خبرگزاری خانه ملت

به گزارش خبرنگار خبرگزاری خانه ملت، رضا حاجی پور نماینده مردم آمل در مجلس در برنامه تلویزیونی «حماسه ماندگار» به مناسبت سالروز واقعه 6 بهمن 1360 ضمن سلام  و درود به روح پرفتوح امام (ره)، مقام معظم رهبری و شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی گفت: افرادی که به آمل حمله کردند بخش اکثریت اعضای اتحادیه کمونیست‌های ایران بودند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از آمریکا وارد کشور شدند. اتحادیه در جریان پیروزی انقلاب هیچ نقشی نداشت.

نماینده مردم آمل در مجلس شورای اسلامی افزود: پس از اینکه مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت سیاسی بنی صدر رأی داد و توسط امام خمینی (ره) برکنار شد به ائتلاف گروه‌های ضد انقلاب پیوست و از فاز سیاسی به فاز نظامی روی آورد. اتحادیه معتقد بود قدرت سیاسی از لوله تفنگ بیرون می‌‌آید و لذا مبارزه مسلحانه علیه نظام اسلامی را آغاز کردند البته گروهی اقلیت بر همان مشی سیاسی باقی ماندند و به جنگل نرفتند.

حاجی‌پور با اشاره به طرح اساسی اتحادیه گفت: نظر اتحادیه بر این بود که نیاز به انقلاب سوم داریم چون پاسداران عمدتاً در جبهه اول یا جنوب در حال جنگیدن هستند و بخش دیگری در کردستان می‌جنگیدند لذا اگر جبهه سومی باز شود پاسداران توان جنگیدن با ما را ندارند، طرح اولیه نیز بر این مبنا بود که در منطقه خیابان آذری دست به قیام بزنند اما به این نتیجه رسیدند که نیرو و توان کافی ندارند لذا در جلسه 16 تیر ماه یعنی چند روز بعد از فاجعه 7 تیر آمل را جایگزین کردند.

عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اضافه کرد: در نهایت گروهک سربداران دو شاخه شدند، شاخه‌ای که معتقد بود باید مستقیم به آمل حمله کرد و شاخه اکثریت که معتقد بود باید از روستا به شهر حمله کرد که این نظر غالب شد. از اوایل شهریور وارد جنگل آمل شدند و تعداد آنان به حدود 180 نفر رسید، آموزش‌های نظامی دید و خود را برای حمله آماده کردند که 18 آبان از جنگل به سمت شهر حرکت کردند و اصل غافلگیری لو رفت و با چند پاسدار بسیجی در ابتدای جنگل درگیر شدند و مجدد به جنگل بازگشتند. در بهمن ماه مجدداً نقشه حمله به شهر را کشیدند و 5 بهمن وارد شهر شدند و نیمه شب حمله را با حدود 100 نفر آغاز کردند.

نماینده مردم آمل در مجلس یازدهم یادآور شد: در آن ایام، شب تا صبح شهر در اختیار گروهک سربداران بود، اول صبح مردم خودجوش خودشان را به سپاه، کمیته و بسیج رساندند و مسلح شدند، پس از سازماندهی، محورعملیاتی و حمله به مقرهای اشغال شده را آغاز کردند، مهمترین و حیاتی‌ترین مقر ساختمان بسیج بود که در محاصره قرار داشت، اوج درگیری از ساعت 7 تا 12 بود و بعداز ظهر سربداران شروع به عقب‌نشینی کردند که تا غروب طول کشید، آنها تصور می‌کردند 90 درصد مردم آمل با آنها هستند و اگر جرقه‌ای زده شود مردم به سربداران ملحق خواهند شد ولی هیچ کس با آنها همکاری نکرد.

وی ادامه داد: مردم پیشاپیش نیروهای مسلح حرکت می‌کردند، سنگرسازی، شناسایی مقر گروهک سربداران، دریافت اسلحه از پاسداران و بسیجیانی که شهید و زخمی می شدند، به اسارت درآوردن اعضای گروهک سربداران و تحویل آنان به مراجع قضایی و امنیتی کار مردم بود. در این حماسه 40 شهید و  120 مجروح تقدیم انقلاب شد. از حدود 100 نفر از گروهک سربداران اندکی بیش از یک سوم در درگیری کشته شدند، یک سوم دستگیر و کمتر از یک سوم فرار کردند که بعداً دستگیر و محاکمه شدند.

عضو مجمع نمایندگان استان مازندران در مجلس یادآور شد: اعضای گروهک سربداران بعد از شکستشان، در دادگاه‌ها اعتراف کردند که در کتاب پرنده نو پرواز که در سال 1383 در آلمان نوشتند کاملاً به شکست و فروپاشی اتحادیه کمونیست‌های ایران اعتراف کردند./

پایان پیام