جسارت و جرأت‌ورزی و اعتماد به نفس برای دخترانمان ایجاد شود.

چهارم؛ آن دانش ضمنی که از طریق خانواده منتقل می‌شود، با آگاهی اجتماعی نسبت به حضور زنان در عرصه‌های عمومی انطباق ندارد. در نتیجه جامعه زنان نسبت به عرصه‌های عمومی آگاهی اجتماعی کمتری دارند و همین امکان خطاهایشان را بیشتر می‌کند و اثر سوء بر آن‌ها خواهد داشت.

در مجلس در برنامه هفتم توسعه سعی کردیم با رویکرد افزایش کنش اجتماعی زنان، توجه ویژه به توسعه مراکز خلاق و نوآور و شرکت‌های دانش‌بنیان زنان داشته باشیم و حمایت ویژه از حضور زنان در این بخش‌ها تعریف کنیم. درست است که عوامل فرهنگی عوامل مهمی هستند اما با تغییر ریل‌ها و روندهای سیاست‌گذاری می‌توان به مرور امید داشت که برخی موانع بشکند./

پایان پیام